Parinirvana en Zuivere land boeddhisme: verschil tussen pagina's
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{boeddhisme}} | {{boeddhisme}} | ||
Het '''Zuivere Land Boeddhisme''' (Reine Land-boeddhisme, amidisme of amitabha-boeddhisme) is een enigszins unieke boeddhistische school die werd gepopulariseerd in [[Het Boeddhisme in China|China]], waar het werd overgedragen aan [[het Boeddhisme in Japan|Japan]]. Tegenwoordig is het een van de meer populaire vormen van het boeddhisme. Ontwikkeld uit de [[Mahayana boeddhisme|Mahayana boeddhist traditie]], ziet het Zuivere Land als zijn doel niet de bevrijding in [[verlichting|Nirvana]], maar een [[wedergeboorte]] in het voorstadia 'Puur land' waarvan verlichting maar een korte stap verwijderd is. | |||
==Amitabha Boeddha== | |||
Het Zuivere Land Boeddhisme richt zich op de verering van [[Amitabha|Amitabha Boeddha]], een hemelse boeddha die pure waarneming en een diep besef van leegte vertegenwoordigt, een geloof dat de verbinding van Pure Land met het traditionele Mahayana-boeddhisme aantoont. Door toewijding aan Amitabha hopen volgelingen herboren te worden in zijn pure land, een laatste stopplaats met verlichting zelf de volgende stap. In de moderne praktijk in sommige Mahayana-scholen wordt aangenomen dat alle hemelse boeddha's hun eigen zuivere land hebben, en dat verering en contemplatie van elk van hen kan leiden tot wedergeboorte in de wereld van die boeddha op weg naar verlichting. | |||
==Oorsprong van het zuivere land Boeddhisme== | |||
Mount Lushan, in het zuidoosten China, wordt gevierd vanwege de zachte nevels die de steile toppen en diepe bosvalleien bedekken. Dit schilderachtige gebied is ook een culturele wereldplaats. Sinds de oudheid zijn er veel spirituele en educatieve centra gevestigd. Een van deze is de geboorteplaats van het Zuivere Land-boeddhisme. | |||
In 402 verzamelde de [[monnik]] en leraar Hui-yuan (336-416) 123 volgelingen in een klooster dat hij had gebouwd op de hellingen van de berg Lushan. Deze groep, de White Lotus Society genaamd, zwoer voor een afbeelding van Amitabha Boeddha dat ze herboren zouden worden in het Westelijke Paradijs. In de eeuwen die volgden, zou het Zuivere Land-boeddhisme zich door heel China verspreiden. | |||
Sukhavati, het Zuivere Land van het Westen, wordt besproken in de Amitabha Sutra, een van de drie soetra's die de belangrijkste teksten van Zuiver Land zijn. Het is het belangrijkste van de vele gelukzalige paradijzen waarin Zuivere Land-boeddhisten hopen herboren te worden. | |||
==Metaforisch== | |||
Zuivere landen worden op veel manieren begrepen. Ze kunnen een gemoedstoestand zijn die door oefening wordt gecultiveerd, of ze kunnen worden gezien als een echte plaats. Het is echter duidelijk dat in een Zuiver Land het dharma overal wordt verkondigd en dat verlichting gemakkelijk te realiseren is. | |||
Een Zuiver land moet echter niet worden verward met het christelijke principe van een hemel. Een Zuiver Land is geen eindbestemming, maar een locatie waarvan men denkt dat de wedergeboorte in het Nirvana een gemakkelijke stap is. Het is echter mogelijk om de kans te missen en door te gaan naar andere wedergeboorten terug naar de lagere rijken van [[samsara]]. | |||
Hui-yuan en andere vroege meesters van Zuiver Land geloofden dat het voor de meeste mensen te moeilijk was om de bevrijding van het nirvana te bereiken door een leven van monastieke soberheid. Ze verwierpen de 'zelfinspanning' die door eerdere boeddhistische scholen werd benadrukt. In plaats daarvan is het ideaal een wedergeboorte in een Zuiver Land, waar de zwoegen en zorgen van het gewone leven de toegewijde beoefening van de leer van de Boeddha niet in de weg staan. Bij de gratie van Amitabha's mededogen bevinden degenen die herboren zijn in een Zuiver Land zich slechts een korte stap verwijderd van het Nirvana. Om zijn reden werd Zuiver Land populair bij leken, voor wie de praktijk en de belofte beter haalbaar leken. | |||
==Praktijken van Zuiver Land== | |||
