Mahayana boeddhisme en Nichiren-boeddhisme: verschil tussen pagina's

Uit dharma-lotus.nl
(Verschil tussen pagina's)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
 
 
Regel 1: Regel 1:
{{Boeddhisme}}
{{#seo:
{{Boeddhisme per land}}
|title=Nichiren boeddhisme
[[File:Buddhist_sects.png|thumb|350px|Verdeling van de grote boeddhistische stromingen]]
|titlemode=append
==Mahayana boeddhisme==
|keywords=boeddhisme, boeddha, boeddhistisch, Dharma, Pali-canon, Gautama, boeddhist, waarheden, soetra, sutta, Dhamma, meditatie, inzicht, Ivar Mol, Dharma-Lotus, mindfulness, India, Nepal
'''Mahāyāna''' ("Grote voertuig") is een term voor een brede groep [[Stromingen binnen het boeddhisme|boeddhistische tradities]], teksten , filosofieën en praktijken. Het Mahāyāna-boeddhisme ontwikkelde zich in India (ca. 1e eeuw v.Chr.) en wordt beschouwd als een van de drie belangrijkste bestaande takken van het [[boeddhisme]];
|description=Uitgebreide uitleg over het Nichiren-boeddhisme. 
}}
{{Boeddhistische stromingen}}
De '''Nichiren''' is ontstaan in de 13e-eeuwse [[Het Boeddhisme in Japan|Japan]]. Geworteld in de diepgaande leringen van de Lotus-soetra, plaatst het Nichiren-boeddhisme het concept van inherente boeddhaschap centraal, en benadrukt het dat elke persoon het potentieel heeft om [[verlichting]] te bereiken in dit leven.


* 5% Overige stromingen
==Lotus-soetra==
* 6% [[Tibetaans boeddhisme|Vajrayāna/Tibetaans boeddhisme]]
* 36% [[Theravada]]
* 53% Mahāyāna boeddhisme


Het Mahāyāna boeddhisme aanvaardt de belangrijkste geschriften en leringen van het [[Ontwikkeling van het vroege boeddhisme|vroege boeddhisme]], maar erkent ook verschillende doctrines en teksten die door het Theravada-boeddhisme niet als origineel worden aanvaard. Deze omvatten de Mahāyāna Sūtra's en de nadruk op het bodhisattva-pad en Prajñāpāramitā.
Het Nichiren-boeddhisme is een tak van het [[Mahayana boeddhisme]] die ontstond in het 13e-eeuwse Japan, gesticht door de [[monnik]] Nichiren (1222–1282). Het wordt gekenmerkt door zijn focus op de Lotus Soetra, een van de meest invloedrijke teksten van het Mahayana-boeddhisme, die Nichiren identificeerde als de definitieve leer van [[Gautama de Boeddha]]. Deze school van Boeddhisme onderscheidt zich door de nadruk op de praktische verwezenlijking van verlichting in dit leven, in deze wereld en door wie dan ook.


==Bodhisattva==
De filosofie van het Nichiren-boeddhisme draait om het concept van de inherente waardigheid en waarde van alle mensen en het leven zelf. Het stelt dat elk individu het potentieel bezit voor Boeddhaschap, en dit potentieel kan worden verwezenlijkt door correcte oefening en geloof in de Lotus Soetra. Het uiteindelijke doel van het Nichiren-boeddhisme is om het welzijn van alle mensen te bewerkstelligen door individuen in staat te stellen hun aangeboren [[panna|wijsheid]] en [[liefde|mededogen]] te realiseren.


Mahāyāna verwijst ook naar het pad van de [[bodhisattva]] die ernaar streeft een volledig [[verlichting|ontwaakte]] [[Boeddha]] te worden ten behoeve van alle levende wezens, en wordt daarom ook wel het "Bodhisattva-voertuig" (Bodhisattvayāna) genoemd. Het Mahāyāna-boeddhisme beschouwt het doel om een ​​Boeddha te worden via het bodhisattva-pad over het algemeen als voor iedereen beschikbaar en beschouwt de staat van de [[arhat]] als onvolledig. Mahāyāna omvat ook tal van boeddha's en bodhisattva's die niet in Theravada voorkomen (zoals Amitābha en Vairocana). De Mahāyāna-boeddhistische filosofie promoot ook unieke theorieën, zoals de Madhyamaka, de
==Nam-myoho-renge-kyo==
theorie van leegte (śūnyatā) en de Vijñānavāda, de doctrine en de leer van de [[Boeddha-natuur]].


Hoewel het aanvankelijk een kleine beweging in India was, groeide Mahāyāna uiteindelijk uit tot een invloedrijke kracht in het Indiase boeddhisme. Grote scholastieke centra die verband houden met Mahāyāna, zoals [[Rajgir|Nalanda]] en Vikramashila, bloeiden op tussen de zevende en twaalfde eeuw. In de loop van zijn geschiedenis verspreidde het Mahāyāna-boeddhisme zich door Zuid-Azië, Centraal-Azië, Oost-Azië en Zuidoost-Azië. Het blijft invloedrijk vandaag in [[Het Boeddhisme in China|China]], [[Het Boeddhisme in Mongolie|Mongolië]], [[Het Boeddhisme in Hong-Kong|Hong-Kong]], [[Het Boeddhisme in Korea|Korea]], [[Het Boeddhisme in Japan|Japan]], [[Het Boeddhisme in Singapore|Singapore]], [[Het Boeddhisme in Vietnam|Vietnam]], [[Het Boeddhisme in Nepal|Nepal]], [[Het Boeddhisme in Maleisie|Maleisië]], [[Het Boeddhisme in Taiwan|Taiwam]] en [[Het Boeddhisme in Bhutan|Bhutan]].
De kernbeoefening van het Nichiren-boeddhisme is het reciteren van de uitdrukking "Nam-myoho-renge-kyo", wat vertaald kan worden als "Ik wijd mezelf toe aan de Mystieke Wet van de Lotus Soetra" of "De Wet van de Lotus van het Wonderbaarlijke". Dharma". Deze mantra-achtige zin belichaamt volgens Nichiren de hele Lotus Soetra en vat de diepste leer ervan samen: dat alle wezens het potentieel voor verlichting bezitten.


==Het grote voertuig==
Naast het gezang gebruiken Nichiren-boeddhisten ook het gebruik van een mandala die bekend staat als een Gohonzon, een kalligrafische rol met de inscriptie door Nichiren, als een focus voor meditatie en toewijding. De Gohonzon, in combinatie met het gezang, wordt gezien als een praktische methode om het inherente potentieel van Boeddhaschap te realiseren.


De term Mahāyāna ("Groot Voertuig") zou oorspronkelijk een ere-synoniem zijn voor Bodhisattvayāna ("Bodhisattva-voertuig"), het voertuig van een bodhisattva die boeddhaschap zoekt ten behoeve van alle levende wezens. De term Mahāyāna (die eerder gewoon was gebruikt als bijnaam voor het boeddhisme zelf) werd daarom al vroeg aangenomen als synoniem voor het pad en de leringen van de bodhisattva's. Omdat het gewoon een eretitel was voor Bodhisattvayāna, werd de aanneming van de term Mahāyānaen de toepassing ervan op Bodhisattvayāna vormde geen belangrijk keerpunt in de ontwikkeling van een Mahāyāna-traditie.
Het Nichiren-boeddhisme onderscheidt zich verder door zijn actieve betrokkenheid bij de wereld. Nichiren zelf stond bekend om zijn felle kritiek op de politieke en religieuze instellingen van zijn tijd, en zijn volgelingen houden zich vaak bezig met sociaal en vredesactivisme. In de huidige tijd heeft Soka Gakkai International (SGI), een van de grootste lekenorganisaties die het Nichiren-boeddhisme beoefent, een voortrekkersrol gespeeld bij verschillende vredes-, culturele en educatieve activiteiten over de hele wereld.
In het Chinees wordt Mahāyāna; Dacheng genoemd.  


==Vroege Mahāyāna==
==Wie was Nichiren Daishonin?==
Het vroegste tekstuele bewijs van "Mahāyāna" komt uit sūtra's die hun oorsprong vonden rond het begin van de Christelijk jaartelling. Enkele belangrijke bewijzen voor het vroege Mahāyāna-boeddhisme komen uit de teksten die zijn vertaald door de Indoscythische monnik Lokakṣema in de 2e eeuw na Christus, die vanuit het koninkrijk Gandhāra naar China kwam. Dit zijn enkele van de vroegst bekende Mahāyāna-teksten. Studie van deze teksten toont aan dat ze het kloosterleven sterk promoten, de legitimiteit van arhatschap erkennen, toewijding aan 'hemelse' bodhisattva 's niet aanbevelen en geen enkele poging tonen om een ​​nieuwe sekte of orde op te richten. Een paar van deze teksten leggen vaak de nadruk op ascetischbeoefeningen, wonen in het bos en diepe staten van [[meditatie|meditatieve]] concentratie (samadhi).


In het vroege Mahāyāna was het gebruikelijk dat Mahāyāna- en niet-Mahāyāna [[monnik|monniken]] naast elkaar in dezelfde kloosters woonden.  
Nichiren Daishonin (1222-1282) was een boeddhistische monnik en filosoof uit Japan die een unieke interpretatie van het Mahayana-boeddhisme ontwikkelde, dat bekend werd als het Nichiren-boeddhisme. Zijn leven en leringen hebben een aanzienlijke invloed gehad op het religieuze, sociale en culturele leven van Japan en hebben de levens van miljoenen mensen over de hele wereld blijven beïnvloeden.


Ondanks dat het een minderheid was in India, was de Mahāyāna een intellectueel levendige beweging, die verschillende stromingen ontwikkelde tijdens de "De gouden eeuw van de Indiase boeddhistische filosofie" (eerste millennium n.Chr. tot aan de 7e eeuw).  Enkele belangrijke Mahāyāna-tradities zijn Prajñāpāramitā, Mādhyamaka, Yogācāra, Boeddha-natuur (Tathāgatagarbha), en de school van Dignaga en Dharmakirti als de laatste en meest recente. Belangrijke vroege figuren zijn Nagarjuna, Āryadeva, Aśvaghoṣa,Asanga, Vasubandhu en Dignaga. Mahāyāna-boeddhisten schijnen actief te zijn geweest in het Kushan-rijk (30–375 n.Chr.), Een periode waarin boeddhisten grote missionaire en literaire activiteiten uitvoerden.
Nichiren werd geboren in een tumultueuze periode in de Japanse geschiedenis, gekenmerkt door politieke instabiliteit, sociale onrust en natuurrampen. Deze omstandigheden vormden zijn religieuze kijk en brachten hem ertoe een vorm van boeddhisme te zoeken die een praktische oplossing kon bieden voor het lijden van de mensen.


==Groei==
Toen hij begin twintig was, ging Nichiren een boeddhistisch klooster binnen en ondernam hij een uitgebreide studie van de verschillende boeddhistische soetra's. Door zijn studies raakte hij ervan overtuigd dat de Lotus Soetra de ultieme waarheid van het boeddhisme vertegenwoordigde en dat alle andere boeddhistische leringen in vergelijking daarmee voorlopig of onvolledig waren.


