Vipassana en Vipassana in de moderne tijd: verschil tussen pagina's

Uit dharma-lotus.nl
(Verschil tussen pagina's)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{meditatie}} thumb|Meditatie bij de Bodhi-boom in Lumbini, Nepal. Hier is Gautama de Boeddha geboren thumb|Afbeeling van gautama de Boeddha in meditatie-houding '''Vipassana (inzichtmeditatie)''' is een techniek die haar oorsprong vindt in Gautama de Boeddha die deze techniek ontwikkelt en uitgelegd heeft in zijn 8-voudige pad en de Dharma-Lotus missie|Maha Satipatthan...')
 
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{#seo: |title=Vipassana in de moderne tijd |titlemode=append |keywords=boeddhisme, boeddha, boeddhistisch, Dharma, Pali-canon, Gautama, boeddhist, waarheden, soetra, sutta, Dhamma, meditatie, inzicht, Ivar Mol, Dharma-Lotus, mindfulness, India, Nepal |description=Vipassana in de moderne tijd }} thumb|350px|Mahāsi Sayādaw thumb|350px|Sayagyi U Ba Khin (links) Bestand:Webu-Sayadaw.jpg|thumb|350...')
 
Regel 1: Regel 1:
{{#seo:
|title=Vipassana in de moderne tijd
|titlemode=append
|keywords=boeddhisme, boeddha, boeddhistisch, Dharma, Pali-canon, Gautama, boeddhist, waarheden, soetra, sutta, Dhamma, meditatie, inzicht, Ivar Mol, Dharma-Lotus, mindfulness, India, Nepal
|description=Vipassana in de moderne tijd
}}
[[File:Mahasi_Sayadaw.jpg|thumb|350px|Mahāsi Sayādaw]]
[[Bestand:Sayagyi-U-Ba-Khin.jpeg|thumb|350px|Sayagyi U Ba Khin (links)]]
[[Bestand:Webu-Sayadaw.jpg|thumb|350px|Webu Sayadaw]]
[[file:Ledi_Sayadaw_portrait.jpg|thumb|350px|Ledi Sayadaw]]
[[bestand:The Kalyanmitra Satyanarayan Goenka who brought Vipassana Meditation technique to India after 2500 years is seen with his wife while speaking at a talk on "Values in Education - Good Governance through Vipassana Meditation" in.jpg|thumb|350px|S.N.Goena en zijn vrouw Elaichi Devi Goenka]]
{{meditatie}}
{{meditatie}}
[[File:Anandabodhi2.jpg|thumb|Meditatie bij de Bodhi-boom in Lumbini, Nepal. Hier is Gautama de Boeddha geboren]]
De '''[[Vipassana]]''' in de 19e, 20e en 21e eeuw wordt kortweg ook wel de '''Vipassanā-beweging''' genoemd en verwijst naar een tak van het moderne Birmese [[Theravada|Theravāda-boeddhisme]] die "naakt inzicht" (sukha-vipassana) heet.
[[File:Kamakura Budda Daibutsu front 1885.jpg|thumb|Afbeeling van gautama de Boeddha in meditatie-houding]]
'''Vipassana (inzichtmeditatie)''' is een techniek die haar oorsprong vindt in [[Boeddha|Gautama de Boeddha]] die deze techniek ontwikkelt en uitgelegd heeft in zijn [[8-voudige pad]] en de [[Dharma-Lotus missie|Maha Satipatthana Sutta]].
Binnen de vipassana observeren we de lichamelijke en geestelijke gewaarwordingen zoals wij die ervaren. Echter, wie is wij? Zijn wij het lichaam en zijn wij de geest? En als wij dat niet zijn, wat nemen we dan eigenlijk waar en wie neemt waar?
 
De [[Dharma]] leert ons dat we niet het lichaam en de geest zijn. Er is geen ik, geen mijn, geen ons en geen overtuiging. De ware natuur van wie we zijn is leegte (shúnyatã). Toch ervaren we allerlei gewaarwordingen in ons lichaam en onze geest en deze ervaren we als een verschijnsel waar we een bepaalde identificatie mee hebben. Onze ware aard mag dan wel leegte zijn, die leegte wordt opgevuld met onze identificatie wie we denken te zijn. En deze identificatie is een binding tussen het externe signaal en ons interne bewustzijn. We denken dat we diegene zijn die we in de spiegel zien, we denken een ik, mijn, ons en overtuiging te hebben en nodig te hebben. We identificeren ons ermee en proberen zaken in stand te houden die niet in stand te houden zijn. Zodoende creëren we de gewaarwordingen welk we continu ervaren. Bij vipassana observeren we deze gewaarwordingen en ontdekken dat deze opkomen en vergaan. Dat geen enkele verschijnsel en gewaarwording blijvend is. Dat de ware aard leegte is.
 