Zuivere Land-boeddhisten accepteren de fundamentele boeddhistische leerstellingen van de [[4 edele waarheden]] en het [[8-voudige pad]]. De primaire praktijk die alle scholen van Zuiver Land gemeen hebben, is het reciteren van de naam van Amitabha Boeddha of 1 van zijn benamingen in een andere taal: | |||
* in het Chinees wordt Amitabha uitgesproken als Am-mi-to | |||
* in het Japans is hij Amida | |||
* in het Koreaans is hij Amita en Jeongto | |||
* in het Vietnamees is hij A-di-da | |||
* In Tibetaanse mantra's is hij Amideva | |||
Oprecht en gefocust zingen wordt een soort [[meditatie]] die de Pure Land-boeddhist helpt Amitabha Boeddha te visualiseren. In het meest vergevorderde stadium van beoefening beschouwt de volger Amitabha als niet gescheiden van zijn eigen wezen. Ook dit toont de erfenis van het [[Tantra|Mahayana tantrische]] boeddhisme, waar identificatie met de godheid centraal staat in de beoefening. | |||
==Zuiver land in China, Korea en Vietnam== | |||
Zuiver Land blijft een van de meest populaire boeddhistische scholen in China. In het Westen zijn de meeste boeddhistische tempels die een etnisch Chinese gemeenschap dienen, een variatie op het zuivere land. Wonhyo (617-686) introduceerde Zuiver Land in [[Het Boeddhisme in Korea|Korea]], waar het Jeongto wordt genoemd. Pure Land wordt ook veel beoefend door [[Het Boeddhisme in Vietnam|Vietnamese]] boeddhisten. | |||
==Zuiver land in Japan== | |||
Pure Land werd in Japan gesticht door Honen Shonin (1133-1212), een Tendai-monnik die ontmoedigd was geraakt door de monastieke praktijk. Honen benadrukte het reciteren van de Nembutsu boven alle andere praktijken, inclusief visualisatie, rituelen en zelfs de voorschriften. Honens school heette Jodo-kyoof-Jodo-Shu(School van het Zuivere Land). | |||
Honen zou de Nembutsu 60.000 keer per dag hebben gereciteerd. Als hij niet reciteerde, predikte hij de deugden van de Nembutsu aan zowel leken als kloosterlingen, en hij trok een grote aanhang. Honens openheid voor volgelingen uit alle lagen van de bevolking veroorzaakte het ongenoegen van de heersende elite van Japan, die Honen had verbannen naar een afgelegen deel van Japan. Veel van Honens volgelingen werden verbannen of geëxecuteerd. Honen kreeg uiteindelijk gratie en mocht slechts een jaar voor zijn dood terugkeren naar Kyoto. | |||
===Jodo Shu en Jodo Shinshu=== | |||
Na de dood van Honen braken er geschillen uit over de juiste doctrines en praktijken van Jodo Shu onder zijn volgelingen, wat leidde tot verschillende uiteenlopende facties. Een factie was de Chinzei, aangevoerd door Honens leerling, Shokobo Bencho (1162-1238), ook wel Shoko genoemd. Shoko benadrukte ook veel recitaties van de Nembutsu, maar geloofde dat de Nembutsu niet de enige beoefening hoefde te zijn. Shokobo wordt beschouwd als de tweede patriarch van Jodo Shu. | |||
Een andere leerling, Shinran Shonin (1173-1262), was een monnik die zijn gelofte van celibaat om te trouwen brak. Shinran benadrukte het geloof in Amitabha over het aantal keren dat de Nembutsu moet worden gereciteerd. Hij kwam ook tot de overtuiging dat toewijding aan Amitabha elke behoefte aan kloosterleven verving. Hij stichtteJodo Shinshu(True School of the Pure Land), die kloosters afschafte en getrouwde priesters machtigde. Shodo Shinshu wordt ook wel Shin-boeddhisme genoemd. | |||
Tegenwoordig is Zuiver Land - inclusief Jodo Shinshu, Jodo Shu en enkele kleinere sekten - de meest populaire vorm van boeddhisme in Japan, zelfs meer dan [[Zen]]. | |||
[[categorie: boeddhisme]] | [[categorie: boeddhisme]] | ||
Versie van 12 dec 2022 03:28
Het Zuivere Land Boeddhisme (Reine Land-boeddhisme, amidisme of amitabha-boeddhisme) is een enigszins unieke boeddhistische school die werd gepopulariseerd in China, waar het werd overgedragen aan Japan. Tegenwoordig is het een van de meer populaire vormen van het boeddhisme. Ontwikkeld uit de Mahayana boeddhist traditie, ziet het Zuivere Land als zijn doel niet de bevrijding in Nirvana, maar een wedergeboorte in het voorstadia 'Puur land' waarvan verlichting maar een korte stap verwijderd is.