De Mahāyāna-beweging bleef vrij klein totdat ze in de vijfde eeuw veel groei doormaakte. Er zijn zeer weinig manuscripten gevonden vóór de vijfde eeuw maar vanaf de vijfde en zesde eeuw ontstonden de Mahāyāna-manuscripten.  
Op 32-jarige leeftijd verklaarde Nichiren dat de Lotus Soetra de definitieve leer van de Boeddha was, en hij vestigde de praktijk van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" als een middel om de leer te belichamen en te actualiseren. De uitdrukking is een eerbetoon aan de Lotus Soetra ("Myoho-renge-kyo" vertaalt naar "de Mystieke Wet van de Lotus Soetra"), en "Nam" is een Sanskrietterm die betekent om iemands leven te wijden.


Na de vijfde eeuw kregen het Mahāyāna-boeddhisme en zijn instellingen langzaamaan meer invloed. Enkele van de meest invloedrijke instellingen werden enorme kloosteruniversiteitscomplexen zoals Nalanda (opgericht door de 5e-eeuwse CE Gupta - keizer, Kumaragupta I ) en Vikramashila (opgericht onder Dharmapala c. 783 tot 820), die centra waren van verschillende takken van wetenschap, waaronder Mahāyāna-filosofie. Het Nalanda-complex werd uiteindelijk eeuwenlang het grootste en meest invloedrijke boeddhistische centrum in India.
De leringen van Nichiren werden niet goed ontvangen door de religieuze en politieke autoriteiten van zijn tijd, aangezien hij zeer kritisch was over andere boeddhistische sekten die in Japan heersten en de regering die hen steunde. Hij werd geconfronteerd met talloze vervolgingen, waaronder meerdere aanslagen op zijn leven, ballingschap en openbare veroordeling. Deze tegenslagen weerhielden hem echter niet; in plaats daarvan dienden ze om zijn overtuiging en toewijding om zijn leringen te verspreiden, te versterken.


===uitbreiding buiten India===
Nichiren staat ook bekend om zijn productieve geschriften, gezamenlijk de 'Gosho' genoemd. Deze brieven, verhandelingen en opgenomen mondelinge leringen dienen als de primaire bron van zijn filosofie en doctrine. Zijn geschriften richtten zich vaak tot zijn volgelingen en boden begeleiding, aanmoediging en uitleg van zijn interpretatie van het boeddhisme.
Na verloop van tijd bereikten Indiase Mahāyāna-teksten en -filosofie Centraal-Azië en China via handelsroutes zoals de Zijderoute, die zich later over Oost-Azië verspreidden. Na verloop van tijd werd het Centraal-Aziatische boeddhisme sterk beïnvloed door Mahāyāna en het was een belangrijke bron voor het Chinese boeddhisme. Mahāyāna-werken zijn ook gevonden in Gandhāra, wat het belang van deze regio voor de verspreiding van Mahāyāna aangeeft. Centraal-Aziatische Mahāyāna-geleerden waren erg belangrijk in de zijderoute-overdracht van het boeddhisme. Ze omvatten vertalers zoals Lokakṣema (ca. 167-186), Dharmarakṣa (ca. 265-313),Kumārajīva (ca. 401) en Dharmakṣema (385-433). De site van Dunhuang lijkt een bijzonder belangrijke plaats te zijn geweest voor de studie van het Mahāyāna-boeddhisme.


Tegen de vierde eeuw waren Chinese monniken zoals [[Faxian]] (ca. 337–422) Ook begonnen naar India te reizen om boeddhistische leringen terug te brengen, vooral Mahāyāna-werken. Deze figuren schreven ook over hun ervaringen in India en hun werk blijft van onschatbare waarde voor het begrijpen van het Indiase boeddhisme. In sommige gevallen werden Indiase Mahāyāna-tradities rechtstreeks getransplanteerd, zoals in het geval van de Oost-Aziatische Madhymaka (door Kumārajīva ) en Oost-Aziatische Yogacara (vooral door [[Hsuan-Tsang|Xuanzang]]). Later leidden nieuwe ontwikkelingen in het Chinese Mahāyāna tot nieuwe Chinese boeddhistische tradities zoals Tiantai, Huayen, Pure Land en [[Zen|Chan Boeddhisme (Zen)]]. Deze tradities zouden zich vervolgens verspreiden naar Korea, Vietnam en Japan.
Na zijn dood werd Nichiren door zijn volgelingen 'Daishonin' genoemd, een eretitel die 'Grote Wijze' betekent. Tegenwoordig wordt Nichiren Daishonin door sommige scholen van het Nichiren-boeddhisme vereerd als de belichaming van de eeuwige Boeddha, en zijn leringen blijven beoefenaars over de hele wereld inspireren en begeleiden.


Vormen van het Mahāyāna-boeddhisme die voornamelijk gebaseerd zijn op de leerstellingen van de Indiase Mahāyāna-soetra's zijn nog steeds populair in het Oost-Aziatische boeddhisme , dat grotendeels wordt gedomineerd door verschillende takken van het Mahāyāna-boeddhisme.
==Kernleer van het Nichiren-boeddhisme==


===latere ontwikkelingen===
Het Nichiren-boeddhisme, een onderscheidende tak van het Mahayana-boeddhisme, is geworteld in verschillende kernleringen die het onderscheiden van andere boeddhistische tradities. Deze leringen zijn voornamelijk gebaseerd op de geschriften en interpretaties van Nichiren Daishonin. De belangrijkste principes van het Nichiren-boeddhisme kunnen in de volgende punten worden samengevat:


Het gebruik van mandala 's was een nieuw kenmerk van het tantrische boeddhisme, dat ook nieuwe goden adopteerde, zoals Chakrasamvara.
*Voorrang van de Lotus Soetra: Het Nichiren-boeddhisme plaatst de Lotus Soetra op de voorgrond van de boeddhistische leringen en beweert dat het de ultieme en meest diepgaande leringen van de Boeddha zijn. De Lotus Soetra onderstreept het concept van de inherente boeddhaschap van alle wezens, een principe dat centraal staat in de leringen van Nichiren.
Beginnend tijdens de Gupta -periode (ca. 3e eeuw-575) begon zich een nieuwe beweging te ontwikkelen die putte uit eerdere Mahāyāna-doctrine en nieuwe pan-Indiase tantrische ideeën. Dit werd bekend onder verschillende namen, zoals Vajrayāna, Mantrayāna en Esoterisch Boeddhisme. Deze nieuwe beweging ging door tot in het Pala-tijdperk (8e eeuw - 12e eeuw), waarin het het Indiase boeddhisme begon te domineren. Mogelijk geleid door groepen zwervende tantrische yogi's genaamd mahasiddha's,  ontwikkelde deze beweging nieuwe tantrische spirituele praktijken en promootte ook nieuwe teksten, de boeddhistische [[Tantra|tantra's]]. Filosofisch gezien bleef het Vajrayāna-boeddhistische denken gebaseerd op de Mahāyāna-boeddhistische ideeën van Madhyamaka, Yogacara en Boeddha-natuur. Het tantrische boeddhisme houdt zich over het algemeen bezig met nieuwe vormen van meditatie en rituelen, waarbij vaak gebruik wordt gemaakt van de visualisatie van boeddhistische godheden (waaronder boeddha's, bodhisattva's, dakini 's en [[woeste goden|woeste godheden]]) en het gebruik van mantra's. De meeste van deze praktijken zijn esoterisch en vereisen rituele initiatie of introductie door een tantrische meester (vajracarya) of goeroe.


De nieuwe tantrische vorm van het Mahāyāna-boeddhisme werd buitengewoon invloedrijk in India, vooral in Kasjmir en in de landen van het Pala-rijk. Het verspreidde zich uiteindelijk ook naar het noorden naar Centraal-Azië, het Tibetaanse plateau en naar Oost-Azië. Vajrayāna blijft de dominante vorm van het boeddhisme in Tibet, in omliggende regio's als Bhutan en in Mongolië. Esoterische elementen zijn ook een belangrijk onderdeel van het Oost-Aziatische boeddhisme, waar het met verschillende termen naar wordt verwezen.
*Nam-myoho-renge-kyo-mantra: Nichiren vestigde de beoefening van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" als de primaire methode van boeddhistische beoefening. Deze uitdrukking vertaalt zich naar "Ik wijd mezelf toe aan de Mystieke Wet van de Lotus Soetra" en wordt verondersteld individuen in staat te stellen de Boeddhaschap aan te boren die inherent is aan hun leven, wijsheid, moed en mededogen.


==Wereldbeeld==
*De gohonzon: Nichiren schreef een mandala die bekend staat als de Gohonzon, een grafische weergave van de verlichte werkelijkheid beschreven in de Lotus Soetra. Nichiren-boeddhisten verankeren deze mandala in hun huizen en concentreren zich erop tijdens hun chanten, omdat wordt aangenomen dat het dient als een spiegel die de inherente Boeddhaschap in hun leven weerspiegelt.
Over het Mahāyāna-boeddhisme in het algemeen kunnen weinig dingen met zekerheid worden gezegd, behalve dat het boeddhisme dat in China, Indonesië, Vietnam, Korea, Tibet, Mongolië en Japan wordt beoefend, het Mahāyāna-boeddhisme is. Mahāyāna kan worden beschreven als een losjes gebonden verzameling van vele leringen en praktijken (waarvan sommige ogenschijnlijk tegenstrijdig zijn). Mahāyāna vormt een alomvattende en brede reeks tradities die worden gekenmerkt door pluraliteit en de goedkeuring van een groot aantal nieuwe soetra's  ideeën en filosofische verhandelingen naast andere boeddhistische teksten.


In grote lijnen accepteren Mahāyāna-boeddhisten de klassieke boeddhistische doctrines die in het vroege boeddhisme worden gevonden zoals de Middenweg, [[Afhankelijk ontstaan]], de [[4 edele waarheden]], het [[8-voudige pad]], de [[3 grote waarheden]], en de bodhipakṣadharma's (hulpmiddelen bij het ontwaken). Het Mahāyāna-boeddhisme accepteert verder enkele van de ideeën die in de boeddhistische [[Abhidhamma]] worden aangetroffengedachte. Mahāyāna voegt echter ook tal van Mahāyāna-teksten en doctrines toe, die als definitief en in sommige gevallen superieure leringen worden gezien.
*Menselijke revolutie: Dit concept is fundamenteel in het Nichiren-boeddhisme en pleit voor de diepgaande transformatie van het leven van een individu door middel van boeddhistische beoefening. Aangenomen wordt dat deze "menselijke revolutie" leidt tot persoonlijk geluk en bijdraagt ​​aan de vrede en verbetering van de samenleving.


==De Boeddha's==
*Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme bevestigt het belang van het toepassen van boeddhistische principes in het dagelijks leven en de samenleving. Het moedigt actieve betrokkenheid bij maatschappelijke kwesties, het streven naar vrede en de bevordering van cultuur en onderwijs aan.