De Vipassana meditatie is het beste te leren binnen een 11-daagse [[retraite]]. Deze worden onder andere door ons georganiseerd. De Vipassana is dan ook het beste uit te leggen op basis van een retraite en het [[8-voudige pad]] en zo zullen we dat ook doen in dit artikel.
 
==Sillã==
 
Sillã laat zich vertalen als vorm of houding. Een zuivere houding wordt [[mindfulness|mindfull]] genoemd en de techniek om dit te bereiken mindfulness. Vanuit welke vorm of houding begin je aan een meditatie? Wil je op een zuivere manier de meditatie starten, dan moeten de eerste 3 paden van het 8-voudige pad gevormd zijn:
* zuiver spreken
* zuiver handelen
* zuiver levensonderhoud
 
===Zuiver spreken===
 
als je gaat [[meditatie | mediteren]] dan ga je de Dharma, ware aard van het menselijk zijn, onderzoeken. Je betreedt een gebied waar geen visie, interpretatie, dogma, verwachting of leugen bestaat. Je kan niet mediteren als je niet eerlijk bent naar jezelf. Op een onzuivere manier gaan onderzoeken wat jouw ware aard is, is een contradictie. Spreek dus met jezelf af dat je op een eerlijke manier gaat mediteren. Vermijdt de pijnpunten niet en bedenk; je zult genoeg pijnpunten tegenkomen. Mediteren is een intense operatie op je totale zelf en alle mogelijke blokkades zullen vroeg of laat bovenkomen. Kom je ze tegen, ga het niet rationeel verbloemen, wegduwen of negeren maar observeer ze zoals ze zijn, neutraal.
 
===zuiver handelen===
 
Tijdens een [[retraite]] staat alles in het teken van de meditatie. Zo ook de rustmomenten, het eten, zelfs het douchen en het ontspannen rondlopen.
In een ashram is er geen afleiding. Er zijn geen boeken, geen kunstobjecten en er is geen lawaai. Het eten is makkelijk verteerbaar en er heerst absolute stilte. Er wordt niet gesproken, niet aangeraakt en niet aangekeken, mannen en vrouwen zijn vaak gescheiden. Elke vorm van contact wordt voorkomen. In een dergelijke atmosfeer zijn de randvoorwaarden geschapen voor een goede meditatieperiode, gedraag je daar dan ook naar. Ga zelf de afleiding niet opzoeken, ga geen contact leggen, ga je niet vervelen. Zorg voor een uitgeruste start en voor kleding welk prettig zit. Probeer de meditatie te volbrengen en ga niet mijmeren, in trance geraken, slapen en laat je niet meevoeren door je eigen gedachtes of emoties. Ga op tijd naar bed, kom er niet op het laatste moment eruit, eet je niet helemaal vol en drink geen thee als afleiding. Dat is zuiver handelen.
 
===zuiver levensonderhoud===
 
Het lijkt of een zuivere of onzuivere levensonderhoud geen invloed kan hebben op de mate waarin jij de meditatie ervaart. Als je gaat mediteren wil je de ware aard van je Zijn ontdekken omdat je gemerkt hebt dat je in lijden verkeert. Je wilt dit lijden niet meer en daarom ga je diep in jezelf kijken waar de blokkades liggen en hoe jij als mens functioneert. Maar hoe kan je het lijden in jezelf laten verdwijnen als je zelf de bron bent voor lijden bij andere mensen?
Voor een huurmoordenaar is een retraite onzin als hij zijn baan geweldig vindt. Gautama de Boeddha vroeg zijn toehoorders te kijken naar hun gehele sociale status om te zien of daar op het eerste gezicht geen bronnen van lijden in zouden kunnen zitten. Zaten die erin, dan vroeg hij die personen eerst dit probleem op te lossen alvorens een retraite te beginnen.
 