Amitabha Boeddha
Het Zuivere Land Boeddhisme richt zich op de verering van Amitabha Boeddha, een hemelse boeddha die pure waarneming en een diep besef van leegte vertegenwoordigt, een geloof dat de verbinding van Pure Land met het traditionele Mahayana-boeddhisme aantoont. Door toewijding aan Amitabha hopen volgelingen herboren te worden in zijn pure land, een laatste stopplaats met verlichting zelf de volgende stap. In de moderne praktijk in sommige Mahayana-scholen wordt aangenomen dat alle hemelse boeddha's hun eigen zuivere land hebben, en dat verering en contemplatie van elk van hen kan leiden tot wedergeboorte in de wereld van die boeddha op weg naar verlichting.
Oorsprong van het zuivere land Boeddhisme
Mount Lushan, in het zuidoosten China, wordt gevierd vanwege de zachte nevels die de steile toppen en diepe bosvalleien bedekken. Dit schilderachtige gebied is ook een culturele wereldplaats. Sinds de oudheid zijn er veel spirituele en educatieve centra gevestigd. Een van deze is de geboorteplaats van het Zuivere Land-boeddhisme.
In 402 verzamelde de monnik en leraar Hui-yuan (336-416) 123 volgelingen in een klooster dat hij had gebouwd op de hellingen van de berg Lushan. Deze groep, de White Lotus Society genaamd, zwoer voor een afbeelding van Amitabha Boeddha dat ze herboren zouden worden in het Westelijke Paradijs. In de eeuwen die volgden, zou het Zuivere Land-boeddhisme zich door heel China verspreiden.
Sukhavati, het Zuivere Land van het Westen, wordt besproken in de Amitabha Sutra, een van de drie soetra's die de belangrijkste teksten van Zuiver Land zijn. Het is het belangrijkste van de vele gelukzalige paradijzen waarin Zuivere Land-boeddhisten hopen herboren te worden.
Metaforisch
Zuivere landen worden op veel manieren begrepen. Ze kunnen een gemoedstoestand zijn die door oefening wordt gecultiveerd, of ze kunnen worden gezien als een echte plaats. Het is echter duidelijk dat in een Zuiver Land het dharma overal wordt verkondigd en dat verlichting gemakkelijk te realiseren is.
Een Zuiver land moet echter niet worden verward met het christelijke principe van een hemel. Een Zuiver Land is geen eindbestemming, maar een locatie waarvan men denkt dat de wedergeboorte in het Nirvana een gemakkelijke stap is. Het is echter mogelijk om de kans te missen en door te gaan naar andere wedergeboorten terug naar de lagere rijken van samsara.
Hui-yuan en andere vroege meesters van Zuiver Land geloofden dat het voor de meeste mensen te moeilijk was om de bevrijding van het nirvana te bereiken door een leven van monastieke soberheid. Ze verwierpen de 'zelfinspanning' die door eerdere boeddhistische scholen werd benadrukt. In plaats daarvan is het ideaal een wedergeboorte in een Zuiver Land, waar de zwoegen en zorgen van het gewone leven de toegewijde beoefening van de leer van de Boeddha niet in de weg staan. Bij de gratie van Amitabha's mededogen bevinden degenen die herboren zijn in een Zuiver Land zich slechts een korte stap verwijderd van het Nirvana. Om zijn reden werd Zuiver Land populair bij leken, voor wie de praktijk en de belofte beter haalbaar leken.