Boeddha's en bodhisattva 's zijn centrale elementen van Mahāyāna. Mahāyāna heeft een enorm uitgebreide kosmologie en theologie , met verschillende boeddha's en krachtige bodhisattva's die in verschillende werelden en boeddhavelden verblijven. Boeddha's die uniek zijn voor Mahāyāna zijn de Boeddha's Amitābha ("Oneindig Licht"), Akṣobhya ("de onverstoorbare"), Bhaiṣajyaguru ("Medicijngoeroe") en Vairocana ("de Illuminator"). In Mahāyāna wordt een Boeddha gezien als een wezen dat de hoogste vorm van ontwaken heeft bereikt vanwege zijn superieure [[liefde|mededogen]] en wens om alle wezens te helpen.
*Tien werelden: In het Nichiren-boeddhisme zijn de tien werelden de tien levensomstandigheden die iedereen ervaart. Deze variëren van de hel, de laagste staat gekenmerkt door lijden en wanhoop, tot boeddhaschap, de hoogste staat gekenmerkt door grenzeloos mededogen en diepe wijsheid. Het Nichiren-boeddhisme benadrukt dat alle tien de werelden inherent zijn aan het leven van elke persoon, en men kan de staat van boeddhaschap manifesteren door de beoefening van het reciteren van Nam-myoho-renge-kyo.


Een belangrijk kenmerk van Mahāyāna is de manier waarop het de aard van een Boeddha begrijpt, die verschilt van niet-Mahāyāna-begrippen. Mahāyāna-teksten beelden naast [[Gautama de Boeddha|Sakyamuni]] niet alleen vaak talloze Boeddha's af, maar zien ze ook als transcendentale wezens met grote krachten en enorme levens. De Witte Lotus Soetra beschrijft op beroemde wijze de levensduur van de Boeddha als onmetelijk en stelt dat hij het Boeddhaschap talloze eonen geleden heeft bereikt en de [[Dharma]] heeft onderwezen via zijn talrijke avatars gedurende een onvoorstelbare tijdsperiode.
*De drie bewijzen: Nichiren benadrukte het belang van het verifiëren van de geldigheid van elke religieuze leerstelling door middel van "Documentair bewijs" (bewijs in geschriften), "Theoretisch bewijs" (logische consistentie) en "Actueel bewijs" (aantoonbare resultaten in het leven van degenen die het praktiseren).


Bovendien zijn Boeddha's actief in de wereld en bedenken ze voortdurend manieren om alle levende wezens te onderwijzen en te helpen. Ze worden gezien als "een spirituele koning, die betrekking heeft op en zorgt voor de wereld", in plaats van simpelweg een leraar die na zijn dood "volledig 'verder is gegaan' dan de wereld en haar zorgen". Het leven en de dood van Boeddha Sakyamuni op aarde worden dan gewoonlijk docetisch opgevat als een "slechts uiterlijk", zijn dood is een show, terwijl hij in werkelijkheid uit mededogen blijft om alle levende wezens te helpen. Evenzo beschrijft Guang Xing de Boeddha in Mahāyāna als een almachtige en almachtige godheid ."begiftigd met talloze bovennatuurlijke eigenschappen en kwaliteiten."
Deze kernleringen van het Nichiren-boeddhisme komen samen om een ​​filosofie en praktijk te vormen die de inherente waardigheid van het leven, het potentieel voor verlichting in het heden en de transformerende kracht van de Lotus Soetra accentueert. Deze vorm van boeddhisme biedt een weg naar persoonlijke empowerment, maatschappelijke verandering en universele vrede door het beoefenen van de principes van de Lotus Soetra.


Het idee dat boeddha's toegankelijk blijven, is buitengewoon invloedrijk in Mahāyāna en maakt het ook mogelijk om een ​​wederzijdse relatie met een Boeddha te hebben door middel van gebed, visioenen, toewijding en openbaringen. Door het gebruik van verschillende praktijken kan een Mahāyāna-toegewijde ernaar streven herboren te worden in het zuivere land of boeddhaveld van een Boeddha (buddhakṣetra), waar ze kunnen streven naar Boeddhaschap in de best mogelijke omstandigheden. Afhankelijk van de sekte kan bevrijding in een boeddhaveld worden verkregen door geloof, meditatie of soms zelfs door de naam van Boeddha te herhalen. Op geloof gebaseerde devotionele praktijken gericht op wedergeboorte in zuivere landen zijn gebruikelijk in het Oost-Aziatische Pure Land-boeddhisme.
==Wat beoefenen Nichiren-boeddhisten?==


Het invloedrijke Mahāyāna-concept van de drie lichamen (trikāya) van een Boeddha ontwikkelde zich om de transcendentale aard van de Boeddha te begrijpen. Deze leer stelt dat de "lichamen van magische transformatie" (nirmāṇakāya's) en de "genotslichamen" (saṃbhogakāya) emanaties zijn van het ultieme Boeddha-lichaam, de Dharmakaya, die niets anders is dan de ultieme realiteit zelf, dwz leegte.
Nichiren-boeddhisten houden zich aan een apart ritueel dat bekend staat als Gongyo, afgeleid van de Japanse term voor 'ijverige beoefening'. Gongyo wordt tweemaal daags uitgevoerd, meestal 's ochtends en' s avonds, en tijdens formele bijeenkomsten. Het vertegenwoordigt een spirituele hoeksteen in de beoefening van het Nichiren-boeddhisme.


==De Bodhisattva's==
Het ritueel is een minutieuze re-enactment van een fragment uit de Lotus Soetra genaamd 'The Ceremony in the Air'. Ingewikkeld verweven in het weefsel van talloze boeddhistische soetra's is de setting van Vulture Peak, een berg in de buurt van de oude stad Rajgir in Noord-India.


Het Mahāyāna bodhisattva-pad wordt door Mahāyānisten gezien als het superieure spirituele pad, bovenop de paden van degenen die arhatschap of 'eenzame boeddhaschap' zoeken voor hun eigen bestwil. Mahāyāna-boeddhisten zijn over het algemeen van mening dat het nastreven van alleen de persoonlijke bevrijding van lijden, dwz nirvāṇa, een kleiner of inferieur streven is (genaamd "hinayana"), omdat het de wens en vastberadenheid mist om alle andere levende wezens te bevrijden van saṃsāra (de ronde van [[reincarnatie|wedergeboorte]] door een Arhat te worden.
In het elfde hoofdstuk van de Lotus Soetra vindt er echter een dramatische verschuiving plaats: de omgeving wordt verplaatst naar de hemel boven Gierenpiek, zoals Shakyamuni Boeddha en een gevolg van bodhisattva's stijgt op tot voorbij het aardse rijk. Vanaf dit verhoogde uitkijkpunt deelt Shakyamuni de leringen van de volgende hoofdstukken van de soetra mee voordat de vergadering terugkeert naar de aarde.


Deze wens om anderen te helpen wordt bodhicitta genoemd. Iemand die dit pad bewandelt om boeddhaschap te voltooien, wordt een bodhisattva genoemd. Bodhisattva's van hoog niveau worden gezien als buitengewoon machtige bovenaardse wezens die in de hele Mahāyāna-landen objecten van toewijding en gebed zijn. Populaire bodhisattva's die in heel Mahāyāna worden vereerd, zijn Avalokiteshvara, Manjushri, Tara en Maitreya. Bodhisattva's konden het persoonlijke nirvana van de arhats bereiken, maar ze wijzen dit doel af en blijven in saṃsāra om anderen uit mededogen te helpen.
Gongyo is een veelomvattend ritueel waarbij geselecteerde delen uit twee hoofdstukken van de Lotus Soetra in het Japans worden gezongen. Deze chantenfase wordt gevolgd door een reeks stille gebeden, die een breed scala aan thema's omvatten, zoals dankbaarheid, eerbied voor de voorouders, het bereiken van wereldse verlangens en de collectieve vrede en het geluk van alle levende wezens wereldwijd. Het ritueel wordt afgesloten met het reciteren van de daimoku.


Er zijn twee modellen voor de aard van de bodhisattva's, die te zien zijn in de verschillende Mahāyāna-teksten
Beoefenaars van Gongyo streven er dagelijks naar hun levensomstandigheden te verbeteren, gebruikmakend van zowel de transcendente kijk op hun bestaan ​​als de motiverende kracht die nodig is om praktische dagelijkse uitdagingen aan te gaan. Dit ritueel zorgt voor een dynamisch ritme in hun leven: het doordrenkt beoefenaars met energie en ijver aan het begin van elke dag en biedt een reflectief platform in de schemering om na te denken over vooruitgang, verlangens en doelstellingen te evalueren en de toewijding om de gelukzaligheid van Boeddhaschap in zichzelf te bereiken, nieuw leven in te blazen. dit leven - ongeacht de belemmeringen. Op deze manier dient Gongyo als een motor voor het nastreven van verlichte levensstaten in het Nichiren-boeddhisme.


* Een daarvan is het idee dat een bodhisattva zijn ontwaken moet uitstellen totdat Boeddhaschap is bereikt. Dit kan eeuwen duren en in de tussentijd zullen ze talloze wezens helpen. Nadat ze het boeddhaschap hebben bereikt, gaan ze over naar nirvāṇa.
==De effecten van het beoefenen van het Nichiren-boeddhisme==
* Het tweede model is het idee dat er twee soorten nirvāṇa zijn, de nirvāṇa van een arhat en een superieur type nirvāṇa genaamd apratiṣṭhita (niet-blijvend, niet gevestigd) waarmee een Boeddha voor altijd betrokken kan blijven bij de wereld.


===Het Bodhisattva-pad===
De beoefening van het Nichiren-boeddhisme is, net als andere vormen van boeddhisme, gericht op het bereiken van spirituele en persoonlijke ontwikkeling, het bevorderen van maatschappelijke verbetering en het bevorderen van universele vrede. De onderscheidende filosofie en praktijken bieden echter verschillende specifieke voordelen. Deze voordelen kunnen worden onderverdeeld in persoonlijke, sociale en spirituele categorieën:
In de meeste klassieke Mahāyāna-bronnen (evenals in niet-Mahāyāna-bronnen over het onderwerp), wordt gezegd dat het bodhisattva-pad drie of vier asaṃkheyya's ("ontelbare eonen") in beslag neemt, wat een enorm aantal levens van oefening vereist. Bepaalde praktijken worden echter soms beschouwd als kortere wegen naar Boeddhaschap (deze variëren sterk per traditie). Volgens de Bodhipathapradīpa (Een lamp voor het pad naar ontwaken) van de Indiase meester Atiśa, is het centrale bepalende kenmerk van het pad van een bodhisattva het universele streven om een ​​einde te maken aan het lijden voor zichzelf en alle andere wezens, dwz bodhicitta.