==Samãdhi bhãvãna==
[[File:Buddha's statue near Belum Caves Andhra Pradesh India.jpg|thumb|Afbeelding van een mediterende Boeddha in Belum Caves, Andhra Pradesh, India.]]
De eerste meditatie is doorgaans in de avond van de 1e dag, na het gezamenlijk diner. Hier wordt je gelijk de basis van Samãdhi bhãvãna uitgelegd en dat is het neutraal observeren van de ademhaling: ãnãpanasati. Deze oefening wordt in de ãnãpanasati-sutta als volgt omschreven:
 
''Tijdens de langdurige inademing weet de monnik: “langdurig adem ik in”, en bij de langdurige uitademing weet hij: “langdurig adem ik uit”.- “Terwijl ik heel mijn lichaam ervaar, zal ik uitademen”- aldus oefent hij zichzelf: “terwijl ik heel mijn lichaam ervaar, zal ik inademen”, aldus oefent hij zichzelf. “Het functioneren van mijn lichaam breng ik tot rust terwijl ik uitadem”, aldus oefent hij zichzelf; “Het functioneren van mijn lichaam breng ik tot rust terwijl ik inadem”, aldus oefent hij zichzelf.- terwijl ik de extase ervaar” …”terwijl mijn geest wordt verkwikt”… “terwijl ik het gevoel van welzijn ervaar”… “’terwijl mijn geest concentreert”… “terwijl ik mijn geest vrij maak”… “terwijl ik het vergankelijke beschouw”… “terwijl ik de onthechting overpeins”… “terwijl ik over de verlossing contempleer”… “terwijl ik nadenk over het laten gaan, zal ik inademen”, aldus oefent hij zichzelf.''
 
Elke meditatievorm heeft een observatiegebied. Dit kan een mantra zijn of een visualisatie, een verhaal (geleide meditatie) of iets anders. Bij de ãnãpanasati is het de ademhaling welk je neutraal observeert. De reden waarom we zuiver de ademhaling uitkiezen als observatiegebied is divers:
 
* de ademhaling is altijd bij je kan deze overal en ten aller tijden observeren. Een mantra reciteren kan niet tijdens een bespreking en een visualisatie gaat niet tijdens cognitieve arbeid.
* de ademhaling is een brug tussen rūpa (object) en nãman (bewustzijn). Je kan proberen de ademhaling te reguleren, maar niet constant. En op het moment dat je vergeet bewust de ademen gaat de ademhaling onbewust gewoon door. Daarmee is het tegelijk een vergelijk met de menselijke wil die ook dingen probeert te reguleren terwijl deze ook gewoon doorgang hebben als we ze loslaten. Dit besef krijgen we als we gaan mediteren op de ademhaling.
* de ademhaling is een indicator van onze geestelijke en emotionele staat. Als we boos zijn veranderd de ademhaling, zo ook bij elke andere emotie of gewaarwording .
* tijdens de meditatie proberen we neutraal en objectief te observeren. Dit kan alleen als we een neutrale objectie nemen als meditatie. We kennen geen voorkeur of afkeer naar de ademhaling. De ademhaling IS.
* tijdens de meditatie blijf je in het nu en je laat je niet afleiden door verleden en toekomst. De ademhaling is altijd in het NU.
 
Binnen verschillende centra en door verschillende leraren worden verschillende manieren van de ãnãpanasati uitgelegd. De verschillen zijn niet groot en de uitwerking is eender. Het is fijn dat er meerdere manieren zijn aangezien een ieder zijn eigen manier erin kan vinden. De verschillen zijn:
 
* in de ãnãpanasati-sutta wordt aangeraden de ademhaling te tellen. De kans op afleiding (door bijvoorbeeld een gedachte) is hierdoor veel kleiner. De kans op een trance is echter groter en verder in de meditatie zal je het tellen los moeten gaan laten.
* de Vipassana-leer welk door Sayagyi U Ba Khin overgebracht is aan S.N. Goenka laat je concentreren op de ademhaling in de neus- en keelgebied. Dit is een betrekkelijk klein observatiegebied, wellicht te klein voor een beginner.
* In de Thaise traditie is de onderkant van de ademhaling het observatiegebied. Je observeert het rijzen en dalen van de buik veroorzaakt door de ademhaling.
* vanuit de tantristische meditatie beginnen we met observeren van de 4 stadia van de ademhaling: inademing, overgang in- naar uitademing, uitademing, overgang uit- naar inademing.
 