Praktijken van Zuiver Land
Zuivere Land-boeddhisten accepteren de fundamentele boeddhistische leerstellingen van de 4 edele waarheden en het 8-voudige pad. De primaire praktijk die alle scholen van Zuiver Land gemeen hebben, is het reciteren van de naam van Amitabha Boeddha of 1 van zijn benamingen in een andere taal:
- in het Chinees wordt Amitabha uitgesproken als Am-mi-to
- in het Japans is hij Amida
- in het Koreaans is hij Amita en Jeongto
- in het Vietnamees is hij A-di-da
- In Tibetaanse mantra's is hij Amideva
Oprecht en gefocust zingen wordt een soort meditatie die de Pure Land-boeddhist helpt Amitabha Boeddha te visualiseren. In het meest vergevorderde stadium van beoefening beschouwt de volger Amitabha als niet gescheiden van zijn eigen wezen. Ook dit toont de erfenis van het Mahayana tantrische boeddhisme, waar identificatie met de godheid centraal staat in de beoefening.
Zuiver land in China, Korea en Vietnam
Zuiver Land blijft een van de meest populaire boeddhistische scholen in China. In het Westen zijn de meeste boeddhistische tempels die een etnisch Chinese gemeenschap dienen, een variatie op het zuivere land. Wonhyo (617-686) introduceerde Zuiver Land in Korea, waar het Jeongto wordt genoemd. Pure Land wordt ook veel beoefend door Vietnamese boeddhisten.
Zuiver land in Japan
Pure Land werd in Japan gesticht door Honen Shonin (1133-1212), een Tendai-monnik die ontmoedigd was geraakt door de monastieke praktijk. Honen benadrukte het reciteren van de Nembutsu boven alle andere praktijken, inclusief visualisatie, rituelen en zelfs de voorschriften. Honens school heette Jodo-kyoof-Jodo-Shu(School van het Zuivere Land).
Honen zou de Nembutsu 60.000 keer per dag hebben gereciteerd. Als hij niet reciteerde, predikte hij de deugden van de Nembutsu aan zowel leken als kloosterlingen, en hij trok een grote aanhang. Honens openheid voor volgelingen uit alle lagen van de bevolking veroorzaakte het ongenoegen van de heersende elite van Japan, die Honen had verbannen naar een afgelegen deel van Japan. Veel van Honens volgelingen werden verbannen of geëxecuteerd. Honen kreeg uiteindelijk gratie en mocht slechts een jaar voor zijn dood terugkeren naar Kyoto.
Jodo Shu en Jodo Shinshu
Na de dood van Honen braken er geschillen uit over de juiste doctrines en praktijken van Jodo Shu onder zijn volgelingen, wat leidde tot verschillende uiteenlopende facties. Een factie was de Chinzei, aangevoerd door Honens leerling, Shokobo Bencho (1162-1238), ook wel Shoko genoemd. Shoko benadrukte ook veel recitaties van de Nembutsu, maar geloofde dat de Nembutsu niet de enige beoefening hoefde te zijn. Shokobo wordt beschouwd als de tweede patriarch van Jodo Shu.
Een andere leerling, Shinran Shonin (1173-1262), was een monnik die zijn gelofte van celibaat om te trouwen brak. Shinran benadrukte het geloof in Amitabha over het aantal keren dat de Nembutsu moet worden gereciteerd. Hij kwam ook tot de overtuiging dat toewijding aan Amitabha elke behoefte aan kloosterleven verving. Hij stichtteJodo Shinshu(True School of the Pure Land), die kloosters afschafte en getrouwde priesters machtigde. Shodo Shinshu wordt ook wel Shin-boeddhisme genoemd.
Tegenwoordig is Zuiver Land - inclusief Jodo Shinshu, Jodo Shu en enkele kleinere sekten - de meest populaire vorm van boeddhisme in Japan, zelfs meer dan Zen.