Traditioneel wordt aangenomen dat het spirituele pad van de bodhisattva begint met de revolutionaire gebeurtenis die het "ontwaken van de ontwakende geest" (bodhicittotpāda) wordt genoemd, wat de wens is om een ​​Boeddha te worden om alle wezens te helpen. Dit wordt op verschillende manieren bereikt, zoals de meditatie onderwezen door de Indiase meester Shantideva in zijn Bodhicaryavatara genaamd "zelf en anderen gelijk maken en zelf en anderen uitwisselen". Andere Indiase meesters zoals Atisha en Kamalashila onderwijzen ook een meditatie waarin we nadenken over hoe alle wezens onze naaste verwanten of vrienden zijn geweest in vorige levens. Deze contemplatie leidt tot het ontstaan ​​van diepe liefde (maitrī) en mededogen (karuṇā) voor anderen, en zo wordt bodhicitta gegenereerd. Volgens de Indiase filosoof Shantideva, wanneer groot mededogen en bodhicitta in het hart van een persoon opkomen, houden ze op een gewoon persoon te zijn en worden ze een "zoon of dochter van de Boeddha's".
===persoonlijke voordelen===


===de Bodhisattva buiten het Mahayana boeddhisme===
Zelf-transformatie: Door de primaire beoefening van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo", kunnen individuen de inherente Boeddhaschap in hun leven aanboren, wat leidt tot meer wijsheid, moed en mededogen. Dit proces, dat 'menselijke revolutie' wordt genoemd, is een diepgaande persoonlijke transformatie die kan leiden tot meer tevredenheid en geluk in het leven.
Empowerment: Het Nichiren-boeddhisme benadrukt dat alle individuen het potentieel bezitten om verlichting te bereiken in hun huidige levensomstandigheden. Deze doctrine kan een gevoel van empowerment en veerkracht bevorderen en beoefenaars aanmoedigen om de uitdagingen in hun leven aan te gaan en te overwinnen.
Stressvermindering: Zoals veel meditatieve praktijken, kan het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" mentale en emotionele voordelen bieden, waaronder stressvermindering, verbeterde focus en emotionele stabiliteit.
Sociale voordelen


Het idee van de bodhisattva is niet uniek voor het Mahāyāna-boeddhisme en wordt gevonden in Theravada en andere vroege boeddhistische scholen. Deze scholen waren echter van mening dat om een ​​bodhisattva te worden een voorspelling van iemands toekomstige boeddhaschap in aanwezigheid van een levende boeddha vereist was. In Mahāyāna is een bodhisattva van toepassing op elke persoon vanaf het moment dat ze van plan zijn een Boeddha te worden (dwz het ontstaan ​​van bodhicitta) en zonder de vereiste van een levende Boeddha. Sommige Mahāyāna-sūtra's, zoals de Lotus Sutra, promoten het bodhisattva-pad als universeel en open voor iedereen. Andere teksten zijn het daar niet mee eens.
Gemeenschap: Boeddhistische Nichiren-organisaties bieden vaak een ondersteunende gemeenschap waar individuen een dialoog kunnen aangaan, van anderen kunnen leren en elkaar kunnen ondersteunen bij hun beoefening en persoonlijke groei.
Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme moedigt actieve betrokkenheid bij maatschappelijke kwesties aan. Beoefenaars worden aangespoord om bij te dragen aan hun gemeenschappen, vrede te bevorderen en deel te nemen aan educatieve activiteiten, waarbij een gevoel van doelgerichtheid en gemeenschappelijke verbondenheid wordt bevorderd.


De generatie van bodhicitta kan dan worden gevolgd door het afleggen van de bodhisattva-geloften om 'de hele onmetelijke wereld van wezens naar nirvana te leiden', zoals de Prajñaparamita sutra's stellen. Deze compassievolle toewijding om anderen te helpen is het centrale kenmerk van de Mahāyāna bodhisattva. Deze geloften kunnen gepaard gaan met bepaalde ethische richtlijnen of bodhisattva-voorschriften. Talrijke soetra's stellen ook dat een belangrijk onderdeel van het bodhisattva-pad de beoefening is van een reeks deugden die pāramitā's (transcendente of allerhoogste deugden) worden genoemd. Soms worden er zes geschetst: geven, ethische discipline, geduldig uithoudingsvermogen, ijver, meditatie en transcendente wijsheid. Andere soetra's (zoals de Daśabhūmika) geven een lijst van tien, met de toevoeging van upāya (bekwame middelen), praṇidhāna (gelofte, besluit), Bala (spirituele kracht) en [[Jhana|Jñāna]] (kennis). [[Prana|Prajñā]] (transcendente kennis of wijsheid) is misschien wel de belangrijkste deugd van de bodhisattva. Dit verwijst naar een begrip van de leegte van alle verschijnselen, voortkomend uit studie, diepe overweging en meditatie.
===spirituele voordelen===


===Bodhisattva-niveaus===
Het Nichiren-boeddhisme leert dat alle individuen in hun huidige leven verlichting of boeddhaschap kunnen bereiken. De beoefening biedt een weg naar deze verlichting en brengt diepe spirituele vervulling.
Verschillende teksten associëren het begin van de bodhisattva-oefening met wat het "pad van accumulatie" of uitrusting ( saṃbhāra-mārga ) wordt genoemd, het eerste pad van het klassieke schema met vijf paden. De Daśabhūmika Sūtra en andere teksten schetsen ook een reeks bodhisattva-niveaus of spirituele stadia (bhūmis) op het pad naar Boeddhaschap. De verschillende teksten zijn het echter niet eens over het aantal stadia, de Daśabhūmika geeft er bijvoorbeeld tien (en brengt ze allemaal in kaart met de tien paramita's), de Bodhisattvabhūmi geeft zeven en dertien en de Avatamsaka schetst 40 stadia.
Verdiept begrip van het leven: Door de studie van boeddhistische leringen, met name de Lotus Soetra en de geschriften van Nichiren, kunnen beoefenaars hun begrip van het leven en de uiteindelijke realiteit ervan, zoals de onderlinge verbondenheid van al het leven en de vergankelijkheid van het bestaan, verdiepen.
Je moet er rekening mee houden dat hoewel deze voordelen vaak worden vermeld door beoefenaars van het Nichiren-boeddhisme, individuele ervaringen kunnen variëren op basis van persoonlijke omstandigheden, toewijding aan de beoefening en individuele interpretatie van de leringen.


===Bekwame middelen en het ene voertuig===  
==Het verschil tussen het Nichiren-boeddhisme en andere boeddhistische tradities==


'Bekwame middelen' is een andere belangrijke deugd en doctrine in het Mahāyāna-boeddhisme. Het idee is het beroemdst uiteengezet in de Witte Lotus Soetra en verwijst naar elke effectieve methode of techniek die bevorderlijk is voor spirituele groei en die wezens naar ontwaken en nirvana leidt. Deze doctrine stelt dat de Boeddha zijn leer aanpast aan degene aan wie hij onderwijst uit mededogen. Hierdoor is het mogelijk dat de Boeddha schijnbaar tegenstrijdige dingen aan verschillende mensen leert. Dit idee wordt ook gebruikt om het uitgebreide tekstcorpus in Mahāyāna uit te leggen.
Het Nichiren-boeddhisme vertoont verschillende onderscheidende kenmerken die het onderscheiden van andere boeddhistische tradities. Het onderscheid ligt voornamelijk in de leerstellige nadruk, de keuze van primaire teksten, de praktijkmethode en de betrokkenheid bij de samenleving.


Een nauw verwante leer is de leer van 'het Ene Voertuig'. Deze leer stelt dat hoewel de Boeddha drie voertuigen zou hebben onderwezen:
*Voorrang van de Lotus Soetra: Terwijl alle scholen van het boeddhisme de soetra's respecteren als heilige teksten die de leer van de Boeddha bevatten, beschouwt het Nichiren-boeddhisme de Lotus Soetra op unieke wijze als de ultieme en definitieve leer van de Boeddha. Het plaatst de Lotus Soetra boven alle andere boeddhistische soetra's, een standpunt dat doorgaans niet wordt gedeeld door andere boeddhistische tradities.


* het voertuig van de discipelen
*Nam-myoho-renge-kyo: De primaire praktijk in het Nichiren-boeddhisme is het reciteren van de uitdrukking "Nam-myoho-renge-kyo." Dit vertegenwoordigt een afwijking van andere vormen van boeddhisme, die de nadruk zouden kunnen leggen op meditatie, het naleven van voorschriften of andere praktijken die centraal staan ​​in hun traditie. Het Nichiren-boeddhisme beschouwt het gezang als het meest effectieve middel voor individuen om de boeddhaschap die inherent is aan hun leven aan te boren.
* het voertuig van de eenzame boeddha's
* het bodhisattva-voertuig


die door alle vroege boeddhistische scholen worden aanvaard. Daarom zijn er niet drie voertuigen in ultieme zin, maar één voertuig, het allerhoogste voertuig van de boeddha's, dat op verschillende manieren wordt onderwezen, afhankelijk van de vermogens van individuen. Zelfs die wezens die denken dat ze het pad (dwz de arhats) hebben voltooid, zijn in feite nog niet klaar en zullen uiteindelijk het boeddhaschap bereiken.
*De gohonzon: Het gebruik van de Gohonzon, een kalligrafische mandala geschreven door Nichiren, is uniek voor het Nichiren-boeddhisme. Terwijl andere boeddhistische tradities verschillende iconen en afbeeldingen kunnen gebruiken als brandpunten voor meditatie of verering, chanten Nichiren-boeddhisten Nam-myoho-renge-kyo voor de Gohonzon, die zij beschouwen als een spiegel die de inherente boeddhaschap van hun leven weerspiegelt.


Deze doctrine werd niet volledig aanvaard door alle Mahāyāna-tradities. De Yogācāra-school verdedigde op beroemde wijze een alternatieve theorie die stelde dat niet alle wezens boeddha's konden worden. Dit werd een onderwerp van veel discussie in de geschiedenis van het Mahāyāna-boeddhisme.
*Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme wordt vaak gekenmerkt door zijn actieve betrokkenheid bij de samenleving. Het moedigt beoefenaars aan om boeddhistische principes in het dagelijks leven toe te passen en een actieve rol in de samenleving te spelen. Terwijl sommige andere boeddhistische scholen de nadruk leggen op het kloosterleven of het zich terugtrekken uit maatschappelijke kwesties, beweert het Nichiren-boeddhisme dat verlichting wordt gevonden binnen de realiteit en uitdagingen van het dagelijks leven, wat leidt tot een benadering die vaak wordt aangeduid als 'geëngageerd boeddhisme'.


===Prajñāpāramitā (Transcendente Kennis)===
*Focus op het huidige leven: Sommige vormen van boeddhisme, met name die welke zijn beïnvloed door de eerdere Theravada-traditie, leggen veel nadruk op het bereiken van Nirvana en bevrijding uit de cyclus van wedergeboorte. Het Nichiren-boeddhisme benadrukt daarentegen de mogelijkheid en het belang van het bereiken van verlichting in dit huidige leven, in deze wereld en voor alle mensen.


Enkele van de belangrijkste Mahāyāna-leringen zijn te vinden in de teksten van Prajñāpāramitā ("Transcendente Kennis" of "Perfectie van Wijsheid"), die enkele van de vroegste Mahāyāna-werken zijn. Prajñāpāramitā is een diepe kennis van de werkelijkheid die boeddha's en bodhisattva's verwerven. Het is een transcendente, niet-conceptuele en non-duale vorm van kennis van de ware aard van de dingen. Deze wijsheid wordt ook geassocieerd met inzicht in de leegte (śūnyatā) van dharma's (verschijnselen) en hun illusoire aard (māyā). Dit komt neer op het idee dat alle verschijnselen (dharma's) hebben zonder uitzondering 'geen essentiële onveranderlijke kern' (dwz ze missen svabhāva , een essentie of inherente aard), en hebben daarom 'geen fundamenteel werkelijk bestaan'. Deze lege verschijnselen worden ook wel conceptuele constructies genoemd.
*Kritiek op andere scholen: Nichiren stond bekend om zijn kritiek op andere boeddhistische scholen van zijn tijd, een standpunt dat in de meeste boeddhistische tradities niet gebruikelijk is. Hij voerde aan dat de leringen van deze andere scholen voorlopig of onvolledig waren in vergelijking met de Lotus Soetra, wat leidde tot confrontaties met religieuze en politieke autoriteiten.