Ongeacht welke methode je toepast, zeer belangrijk is dat het geen ademhalingsoefening is. Je activeert de ademhaling niet, je stuurt hem niet. Je observeert alleen de ademhaling zoals deze is. Je observeert de Dharma van de ademhaling:
 
* is de ademhaling onrustig, observeer de onrust van je ademhaling
* is de ademhaling oppervlakkig, observeer dit
* is er een hikje in de ademhaling, observeer dit hikje
 
Je observeert dus enkel en alleen de ademhaling zoals deze zich NU gedraagt. Weet dat de ademhaling zich altijd aanpast aan je gehele gestel (holistisch lichaam). Je ademhaling is bijvoorbeeld veel actiever als jijzelf actief bent. Nu zit je in zazen dus fysiek ben je niet actief. Maar psychisch en emotioneel kan je nog steeds zeer druk zijn, en deze drukte heb je niet geheel onder controle. Sterker nog, nu je mediteert lijkt het wel of de gedachtes alleen maar toenemen en omdat je actief bezig bent zal de ademhaling navenant aanwezig zijn. Omdat je op een neutrale wijze deze ademhaling observeert verraad deze ademhaling dat je actief bezig bent. Deze observatie zul je nooit kunnen doen als je de ademhaling zou aansturen. Binnen de ãnãpanasati sturen we dus nooit de ademhaling maar observeren we enkel en alleen de ademhaling zoals deze zich NU gedraagt.
 
Het observeren van dit proces is je arbeid voor de 1e en 2e dag. Je hebt zeker meerdere meditatie sessies nodig om dit de ãnãpanasati goed te kunnen. Uitgaande van een retraite (maar bij individuele meditatiesessies thuis zal het niet veel anders zijn), zijn de opstakels welk zich snel aandienen:
 
===obstakel 1: houding===
 
Tijdens de retraites van S.N. Goenka mediteer je meer dan 10 uur op een dag. Iedereen, ook de ervaren leerlingen, stoeit de eerste 2 dagen met z’n houding. Je krijgt een houten kont, je rug gaat pijn doen en je benen willen van alles behalve in een lotus zitten. Je darmen kunnen gaan opspelen, voeten gaan slapen en je schouders trekken. Het fysieke lichaam geeft dus genoeg aanleiding tot afleiding. Dit zal zo zijn tijdens een dergelijke retraite, maar ook als je een enkele sessie thuis doet.
Zorg voor een goede fysieke houding. Probeer niet in een mooie houding te zitten als dit jouw houding niet is. Pak een stoel als je pijn in je rug ervaart, speel met kussens en verzit tijdens een sessie 1 of 2 maal. Als je 3 houdingen kunt aannemen kan je tijdens een sessie afwisselen. Wees niet bang je omstanders te bezwaren als je gaat verzitten, als zij zich laten afleiden door jou zitten zij niet zuiver in hun meditatie.
 
===obstakel 2: gedachten===
 
In het hoofdstuk ‘ontstaan der emoties” wordt beschreven waar de gedachte vandaan komt. Een gedachte krijg je niet zomaar stil maar ik stilte merk je wel op hoeveel gedachten je eigenlijk hebt. Je observatiegebied is duidelijk; de ademhaling. Je mediteert op de ademhaling en voor je het weet ben je al afgeleidt door een gedachte. Nogmaals proberen, je weer richten op de ademhaling en nog geen minuut later ben je weer met een gedachte bezig.
Het is bijna schokkerend hoe kort we ons kunnen richten op het observatiegebied en hoe snel we afgeleid zijn. En ook hoeveel gedachten er wel rondtollen in ons hoofd. Het is een harde confrontatie, te beseffen hoe weinig controle we eigenlijk hebben over ons Zijn. Dit alles kan je gaan ontmoedigen en als je je wel laat ontmoedigen, dan zal je nieuwe gedachten gaan aanmaken:
 
* waarom doe ik dit eigenlijk?
* kan ik mijn tijd niet beter gebruiken, kan ik niet beter stoppen?
* iedereen om mij heen zit stil, ik kan dit gewoon niet, dit is niets voor mij?!
 
===obstakel 3: gemoedstoestanden===
 
Lijken gedachten al ongrijpbaar en onstuurbaar, gemoedstoestanden zijn dat helemaal. In het dagelijks leven zijn we al onderhevig aan verschillende gemoeden; opeens ben je chagrijnig terwijl er geen enkele aanleiding toe is. Of je bent prikkelbaar zonder reden. Of je voelt je heel blij en opgetogen ook al zit het ogenschijnlijk tegen. Waarom voel je je zoals je je voelt?
Binnen de meditatie komen deze gemoedstoestanden ook voorbij. Alleen nu, omdat je in zazen zit, lijken ze helderder en inzichtelijker en daardoor heftiger.
 
===obstakel 4: afleiding===
[[File:Buddhist Man Meditating.jpg|thumb|Monniken in groepsmeditatie]]
[[File:Dhyana Tapasya Meditating at Dawn.jpg|thumb]]
Houding, gedachten en gemoedstoestanden. Het zijn allemaal afleidingen die ons parten spelen en ervoor zorgen dat we ons niet kunnen richten op ons observatiegebied. We hebben er geen enkele controle over en dat kan je mateloos irriteren. En als je dan eindelijk je geheel en al kan richten op je observatiepunt is er altijd wel de muziek van de onderburen, de piep in de neus van je buurman of die tikkende klok die je weer afleidt.
Bedenk wel, je zit al in een omgeving waar zeer veel factoren van afleiding afwezig zijn, en nog steeds laat jij je afleiden. Hoe doe je dat dan in samsãra? De meditatie staat niet los van samsãra maar laat je zien wie je daadwerkelijk bent. En dat is fundamenteel iemand anders dan zich in samsãra manifesteert.
 
Laat dit je niet ontmoedigen, juist niet. Het dient je te sterken in je meditatie. Ontdek zelf waarom je zoveel gedachten heb en waar ze vandaan komen. Er is namelijk wel degelijk een manier om ze te gaan controleren en ze stil te krijgen. Dit komt echter pas dieper in de meditatie.
De eerste dagen zijn zwaar, niemand zal dat ontkennen. Het is een proces van spanning naar ontspanning en dat vergt inspanning. Gautama de Boeddha haalde dit speciaal aan toen hij sprak over het 4e pad binnen het 8 voudige pad: de zuivere inspanning. Zoals hij het zelf omschreef (cursieve tekst):
 
'''De zuivere inspanning is het vermijden van negatieve kalãpa’s,'''
(Dit verwijst dus naar de zuivere houding en door goed een retraite in te stappen…)
 
'''deze opgeven als ze opkomen'''
(ga niet mee met de gedachten, emoties of welke afleiding dan ook…)
 
'''behoud van heilzame kalãpa’s'''
(blijf bij je observatiegebied en blijf je richten op de positieve uitwerking van de meditatie. Alleen zo kan je dieper in je meditatie komen.)
 
'''en deze ons eigen maken.'''
(uiteindelijk moet datgene je doet en ervaart binnen de meditatie een blijvende indruk achter laten in ons Zijn. Sterker, je bent al datgene je herkent binnen de meditatie. Je ontdekt namelijk de Dharma van wie je bent. Dat moet blijvend zijn omdat het reeds blijvend is.)
 
Accepteer dus dat je afleiding hebt . Als je een sessie gaat doen van 75 minuten mag je in het begin blij zijn als je effectief 10 minuten daadwerkelijk hebt gemediteerd. In de rest van de tijd heb je lopen worstelen en stoeien en dat geeft allemaal niets, het is een onderdeel van het proces. Zolang je maar, indien je opmerkt dat je bent afgeleid, terug gaat naar je observatiegebied. Wordt niet boos of teleurgesteld als je weer afgeleid bent. Overal waar je energie in stopt groeit en boosheid is energie. Richt je deze boosheid naar de afleiding dan zal de afleiding alleen maar groter en sterker worden. Accepteer dat je bent afgeleid en doe er verder helemaal niets mee. Ga terug naar je observatiegebied en begin opnieuw.
 
==Concentratie meditatie (Samãdhi Bhavana)==


<embedvideo service="youtube">https://www.youtube.com/watch?v=cYEIakCvJIc"</embedvideo>
==Birmese vipassana-beweging==


==Vipassana bhãvãna==
Deze Birmese vipassana-beweging heeft zijn wortels in de 19e eeuw, toen het Theravada-boeddhisme werd beïnvloed door het westerse modernisme en sommige [[monnik|monniken]] probeerden de [[boeddhisme|boeddhistische]] beoefening van [[meditatie]] te herstellen. Op basis van de commentaren maakte [[Ledi Sayadaw]] vipassana-meditatie populair voor leken, door samatha te onderwijzen en de nadruk te leggen op de beoefening van [[Satipatthana Sutta|satipatthana]] om vipassana (inzicht) te verwerven in de [[3 grote waarheden|3 grote waarhedendrie kenmerken van het bestaan]] als het belangrijkste middel om het begin van ontwaken te bereiken en een [[Mentale vergiften|stroom betreder]] te worden.