Hierdoor zijn alle dharma 's (dingen, verschijnselen), zelfs de leer van de Boeddha, de Boeddha zelf, Nirvāṇa en alle levende wezens, als 'illusies' of 'magie' en 'dromen'. Deze leegte of het ontbreken van werkelijk bestaan ​​is zelfs van toepassing op het schijnbaar ontstaan ​​en verdwijnen van verschijnselen. Daarom worden alle verschijnselen in de Prajñāpāramitā-literatuur ook beschreven als niet-ontstaan , ongeboren, "voorbij komen en gaan". De bekendste is de Hart Sutrastelt dat "alle verschijnselen leeg zijn, dat wil zeggen zonder karakteristiek, niet-geproduceerd, onophoudelijk, roestvrij, niet roestvrij, onverminderd, ongevuld." De Prajñāpāramitā-teksten gebruiken ook verschillende metaforen om de aard van dingen te beschrijven, de Diamant Sutra vergelijkt verschijnselen bijvoorbeeld met: "Een vallende ster, een vertroebeling van het zicht, een lamp, een illusie, een dauwdruppel, een luchtbel, een droom, een bliksemflits, een donderwolk."
==De ontwikkeling van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika==


Prajñāpāramitā wordt ook geassocieerd met niets in de wereld begrijpen, geen standpunt innemen of 'niet opnemen' (aparigṛhīta). De Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra legt het uit als "niet grijpen naar vorm, niet grijpen naar sensatie, perceptie, wilskracht en cognitie". Dit omvat het niet begrijpen of opnemen van zelfs maar correcte boeddhistische ideeën of mentale tekens (zoals 'niet-zelf', 'leegte', bodhicitta, geloften), aangezien deze dingen uiteindelijk ook allemaal lege concepten zijn.
De ontwikkeling van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika is grotendeels gekatalyseerd door twee grote organisaties: Soka Gakkai International (SGI) en Nichiren Shoshu. Terwijl de eerste de nadruk legt op sociaal activisme en de toepassing van boeddhistische principes in het dagelijks leven, is de laatste meer gericht op traditioneel boeddhistisch kloosterleven en rituelen.


==Madhyamaka (centrisme)==
In de Verenigde Staten speelt de SGI-USA, een Amerikaanse tak van Soka Gakkai International, sinds de jaren zestig een belangrijke rol bij de popularisering van het Nichiren-boeddhisme. De focus op de praktijk van leken, het eenvoudige gezang van 'Nam-myoho-renge-kyo' en de opname van 'dialoog' als een primaire manier van verspreiden hebben bijgedragen aan de groei van SGI-USA. De beweging heeft volgelingen aangetrokken met verschillende raciale en sociaaleconomische achtergronden, waardoor het een unieke Amerikaanse uitdrukking van het boeddhisme is.


De Mahāyāna filosofische school genaamd Madhyamaka (middentheorie of centrisme, ook bekend als śūnyavāda, 'de leegtetheorie') werd gesticht door de figuur van Nagarjuna uit de tweede eeuw. Deze filosofische traditie richt zich op het weerleggen van alle theorieën die enige vorm van substantie, inherent bestaan ​​of intrinsieke aard veronderstellen.
In Europa heeft de verspreiding van het Nichiren-boeddhisme een vergelijkbaar traject gevolgd, maar werd beïnvloed door de unieke culturele contexten van individuele landen. In landen als het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk heeft SGI's nadruk op sociaal activisme en culturele uitwisseling geholpen om vaste voet aan de grond te krijgen. Bovendien de universele toepasbaarheid van de kernboodschap van de Lotus Soetra, die alle individuen van nature bezitten Boeddha natuur— heeft weerklank gevonden bij Europese gevoeligheden, waardoor het Nichiren-boeddhisme kan gedijen in een omgeving die doordrenkt is van diverse filosofische en religieuze tradities.


In zijn geschriften probeert Nagarjuna aan te tonen dat elke theorie van intrinsieke aard wordt tegengesproken door de Boeddha's theorie van afhankelijk ontstaan, aangezien alles wat een onafhankelijk bestaan ​​heeft, niet afhankelijk kan ontstaan. De śūnyavāda- filosofen waren onvermurwbaar dat hun ontkenning van svabhāva geen soort nihilisme is (tegen protesten van het tegendeel door hun tegenstanders).
Hoewel zowel in Europa als in Amerika de expansie van het Nichiren-boeddhisme aanzienlijk is geweest, was het niet zonder uitdagingen. In beide regio's heeft de aanpassing van deze traditioneel Japanse vorm van boeddhisme aan de westerse context vragen doen rijzen over culturele authenticiteit, aanpassing en de spanning tussen traditie en moderniteit. Kritieken van binnen en buiten de boeddhistische gemeenschap hebben gewezen op de consumentistische en individualistische interpretaties van boeddhistische principes binnen sommige Nichiren-gemeenschappen, wat de moeilijkheid benadrukt om de verspreiding van boeddhistische leringen in evenwicht te brengen met hun transformatie in een nieuw cultureel milieu.


Met behulp van de theorie van twee waarheden beweert Madhyamaka dat hoewel men kan spreken over dingen die in conventionele, relatieve zin bestaan, ze niet inherent in ultieme zin bestaan. Madhyamaka stelt ook dat leegte zelf ook "leeg" is, het heeft geen absoluut eigen bestaan. Het moet ook niet worden opgevat als een transcendentale absolute werkelijkheid. In plaats daarvan is de leegtetheorie slechts een bruikbaar concept waaraan niet moet worden vastgehouden. In feite, voor Madhyamaka, aangezien alles leeg is van het ware bestaan, zijn alle dingen slechts conceptualisaties, inclusief de theorie van leegte, en alle concepten moeten uiteindelijk worden losgelaten om de aard van de dingen echt te begrijpen.
Bovendien hebben juridische en leerstellige geschillen tussen de Soka Gakkai International en de Nichiren Shoshu-sekte soms de bredere groei van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika overschaduwd. De excommunicatie van SGI door Nichiren Shoshu in 1991 veroorzaakte een schisma dat grote gevolgen heeft gehad voor het landschap van het Nichiren-boeddhisme in het Westen.


==Vijñānavāda (de bewustzijnsdoctrine)==
Ondanks deze uitdagingen is het traject van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika er een geweest van groei en diversificatie. Terwijl beoefenaars doorgaan met het onderzoeken van manieren om de leringen van de Lotus Soetra in hun dagelijks leven toe te passen, en terwijl geleerden kritische reflecties geven over de aanpassing van deze traditie in het Westen, belooft het Nichiren-boeddhisme zijn evolutie in deze regio's voort te zetten en bij te dragen aan het rijke tapijtwerk van wereldwijd boeddhisme.


Vijñānavāda ("de leer van het bewustzijn") is een andere belangrijke doctrine die werd gepromoot door sommige Mahāyāna-soetra's die later de centrale theorie werd van een belangrijke filosofische beweging die ontstond tijdens de Gupta-periode genaamd Yogācāra. De primaire soetra die bij deze denkrichting hoort, is de Saṃdhinirmocana Sūtra, die beweert dat śūnyavāda niet de laatste definitieve leer van de Boeddha is. In plaats daarvan wordt gezegd dat de ultieme waarheid de opvatting is dat alle dingen (dharma's) alleen geest, bewustzijn of percepties zijn en dat ogenschijnlijk "externe" objecten (of "interne" onderwerpen) niet echt bestaan ​​los van de afhankelijk voortgekomen stroom van mentale ervaringen.
[[categorie: Boeddhistische stromingen]]
 
Wanneer deze stroom van mentaliteit wordt gezien als leeg van de subject-object dualiteit die we eraan opleggen, bereikt men de non-duale kennis van "Aldus", wat nirvana is. Deze doctrine is ontwikkeld door middel van verschillende theorieën, waarvan de belangrijkste de acht bewustzijnsvormen en de drie naturen zijn . De Saṃdhinirmocana noemt zijn doctrine de ' derde omwenteling van het dharmawiel'. De Pratyutpanna sutra vermeldt deze doctrine ook en stelt: "wat ook tot deze drievoudige wereld behoort, is niets anders dan gedachte. Waarom is dat? Het is omdat hoe ik me de dingen ook voorstel, ze er zo uitzien".
 
De meest invloedrijke denkers in deze traditie waren de Indiase broers Asanga en Vasubandhu , samen met een obscure figuur genaamd Maitreyanātha. Yogācāra-filosofen ontwikkelden hun eigen interpretatie van de leer van leegte, die Madhyamaka ook bekritiseerde omdat ze in het nihilisme vervalt.
 
==Boeddha-natuur==
 
De leer van de Boeddha-natuur, is belangrijk in alle moderne Mahāyāna-tradities, hoewel het op veel verschillende manieren wordt geïnterpreteerd. In grote lijnen houdt de Boeddha-natuur zich bezig met het verklaren van wat levende wezens in staat stelt om Boeddha's te worden. De vroegste bronnen voor dit idee kunnen de Tathagatagarbha Sūtra en de Mahāyāna Mahāparinirvāṇa Sūtra omvatten. De Mahāyāna Mahāparinirvāṇa verwijst naar "een heilige natuur die de basis vormt voor [wezens] die boeddha's worden", en het beschrijft het ook als het 'Zelf' (atman).
 
De ideeën die in de Boeddha-natuurliteratuur worden gevonden, zijn een bron van veel discussie en onenigheid onder zowel Mahāyāna-boeddhistische filosofen als moderne academici. Sommige geleerden hebben dit gezien als een invloed van het brahmaanse hindoeïsme, en sommige van deze soetra's geven toe dat het gebruik van de term 'zelf' gedeeltelijk wordt gedaan om niet-boeddhistische asceten voor zich te winnen (met andere woorden, het is een bekwame middelen). Volgens sommige geleerden vertegenwoordigt de Boeddha-natuur die in sommige Mahāyāna-sūtra's wordt besproken, geen substantiële zelf (ātman) die de Boeddha bekritiseerde; het is eerder een positieve uitdrukking van leegte en vertegenwoordigt de mogelijkheid om Boeddhaschap te realiseren door middel van boeddhistische praktijken.
 
Het Boeddha-natuurgenre van sūtra's kan worden gezien als een poging om boeddhistische leringen te verkondigen met behulp van positieve taal en tegelijkertijd de middenweg te handhaven, om te voorkomen dat mensen zich van het boeddhisme afkeren door een verkeerde indruk van nihilisme. Dit is het standpunt van de Laṅkāvatāra Sūtra, waarin staat dat de Boeddha's de leer van tathāgatagarbha onderwijzen (die klinkt als een atman) om die wezens te helpen die gehecht zijn aan het idee van anatman. De soetra gaat echter verder met te zeggen dat de tathāgatagarbha leeg is en eigenlijk geen substantieel zelf is.
 