Naar gelang de meditatie vordert zul je opmerken dat de ademhaling meer is dan de ademhaling alleen. Je observeert de ademhaling als geheel of een deel ervan en je doet dit zo neutraal mogelijk. Als je dit doet merk je op dat in de ademhaling verschillende gewaarwordingen aanwezig zijn . Sommige duren kort en andere duren lang. Sommige zijn zeer duidelijk en anderen zijn dat niet. Sommige zijn te benoemen en anderen zijn dat niet.  
Het werd in de 20e eeuw zeer populair in de traditionele Theravada-landen door [[Mahasi Sayadaw]], die de "Nieuwe Birmese Satipatthana-methode" introduceerde. Het kreeg ook een grote aanhang in het westen, dankzij westerlingen die vipassana leerden van Mahasi Sayadaw, [[S.N. Goenka]] en andere Birmese leraren. Sommigen studeerden ook bij Thaise boeddhistische leraren, die kritischer staan ​​tegenover de commentaartraditie en de nadruk leggen op de gezamenlijke beoefening van samatha en Vipassana.


Ga deze gewaarwordingen nu ook observeren. Vanuit je observatiegebied (de ademhaling) richt je je op een observatiepunt (een gewaarwording), maar doe dat kort. 1 á 2 seconde, lang genoeg om de gewaarwording bewust op te merken en te kort om je erin te verliezen. Je hoeft ook niets met deze gewaarwording, je hoeft er geen oordeel aan te geven, je hoeft het niet te benoemen, je hoeft het niet te lokaliseren of te tellen, je doet er helemaal niets mee. Kijk er gewoon naar, voor een kort moment en ga daarna weer terug naar je observatiegebied. Doet zich een andere gewaarwording zich voor dan observeer je deze ook voor een kort moment, etcetera.
==Amerikaanse vipassanā-beweging==
En bedenk, alles kan een gewaarwording zijn, je hoeft het ook niet te benoemen, je wordt het alleen gewaar. Observeer het voor 1 á 2 seconde en ga weer terug naar het observatiegebied.


Zijn er meerdere gewaarwordingen tegelijkertijd, ga ze dan niet tegelijk observeren maar kies de kleinste uit. Als je steeds de grootste uitkiest train je jezelf niet in scherpte en dit moet wel. Kies de kleinste gewaarwording uit en observeer deze.
De 'Amerikaanse Vipassanā-beweging' omvat hedendaagse Amerikaanse boeddhistische leraren zoals Joseph Goldstein, Tara Brach, Gil Fronsdal, Sharon Salzberg, Ruth Denison en Jack Kornfield.
Lukt het om neutraal deze gewaarwordingen te observeren, blijf er dan eens wat langer. Blijf een bewaarwording observeren en merk op wat deze doet. Je zult opmerken dat deze varieert en continu veranderd. Zelfs een pijn kan variëren in zeurende, stekende of jeukende pijn. Het gebied vergroot of verkleint totdat de gewaarwording helemaal is verdwenen.  


Op het einde van de 2e dag begint het allemaal wat rustiger te worden. Het dagritme, de omgeving en alles begint vertrouwt te worden. Ook als je thuis dagelijks een sessie doet zal je merken dat na enige tijd het een stuk rust komt. Je lichaam begint te wennen aan de houding en je bent met de zuivere inspanning capabel om langer bij je observatiepunt te blijven en als je afgeleid bent sneller terug te keren.
De meeste van deze leraren combineren de strikte Birmese benadering met de Thaise benadering, en ook andere boeddhistische en niet-boeddhistische ideeën en praktijken, vanwege hun bredere opleiding en hun kritische benadering van de boeddhistische bronnen. En hoewel de Nieuwe Birmese Methode strikt gebaseerd is op de [[Abhidhamma|Theravāda Abhidhamma]] en de Visuddhimagga, hebben westerse leraren de neiging om hun beoefening ook te baseren op persoonlijke ervaring en op de sutta's, die ze op een meer tekstkritische manier benaderen.
Hierdoor wordt je scherper. En dit uit zich in het opmerken van gewaarwordingen in het observatiegebied (de ademhaling) die je tot nu toe nog niet opgemerkt hebt. Toch waren ze er al die tijd al.  


Vergelijk het met het kijken naar sterren. Je stapt vanuit een kamer vol licht (samsãra) de tuin in waar het nacht is (observatiegebied). Je gaat liggen in het gras en gaat naar de sterren kijken (meditatie). Je richt je helemaal op de sterren en tracht je niet te laten afleiden door alle geluiden afkomstig uit de kamer (zuivere inspanning). Je kijkt naar de hemel, wetende dat er sterren zijn, maar je ogen zijn nog zo gewend aan het licht dat je er maar een paar ziet. Dit zijn heldere sterren en duidelijk zichtbaar, maar verder zie je alleen maar de donkerte van de nacht. Wil je nu meer sterren gaan zien dan heb je iets nodig namelijk opmerkzaamheid. De zuivere opmerkzaamheid is het 5e pad van het 8 voudige pad. Hoe minder jij je laat afleiden (niet kijken naar de geluiden afkomstig uit de kamer, hierdoor zullen je ogen zich weer gaan wennen aan het vele licht) hoe langer je blijft kijken naar de sterrenhemel, hoe meer je ogen wennen aan het beperkte licht en hoe meer sterren je uiteindelijk zult gaan zien. Die sterren waren er altijd al, alleen zag jij ze nog niet. En het lijkt alsof er steeds meer sterren bijkomen, en ook die waren er al die tijd reeds aanwezig. Hoe langer je kijkt met de zuivere inspanning en de zuivere opmerkzaamheid, hoe meer sterren je zult gaan waarnemen. Sterren die er al die tijd al waren. je kunt je nu zelfs gaan richten op een donker gedeelte van de hemel en zelfs daar zie je op d’n duur sterren. Je bakent je observatiegebied af en maakt deze kleiner en nog steeds zie je sterren. Steeds meer en steeds meer. Hoe klein je je observatiegebied ook maakt, er blijven sterren komen.
Een recente ontwikkeling, volgens sommige westerse niet-monastieke geleerden, is het inzicht dat [[Jhana]], zoals beschreven in de [[Pali-canon|nikaya's]], geen vorm van concentratie-meditatie is, maar een training in verhoogd bewustzijn en gelijkmoedigheid, die het hoogtepunt vormt van de boeddhistische pad.


Zo gaan we nu ook te werk in onze meditatie. We richten ons niet meer op de gehele ademhaling maar op een klein deel van die ademhaling en de gewaarwordingen binnen dat deel van de ademhaling. Laat dit bijvoorbeeld de neus zijn. We observeren alleen de in- en uitademing in de neus en de daar heersende gewaarwordingen.
==Geschiedenis==


Tot nu toe observeren we het gebied daar waar (een deel) van de ademhaling ervaren wordt. Dit wisselen we af met puntgerichte meditatie door een specifieke gewaarwording te observeren. Op de 3e dag verlaten we het gebied en richten ons helemaal op het punt in de neus daar waar we de ademhaling als eerste ervaren. Dit kan de neusopening zijn maar het kan ook het neusgehemelte zijn. Bij de inademing stroom koele lucht de neus in en ergens in de neus ervaar je dat als eerste. Maak hier je observatiepunt van.  
Volgens Buswell werd Vipassana tegen de 10e eeuw niet langer beoefend in de Theravada-traditie, vanwege het geloof dat het boeddhisme was gedegenereerd en dat bevrijding niet langer haalbaar was tot de komst van [[Maitreya]]. Volgens Braun "hebben de meeste Theravadins en toegewijde boeddhisten van andere tradities, waaronder monniken en nonnen, zich gericht op het cultiveren van moreel gedrag, het behouden van [[Dharma|de leer]] van de [[Boeddha]] (dharma) en het verwerven van het goede [[karma]] dat voortkomt uit genereus geven. Zuid-esoterische boeddhistische praktijken waren wijdverbreid in de hele Theravadin-wereld voordat ze werden vervangen door de Vipassana-beweging.


* is dit punt eender in de linker- en rechter neusgat?
De interesse in meditatie werd in de 18e eeuw in Myanmar (Birma) opnieuw gewekt door Medawi (1728-1816), die vipassana- handleidingen schreef. De feitelijke beoefening van meditatie werd opnieuw uitgevonden in de Theravada-landen in de 19e en 20e eeuw en vereenvoudigde meditatietechnieken, gebaseerd op de Satipatthana sutta, de Visuddhimagga en andere teksten, die de nadruk legden op satipatthana en puur inzicht werden ontwikkeld.
* is de luchtinstroom überhaupt gelijk in beide neusgaten?
* is dit punt eender bij de inademing als bij de uitademing?
* en is dit observatiepunt kleiner te maken?
* wat is eigenlijk de gewaarwording welk ik voel in dit observatiepunt?