==Twijfel en discussie==
 
Indiase Mahāyāna-boeddhisten kregen te maken met verschillende kritieken van niet-mahāyānisten met betrekking tot de authenticiteit van hun leringen. De belangrijkste kritiek waarmee ze te maken kregen, was dat de Mahāyāna-leringen niet door de Boeddha waren onderwezen, maar door latere figuren waren uitgevonden. Talrijke Mahāyāna-teksten bespreken deze kwestie en proberen op verschillende manieren de waarheid en authenticiteit van Mahāyāna te verdedigen.
 
Een idee dat Mahāyāna-teksten naar voren brachten, is dat Mahāyāna-leringen later werden onderwezen omdat de meeste mensen de Mahāyāna-sūtra's ten tijde van de Boeddha niet konden begrijpen en dat mensen pas in latere tijden bereid waren om de Mahāyāna te horen. Bepaalde traditionele verslagen stellen dat Mahāyāna-soetra's werden verborgen of veilig bewaard door goddelijke wezens zoals Naga 's of bodhisattva's totdat de tijd aanbrak om ze te verspreiden.
 
Evenzo stellen sommige bronnen ook dat Mahāyāna-leringen door andere boeddha's, bodhisattva's en deva 's aan een select aantal individuen werden geopenbaard (vaak door middel van visioenen of dromen). Sommige geleerden hebben een verband gezien tussen dit idee en Mahāyāna-meditatiepraktijken waarbij de visualisatie van Boeddha's en hun Boeddhalanden betrokken zijn.
 
De moderne Japanse zenboeddhistische geleerde DT Suzuki voerde op dezelfde manier aan dat hoewel de Mahāyāna-sūtra's misschien niet rechtstreeks door de historische Boeddha zijn onderwezen, de 'geest en centrale ideeën' van Mahāyāna afkomstig zijn van de Boeddha. Volgens Suzuki evolueerde Mahāyāna en paste zich aan de tijd aan door nieuwe leringen en teksten te ontwikkelen, met behoud van de geest van de Boeddha.
 
==Paramitā==
 
De Prajñapāramitā sūtra's en een groot aantal andere Mahāyāna-teksten noemen zes perfecties:
 
*1 vrijgevigheid, liefdadigheid, geven
*2 deugd, discipline, correct gedrag (zie ook: Bodhisattva voorschriften )
*3 geduld, verdraagzaamheid, verdraagzaamheid, acceptatie, uithoudingsvermogen
*4 energie, ijver, kracht, inspanning
*5 eenpuntige concentratie, contemplatie, meditatie
*6  transcendente wijsheid, spirituele kennis
 
Deze lijst wordt ook genoemd door de Theravāda-commentator Dhammapala, die het beschrijft als een indeling van dezelfde tien perfecties van het Theravada-boeddhisme.
In de Ten Stages Sutra en de Mahāratnakūṭa Sūtra worden nog vier pāramitā's vermeld:
 
*7 Upāya pāramitā : bekwame middelen
*8 Praṇidhāna pāramitā : gelofte, resolutie, aspiratie, vastberadenheid, dit gerelateerd aan de bodhisattva-geloften
*9 Bala paramitā : spirituele kracht
*10 In Jñāna paramitā : kennis
 
==Meditatie==
 
Het Mahāyāna-boeddhisme leert een breed scala aan meditatiepraktijken. Deze omvatten meditaties die worden gedeeld met de vroege boeddhistische tradities, waaronder opmerkzaamheid van de ademhaling; aandacht voor de onaantrekkelijkheden van het lichaam  liefdevolle vriendelijkheid; de contemplatie van afhankelijk ontstaan; en mindfulness van de Boeddha. In het Chinese boeddhisme staan ​​deze vijf praktijken bekend als de "vijf methoden om de geest tot rust te brengen of tot rust te brengen" en ondersteunen ze de ontwikkeling van de stadia van Jhãna.
 
De Yogācārabhūmi-Śāstra (samengesteld rond de 4e eeuw), de meest uitgebreide Indiase verhandeling over Mahāyāna-beoefening, bespreekt klassieke boeddhistische talrijke meditatiemethoden en -onderwerpen, waaronder de vier Jhãna's, de verschillende soorten samādhi, de ontwikkeling van inzicht ([[Vipassana]]) en rust (śamatha), [[4 grondslagen van oplettendheid]], [[5 hindernissen van meditatie]] en klassieke boeddhistische meditaties en [[Mindfulness]].
 
Een zeer populaire Mahāyāna-praktijk uit zeer vroege tijden omvatte de visualisatie van een Boeddha terwijl het beoefenen van mindfulness van een Boeddha samen met hun Pure Land. Deze praktijk kon de mediteerder het gevoel geven dat hij in de aanwezigheid van de Boeddha was en in sommige gevallen werd aangenomen dat het kon leiden tot visioenen van de Boeddha's, waardoor men leringen van hen kon ontvangen.
Deze meditatie wordt onderwezen in talloze Mahāyāna-sūtra's, zoals de Pure Land-sutra's, de Akṣobhya-vyūha en de Pratyutpanna Samādhi. De Pratyutpanna stelt dat men door opmerkzaamheid van de Boeddha-meditatie deze Boeddha in een visioen of een droom kan ontmoeten en van hen kan leren.
 
In het Oost-Aziatische Mahāyāna-boeddhisme ontwikkelde ook tal van unieke meditatiemethoden, waaronder de [[Zen|Chan (Zen)]] praktijken van huatou, koan-meditatie en stille verlichting. Het Tibetaans boeddhisme omvat ook tal van unieke vormen van contemplatie, zoals [[Tonglen]] en lojong.
 
==3 wendingen van Gautama de Boeddha==
 
Binnen de Mahayana gaan ze ervan uit dat [[Gautama de Boeddha]] 3 verschillende scholen creerde aan leerlingen die daartoe geschikt waren:
 
* In de eerste wending onderwees de Boeddha de vier edele waarheden in [[Sarnath]] voor degenen in de Theravada. Het wordt beschreven als geweldig en wonderbaarlijk, maar vereist interpretatie en veroorzaakt controverse. De doctrines van de eerste wending worden geïllustreerd in de Dharmacakra Pravartana Sūtra. Deze ommekeer vertegenwoordigt de vroegste fase van de boeddhistische leer en de vroegste periode in de geschiedenis van het boeddhisme.
 
* In de tweede wending onderwees de Boeddha de Mahāyāna-leringen aan de bodhisattva's, waarbij hij leerde dat alle verschijnselen geen essentie hebben, niet ontstaan, niet vergaan, oorspronkelijk in rust zijn en in wezen ophouden. Deze wending wordt ook beschreven als wonderbaarlijk en wonderbaarlijk, maar vereist interpretatie en veroorzaakt controverse. De leer van de tweede wending is vastgelegd in de Prajñāpāramitā-leringen, die voor het eerst rond 100 vGT op schrift werden gesteld. In Indiase filosofische scholen wordt het geïllustreerd door de Mādhyamaka-school van Nāgārjuna.
 
* In de derde wending onderwees de Boeddha soortgelijke leringen als in de tweede wending, maar voor iedereen in de drie voertuigen, inclusief alle śravaka's, pratyekabuddha's en bodhisattva's. Deze waren bedoeld als volledig expliciete leringen in hun volledige detail, waarvoor interpretaties niet nodig zouden zijn en er geen controverse zou ontstaan. Deze leringen werden al in de 1e of 2e eeuw n.Chr. Vastgesteld door de Saṃdhinirmocana Sūtra. In de Indiase filosofische scholen wordt de derde wending geïllustreerd door de Yogācāra -school van Asaṅga en Vasubandhu.
 
Sommige tradities van het Tibetaans boeddhisme beschouwen de leer van het esoterisch boeddhisme en Vajrayāna als de derde omwenteling van het Dharmawiel. Tibetaanse leraren, met name van de Gelugpa- school, beschouwen de tweede wending als de hoogste leer, vanwege hun specifieke interpretatie van de Yogācāra-doctrine. De leringen van de Boeddhanatuur worden normaal gesproken opgenomen in de derde omwenteling van het wiel.
 
==Verdeling per land==
Er zijn meerdere landen waar het Mahayana boeddhisme de voornaamste stroming is, en in elk land wordt het weer anders beleidt;
 
===Chinees===
 
Hedendaags Chinees Mahāyāna-boeddhisme (ook bekend als Han -boeddhisme) wordt beoefend door middel van vele verschillende vormen, zoals Chan, Pure land, Tiantai, Huayan en mantrapraktijken. Deze groep is de grootste populatie boeddhisten ter wereld. Er zijn tussen de 228 en 239 miljoen Mahāyāna-boeddhisten in de Volksrepubliek China (exclusief de Tibetaanse en Mongoolse boeddhisten die het Tibetaans boeddhisme beoefenen).
 
===Koreaans===
Het Koreaanse boeddhisme bestaat grotendeels uit de Koreaanse Seon - school (dwz Zen), voornamelijk vertegenwoordigd door de Jogye-orde en de Taego-orde. Koreaanse Seon bevat ook wat Pure Land-oefeningen. Het wordt voornamelijk beoefend in Zuid-Korea , met een ruwe bevolking van ongeveer 10,9 miljoen boeddhisten. Er zijn ook enkele kleinere scholen, zoals de Cheontae (dwz Koreaanse Tiantai), en de esoterische Jingak- en Chinŏn-scholen.
 
===Japans===
Het Japanse boeddhisme is verdeeld in talloze tradities, waaronder verschillende sekten van het Pure Land-boeddhisme, Tendai, [[Nichiren]]-boeddhisme, Shingon en Zen. Er zijn ook verschillende Mahāyāna-georiënteerde Japanse nieuwe religies die in de naoorlogse periode zijn ontstaan . Veel van deze nieuwe religies zijn lekenbewegingen zoals Sōka Gakkai en Agon Shū.
 
===Vietnamees===
Het Vietnamese boeddhisme is sterk beïnvloed door de Chinese traditie. Het is een synthese van talrijke praktijken en ideeën. Het Vietnamese Mahāyāna ontleent praktijken aan het Vietnamese Thiền (Chan/Zen), Tịnh độ (Pure Land) en Mật Tông (Mantrayana) en zijn filosofie aan Hoa Nghiêm (Huayan) en Thiên Thai (Tiantai). Nieuwe Mahāyāna-bewegingen hebben zich ook ontwikkeld in de moderne tijd, waarvan misschien wel de meest invloedrijke Thích Nhất Hạnh 's Plum Village Tradition is geweest, die ook put uit het Theravada-boeddhisme.
 
Hoewel het Vietnamese boeddhisme zwaar leed tijdens de oorlog in Vietnam (1955-1975) en tijdens de daaropvolgende communistische overname van het zuiden, is er een heropleving van de religie sinds de liberaliseringsperiode na 1986. Er zijn ongeveer 43 miljoen Vietnamese Mahāyāna-boeddhisten.
 
===Noordelijk boeddhisme===
 
Indo-Tibetaans boeddhisme, Tibetaans boeddhisme of "Noordelijk" boeddhisme is afgeleid van het Indiase Vajrayana-boeddhisme dat in het middeleeuwse Tibet werd overgenomen. Hoewel het tal van tantrische boeddhistische praktijken bevat die niet in het Oost-Aziatische Mahāyāna voorkomen, beschouwt het noordelijke boeddhisme zichzelf nog steeds als onderdeel van het Mahāyāna-boeddhisme (zij het als een die ook een effectiever en duidelijker voertuig of yana bevat).
 
Het hedendaagse noordelijke boeddhisme wordt traditioneel voornamelijk beoefend in de Himalaya-regio's en in sommige regio's van Centraal-Azië , waaronder: [212]
 
[[categorie: boeddhisme]]

Huidige versie van 3 okt 2023 om 02:45

Categorie indeling
Home
Boeddhisme
Boeddhistische stromingen
'Boeddhistische stromingen
Buddhist sects.png
Boeddhistische stromingen
Boeddhistische stromingen
Bostraditie
Dzogchen
Geschiedenis boeddhistische Tantra
Mahayana boeddhisme
Nichiren boeddhisme
Ontstaan stromingen
Theravada boeddhisme
Tibetaans boeddhisme
Zen boeddhisme
Zuivere land boeddhisme
Dhamma wiel
4 en 11-daagse Vipassana-meditatie retraite op Ekãyano
Boeddhistische pelgrimage door India en Nepal

De Nichiren is ontstaan in de 13e-eeuwse Japan. Geworteld in de diepgaande leringen van de Lotus-soetra, plaatst het Nichiren-boeddhisme het concept van inherente boeddhaschap centraal, en benadrukt het dat elke persoon het potentieel heeft om verlichting te bereiken in dit leven.

Lotus-soetra

Het Nichiren-boeddhisme is een tak van het Mahayana boeddhisme die ontstond in het 13e-eeuwse Japan, gesticht door de monnik Nichiren (1222–1282). Het wordt gekenmerkt door zijn focus op de Lotus Soetra, een van de meest invloedrijke teksten van het Mahayana-boeddhisme, die Nichiren identificeerde als de definitieve leer van Gautama de Boeddha. Deze school van Boeddhisme onderscheidt zich door de nadruk op de praktische verwezenlijking van verlichting in dit leven, in deze wereld en door wie dan ook.

De filosofie van het Nichiren-boeddhisme draait om het concept van de inherente waardigheid en waarde van alle mensen en het leven zelf. Het stelt dat elk individu het potentieel bezit voor Boeddhaschap, en dit potentieel kan worden verwezenlijkt door correcte oefening en geloof in de Lotus Soetra. Het uiteindelijke doel van het Nichiren-boeddhisme is om het welzijn van alle mensen te bewerkstelligen door individuen in staat te stellen hun aangeboren wijsheid en mededogen te realiseren.

Nam-myoho-renge-kyo

De kernbeoefening van het Nichiren-boeddhisme is het reciteren van de uitdrukking "Nam-myoho-renge-kyo", wat vertaald kan worden als "Ik wijd mezelf toe aan de Mystieke Wet van de Lotus Soetra" of "De Wet van de Lotus van het Wonderbaarlijke". Dharma". Deze mantra-achtige zin belichaamt volgens Nichiren de hele Lotus Soetra en vat de diepste leer ervan samen: dat alle wezens het potentieel voor verlichting bezitten.

Naast het gezang gebruiken Nichiren-boeddhisten ook het gebruik van een mandala die bekend staat als een Gohonzon, een kalligrafische rol met de inscriptie door Nichiren, als een focus voor meditatie en toewijding. De Gohonzon, in combinatie met het gezang, wordt gezien als een praktische methode om het inherente potentieel van Boeddhaschap te realiseren.

Het Nichiren-boeddhisme onderscheidt zich verder door zijn actieve betrokkenheid bij de wereld. Nichiren zelf stond bekend om zijn felle kritiek op de politieke en religieuze instellingen van zijn tijd, en zijn volgelingen houden zich vaak bezig met sociaal en vredesactivisme. In de huidige tijd heeft Soka Gakkai International (SGI), een van de grootste lekenorganisaties die het Nichiren-boeddhisme beoefent, een voortrekkersrol gespeeld bij verschillende vredes-, culturele en educatieve activiteiten over de hele wereld.

Wie was Nichiren Daishonin?

Nichiren Daishonin (1222-1282) was een boeddhistische monnik en filosoof uit Japan die een unieke interpretatie van het Mahayana-boeddhisme ontwikkelde, dat bekend werd als het Nichiren-boeddhisme. Zijn leven en leringen hebben een aanzienlijke invloed gehad op het religieuze, sociale en culturele leven van Japan en hebben de levens van miljoenen mensen over de hele wereld blijven beïnvloeden.

Nichiren werd geboren in een tumultueuze periode in de Japanse geschiedenis, gekenmerkt door politieke instabiliteit, sociale onrust en natuurrampen. Deze omstandigheden vormden zijn religieuze kijk en brachten hem ertoe een vorm van boeddhisme te zoeken die een praktische oplossing kon bieden voor het lijden van de mensen.

Toen hij begin twintig was, ging Nichiren een boeddhistisch klooster binnen en ondernam hij een uitgebreide studie van de verschillende boeddhistische soetra's. Door zijn studies raakte hij ervan overtuigd dat de Lotus Soetra de ultieme waarheid van het boeddhisme vertegenwoordigde en dat alle andere boeddhistische leringen in vergelijking daarmee voorlopig of onvolledig waren.

Op 32-jarige leeftijd verklaarde Nichiren dat de Lotus Soetra de definitieve leer van de Boeddha was, en hij vestigde de praktijk van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" als een middel om de leer te belichamen en te actualiseren. De uitdrukking is een eerbetoon aan de Lotus Soetra ("Myoho-renge-kyo" vertaalt naar "de Mystieke Wet van de Lotus Soetra"), en "Nam" is een Sanskrietterm die betekent om iemands leven te wijden.

De leringen van Nichiren werden niet goed ontvangen door de religieuze en politieke autoriteiten van zijn tijd, aangezien hij zeer kritisch was over andere boeddhistische sekten die in Japan heersten en de regering die hen steunde. Hij werd geconfronteerd met talloze vervolgingen, waaronder meerdere aanslagen op zijn leven, ballingschap en openbare veroordeling. Deze tegenslagen weerhielden hem echter niet; in plaats daarvan dienden ze om zijn overtuiging en toewijding om zijn leringen te verspreiden, te versterken.

Nichiren staat ook bekend om zijn productieve geschriften, gezamenlijk de 'Gosho' genoemd. Deze brieven, verhandelingen en opgenomen mondelinge leringen dienen als de primaire bron van zijn filosofie en doctrine. Zijn geschriften richtten zich vaak tot zijn volgelingen en boden begeleiding, aanmoediging en uitleg van zijn interpretatie van het boeddhisme.

Na zijn dood werd Nichiren door zijn volgelingen 'Daishonin' genoemd, een eretitel die 'Grote Wijze' betekent. Tegenwoordig wordt Nichiren Daishonin door sommige scholen van het Nichiren-boeddhisme vereerd als de belichaming van de eeuwige Boeddha, en zijn leringen blijven beoefenaars over de hele wereld inspireren en begeleiden.

Kernleer van het Nichiren-boeddhisme

Het Nichiren-boeddhisme, een onderscheidende tak van het Mahayana-boeddhisme, is geworteld in verschillende kernleringen die het onderscheiden van andere boeddhistische tradities. Deze leringen zijn voornamelijk gebaseerd op de geschriften en interpretaties van Nichiren Daishonin. De belangrijkste principes van het Nichiren-boeddhisme kunnen in de volgende punten worden samengevat:

  • Voorrang van de Lotus Soetra: Het Nichiren-boeddhisme plaatst de Lotus Soetra op de voorgrond van de boeddhistische leringen en beweert dat het de ultieme en meest diepgaande leringen van de Boeddha zijn. De Lotus Soetra onderstreept het concept van de inherente boeddhaschap van alle wezens, een principe dat centraal staat in de leringen van Nichiren.
  • Nam-myoho-renge-kyo-mantra: Nichiren vestigde de beoefening van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" als de primaire methode van boeddhistische beoefening. Deze uitdrukking vertaalt zich naar "Ik wijd mezelf toe aan de Mystieke Wet van de Lotus Soetra" en wordt verondersteld individuen in staat te stellen de Boeddhaschap aan te boren die inherent is aan hun leven, wijsheid, moed en mededogen.
  • De gohonzon: Nichiren schreef een mandala die bekend staat als de Gohonzon, een grafische weergave van de verlichte werkelijkheid beschreven in de Lotus Soetra. Nichiren-boeddhisten verankeren deze mandala in hun huizen en concentreren zich erop tijdens hun chanten, omdat wordt aangenomen dat het dient als een spiegel die de inherente Boeddhaschap in hun leven weerspiegelt.
  • Menselijke revolutie: Dit concept is fundamenteel in het Nichiren-boeddhisme en pleit voor de diepgaande transformatie van het leven van een individu door middel van boeddhistische beoefening. Aangenomen wordt dat deze "menselijke revolutie" leidt tot persoonlijk geluk en bijdraagt ​​aan de vrede en verbetering van de samenleving.
  • Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme bevestigt het belang van het toepassen van boeddhistische principes in het dagelijks leven en de samenleving. Het moedigt actieve betrokkenheid bij maatschappelijke kwesties, het streven naar vrede en de bevordering van cultuur en onderwijs aan.
  • Tien werelden: In het Nichiren-boeddhisme zijn de tien werelden de tien levensomstandigheden die iedereen ervaart. Deze variëren van de hel, de laagste staat gekenmerkt door lijden en wanhoop, tot boeddhaschap, de hoogste staat gekenmerkt door grenzeloos mededogen en diepe wijsheid. Het Nichiren-boeddhisme benadrukt dat alle tien de werelden inherent zijn aan het leven van elke persoon, en men kan de staat van boeddhaschap manifesteren door de beoefening van het reciteren van Nam-myoho-renge-kyo.
  • De drie bewijzen: Nichiren benadrukte het belang van het verifiëren van de geldigheid van elke religieuze leerstelling door middel van "Documentair bewijs" (bewijs in geschriften), "Theoretisch bewijs" (logische consistentie) en "Actueel bewijs" (aantoonbare resultaten in het leven van degenen die het praktiseren).

Deze kernleringen van het Nichiren-boeddhisme komen samen om een ​​filosofie en praktijk te vormen die de inherente waardigheid van het leven, het potentieel voor verlichting in het heden en de transformerende kracht van de Lotus Soetra accentueert. Deze vorm van boeddhisme biedt een weg naar persoonlijke empowerment, maatschappelijke verandering en universele vrede door het beoefenen van de principes van de Lotus Soetra.

Wat beoefenen Nichiren-boeddhisten?

Nichiren-boeddhisten houden zich aan een apart ritueel dat bekend staat als Gongyo, afgeleid van de Japanse term voor 'ijverige beoefening'. Gongyo wordt tweemaal daags uitgevoerd, meestal 's ochtends en' s avonds, en tijdens formele bijeenkomsten. Het vertegenwoordigt een spirituele hoeksteen in de beoefening van het Nichiren-boeddhisme.

Het ritueel is een minutieuze re-enactment van een fragment uit de Lotus Soetra genaamd 'The Ceremony in the Air'. Ingewikkeld verweven in het weefsel van talloze boeddhistische soetra's is de setting van Vulture Peak, een berg in de buurt van de oude stad Rajgir in Noord-India.

In het elfde hoofdstuk van de Lotus Soetra vindt er echter een dramatische verschuiving plaats: de omgeving wordt verplaatst naar de hemel boven Gierenpiek, zoals Shakyamuni Boeddha en een gevolg van bodhisattva's stijgt op tot voorbij het aardse rijk. Vanaf dit verhoogde uitkijkpunt deelt Shakyamuni de leringen van de volgende hoofdstukken van de soetra mee voordat de vergadering terugkeert naar de aarde.

Gongyo is een veelomvattend ritueel waarbij geselecteerde delen uit twee hoofdstukken van de Lotus Soetra in het Japans worden gezongen. Deze chantenfase wordt gevolgd door een reeks stille gebeden, die een breed scala aan thema's omvatten, zoals dankbaarheid, eerbied voor de voorouders, het bereiken van wereldse verlangens en de collectieve vrede en het geluk van alle levende wezens wereldwijd. Het ritueel wordt afgesloten met het reciteren van de daimoku.

Beoefenaars van Gongyo streven er dagelijks naar hun levensomstandigheden te verbeteren, gebruikmakend van zowel de transcendente kijk op hun bestaan ​​als de motiverende kracht die nodig is om praktische dagelijkse uitdagingen aan te gaan. Dit ritueel zorgt voor een dynamisch ritme in hun leven: het doordrenkt beoefenaars met energie en ijver aan het begin van elke dag en biedt een reflectief platform in de schemering om na te denken over vooruitgang, verlangens en doelstellingen te evalueren en de toewijding om de gelukzaligheid van Boeddhaschap in zichzelf te bereiken, nieuw leven in te blazen. dit leven - ongeacht de belemmeringen. Op deze manier dient Gongyo als een motor voor het nastreven van verlichte levensstaten in het Nichiren-boeddhisme.

De effecten van het beoefenen van het Nichiren-boeddhisme

De beoefening van het Nichiren-boeddhisme is, net als andere vormen van boeddhisme, gericht op het bereiken van spirituele en persoonlijke ontwikkeling, het bevorderen van maatschappelijke verbetering en het bevorderen van universele vrede. De onderscheidende filosofie en praktijken bieden echter verschillende specifieke voordelen. Deze voordelen kunnen worden onderverdeeld in persoonlijke, sociale en spirituele categorieën:

persoonlijke voordelen

Zelf-transformatie: Door de primaire beoefening van het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo", kunnen individuen de inherente Boeddhaschap in hun leven aanboren, wat leidt tot meer wijsheid, moed en mededogen. Dit proces, dat 'menselijke revolutie' wordt genoemd, is een diepgaande persoonlijke transformatie die kan leiden tot meer tevredenheid en geluk in het leven. Empowerment: Het Nichiren-boeddhisme benadrukt dat alle individuen het potentieel bezitten om verlichting te bereiken in hun huidige levensomstandigheden. Deze doctrine kan een gevoel van empowerment en veerkracht bevorderen en beoefenaars aanmoedigen om de uitdagingen in hun leven aan te gaan en te overwinnen. Stressvermindering: Zoals veel meditatieve praktijken, kan het chanten van "Nam-myoho-renge-kyo" mentale en emotionele voordelen bieden, waaronder stressvermindering, verbeterde focus en emotionele stabiliteit. Sociale voordelen

Gemeenschap: Boeddhistische Nichiren-organisaties bieden vaak een ondersteunende gemeenschap waar individuen een dialoog kunnen aangaan, van anderen kunnen leren en elkaar kunnen ondersteunen bij hun beoefening en persoonlijke groei. Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme moedigt actieve betrokkenheid bij maatschappelijke kwesties aan. Beoefenaars worden aangespoord om bij te dragen aan hun gemeenschappen, vrede te bevorderen en deel te nemen aan educatieve activiteiten, waarbij een gevoel van doelgerichtheid en gemeenschappelijke verbondenheid wordt bevorderd.

spirituele voordelen

Het Nichiren-boeddhisme leert dat alle individuen in hun huidige leven verlichting of boeddhaschap kunnen bereiken. De beoefening biedt een weg naar deze verlichting en brengt diepe spirituele vervulling. Verdiept begrip van het leven: Door de studie van boeddhistische leringen, met name de Lotus Soetra en de geschriften van Nichiren, kunnen beoefenaars hun begrip van het leven en de uiteindelijke realiteit ervan, zoals de onderlinge verbondenheid van al het leven en de vergankelijkheid van het bestaan, verdiepen. Je moet er rekening mee houden dat hoewel deze voordelen vaak worden vermeld door beoefenaars van het Nichiren-boeddhisme, individuele ervaringen kunnen variëren op basis van persoonlijke omstandigheden, toewijding aan de beoefening en individuele interpretatie van de leringen.

Het verschil tussen het Nichiren-boeddhisme en andere boeddhistische tradities

Het Nichiren-boeddhisme vertoont verschillende onderscheidende kenmerken die het onderscheiden van andere boeddhistische tradities. Het onderscheid ligt voornamelijk in de leerstellige nadruk, de keuze van primaire teksten, de praktijkmethode en de betrokkenheid bij de samenleving.

  • Voorrang van de Lotus Soetra: Terwijl alle scholen van het boeddhisme de soetra's respecteren als heilige teksten die de leer van de Boeddha bevatten, beschouwt het Nichiren-boeddhisme de Lotus Soetra op unieke wijze als de ultieme en definitieve leer van de Boeddha. Het plaatst de Lotus Soetra boven alle andere boeddhistische soetra's, een standpunt dat doorgaans niet wordt gedeeld door andere boeddhistische tradities.
  • Nam-myoho-renge-kyo: De primaire praktijk in het Nichiren-boeddhisme is het reciteren van de uitdrukking "Nam-myoho-renge-kyo." Dit vertegenwoordigt een afwijking van andere vormen van boeddhisme, die de nadruk zouden kunnen leggen op meditatie, het naleven van voorschriften of andere praktijken die centraal staan ​​in hun traditie. Het Nichiren-boeddhisme beschouwt het gezang als het meest effectieve middel voor individuen om de boeddhaschap die inherent is aan hun leven aan te boren.
  • De gohonzon: Het gebruik van de Gohonzon, een kalligrafische mandala geschreven door Nichiren, is uniek voor het Nichiren-boeddhisme. Terwijl andere boeddhistische tradities verschillende iconen en afbeeldingen kunnen gebruiken als brandpunten voor meditatie of verering, chanten Nichiren-boeddhisten Nam-myoho-renge-kyo voor de Gohonzon, die zij beschouwen als een spiegel die de inherente boeddhaschap van hun leven weerspiegelt.
  • Betrokken boeddhisme: Het Nichiren-boeddhisme wordt vaak gekenmerkt door zijn actieve betrokkenheid bij de samenleving. Het moedigt beoefenaars aan om boeddhistische principes in het dagelijks leven toe te passen en een actieve rol in de samenleving te spelen. Terwijl sommige andere boeddhistische scholen de nadruk leggen op het kloosterleven of het zich terugtrekken uit maatschappelijke kwesties, beweert het Nichiren-boeddhisme dat verlichting wordt gevonden binnen de realiteit en uitdagingen van het dagelijks leven, wat leidt tot een benadering die vaak wordt aangeduid als 'geëngageerd boeddhisme'.
  • Focus op het huidige leven: Sommige vormen van boeddhisme, met name die welke zijn beïnvloed door de eerdere Theravada-traditie, leggen veel nadruk op het bereiken van Nirvana en bevrijding uit de cyclus van wedergeboorte. Het Nichiren-boeddhisme benadrukt daarentegen de mogelijkheid en het belang van het bereiken van verlichting in dit huidige leven, in deze wereld en voor alle mensen.
  • Kritiek op andere scholen: Nichiren stond bekend om zijn kritiek op andere boeddhistische scholen van zijn tijd, een standpunt dat in de meeste boeddhistische tradities niet gebruikelijk is. Hij voerde aan dat de leringen van deze andere scholen voorlopig of onvolledig waren in vergelijking met de Lotus Soetra, wat leidde tot confrontaties met religieuze en politieke autoriteiten.

De ontwikkeling van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika

De ontwikkeling van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika is grotendeels gekatalyseerd door twee grote organisaties: Soka Gakkai International (SGI) en Nichiren Shoshu. Terwijl de eerste de nadruk legt op sociaal activisme en de toepassing van boeddhistische principes in het dagelijks leven, is de laatste meer gericht op traditioneel boeddhistisch kloosterleven en rituelen.

In de Verenigde Staten speelt de SGI-USA, een Amerikaanse tak van Soka Gakkai International, sinds de jaren zestig een belangrijke rol bij de popularisering van het Nichiren-boeddhisme. De focus op de praktijk van leken, het eenvoudige gezang van 'Nam-myoho-renge-kyo' en de opname van 'dialoog' als een primaire manier van verspreiden hebben bijgedragen aan de groei van SGI-USA. De beweging heeft volgelingen aangetrokken met verschillende raciale en sociaaleconomische achtergronden, waardoor het een unieke Amerikaanse uitdrukking van het boeddhisme is.

In Europa heeft de verspreiding van het Nichiren-boeddhisme een vergelijkbaar traject gevolgd, maar werd beïnvloed door de unieke culturele contexten van individuele landen. In landen als het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk heeft SGI's nadruk op sociaal activisme en culturele uitwisseling geholpen om vaste voet aan de grond te krijgen. Bovendien de universele toepasbaarheid van de kernboodschap van de Lotus Soetra, die alle individuen van nature bezitten Boeddha natuur— heeft weerklank gevonden bij Europese gevoeligheden, waardoor het Nichiren-boeddhisme kan gedijen in een omgeving die doordrenkt is van diverse filosofische en religieuze tradities.

Hoewel zowel in Europa als in Amerika de expansie van het Nichiren-boeddhisme aanzienlijk is geweest, was het niet zonder uitdagingen. In beide regio's heeft de aanpassing van deze traditioneel Japanse vorm van boeddhisme aan de westerse context vragen doen rijzen over culturele authenticiteit, aanpassing en de spanning tussen traditie en moderniteit. Kritieken van binnen en buiten de boeddhistische gemeenschap hebben gewezen op de consumentistische en individualistische interpretaties van boeddhistische principes binnen sommige Nichiren-gemeenschappen, wat de moeilijkheid benadrukt om de verspreiding van boeddhistische leringen in evenwicht te brengen met hun transformatie in een nieuw cultureel milieu.

Bovendien hebben juridische en leerstellige geschillen tussen de Soka Gakkai International en de Nichiren Shoshu-sekte soms de bredere groei van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika overschaduwd. De excommunicatie van SGI door Nichiren Shoshu in 1991 veroorzaakte een schisma dat grote gevolgen heeft gehad voor het landschap van het Nichiren-boeddhisme in het Westen.

Ondanks deze uitdagingen is het traject van het Nichiren-boeddhisme in Europa en Amerika er een geweest van groei en diversificatie. Terwijl beoefenaars doorgaan met het onderzoeken van manieren om de leringen van de Lotus Soetra in hun dagelijks leven toe te passen, en terwijl geleerden kritische reflecties geven over de aanpassing van deze traditie in het Westen, belooft het Nichiren-boeddhisme zijn evolutie in deze regio's voort te zetten en bij te dragen aan het rijke tapijtwerk van wereldwijd boeddhisme.

Overgenomen van "https://dharma-lotus.nl/index.php?title=Mahayana_boeddhisme&oldid=3573"