Omdat een observatiepunt kleiner is dan een observatiegebied moet je dus scherper kunnen mediteren; je moet meer sterren zien dan voorheen, je moet veel beter gewend zijn aan het donker.  
In de 19e en 20e eeuw werden de Theravada-tradities in Birma, [[Het Boeddhisme in Thailand|Thailand]] en [[Boeddhisme in Sri-Lanka|Sri-Lanka]] verjongd als reactie op het westerse kolonialisme. Ze waren verzamelpunten in de strijd tegen het westerse hegemonisme en gaven een stem aan traditionele waarden en cultuur. Maar de Theravada-traditie kreeg ook een nieuwe vorm, waarbij het Pali-schriftuurlijke materiaal werd gebruikt om deze hervormingen te legitimeren. Ironisch genoeg werd de Pali-canon breed toegankelijk vanwege de westerse belangstelling voor die teksten en de publicaties van de Pali Text Society. Een belangrijke rol werd ook gespeeld door de Theosophical Society, die in Zuidoost-Azië naar oude wijsheid zocht en de plaatselijke belangstelling voor haar eigen tradities stimuleerde. De Theosophical Society begon een lekenboeddhistische organisatie in Sri Lanka, onafhankelijk van de macht van conventionele tempels en kloosters. Interesse in meditatie werd gewekt door deze ontwikkelingen, terwijl de belangrijkste boeddhistische beoefening in tempels het reciteren van teksten was, niet van meditatiebeoefening.
Ergens voel je de inademing in de neus al eerste. Maak nu dit gebied kleiner, zoek het centrum op. Probeer je zo te scherpen dat je een miniem klein stukje overhoud daar waar de adem werkelijk als eerste de neus aanraakt en blij vervolgens zo lang mogelijk bij dit punt.


Nu we aangeland zijn bij de puntgerichte observatie treedt er een valkuil op. We moeten niet apathisch en gefixeerd naar dit punt staren. Als we dat doen sluiten we de buitenwereld van ons af en dat is niet de bedoeling. De buitenwereld is aanwezig, maar op dit moment van geen enkel belang. Je kunt niet schrikken van een geluid, want je bent volledig aanwezig. Je kunt niet het besef van tijd kwijt raken want je bent volledig bewust. Je laat je echter niet afleiden want je bent volledig geconcentreerd. Niet overgeconcentreerd maar zuiver geconcentreerd. Het 6e pad van het 8 voudige pad gaat hierover; zuivere concentratie.
De lekenparticipatie in de Theravada-landen groeide sterk in de 20e eeuw en bereikte uiteindelijk ook het westen. Het meest invloedrijk in deze hernieuwde belangstelling was de "nieuwe Birmese methode" van de Vipassana-beoefening, zoals ontwikkeld door U Nārada (1868-1955) en gepopulariseerd door Mahasi Sayadaw (1904-1982). Uiteindelijk is deze praktijk gericht op toegang tot de stroom, met het idee dat deze eerste fase van het pad naar ontwaken de toekomstige ontwikkeling van de persoon naar volledig ontwaken waarborgt, ondanks de gedegenereerde leeftijd waarin we leven. Dit methode verspreid over Zuid- en Zuidoost-Azië, Europa en Amerika, en is synoniem geworden met Vipassana.


Als je het punt in de neus goed kunt lokaliseren, keer op keer, en je kunt ook gedurende langere tijd bij dit punt blijven, dan wordt het tijd voor de laatste fase van de ãnãpanasati; het observeren van het [[dantiën]] punt onder de neus; li-pin . Dit punt staat vrij van de ademhaling. Ook als je even niet ademt is dit punt voelbaar. Het is echter een minuscuul klein punt, te grote van een speldenknop en ligt ergens op de bovenlip onder de neus. Soms ligt het tegen of op het tussenneusschot of de randen van de neusgaten. Hij kan die bij iedereen een beetje anders liggen, maar hij ligt bij een persoon altijd op dezelfde plaats en je hebt er maar 1.
Een vergelijkbare ontwikkeling vond plaats in Thailand, waar de boeddhistische orthodoxie werd uitgedaagd door monniken die de beoefening van meditatie wilden herintroduceren, gebaseerd op de Sutta Pitaka. In tegenstelling tot de Birmese vipassana-leraren, onderwezen Thaise leraren vipassana samen met samatha. De praktische en leerstellige verschillen zijn fel bediscussieerd binnen het Zuidoost-Aziatische Theravada-boeddhisme. Ze hebben ook westerse leraren beïnvloed, die de neiging hadden om een ​​meer liberale benadering te volgen, de nieuwe orthodoxie in twijfel te trekken en verschillende praktijken en doctrines te integreren.  
Richt je nu helemaal op dit punt. Doe dit zowel binnen de zazen als ook daarbuiten in samsãra. Probeer in een omgeving met veel afleiding ditzelfde punt te ervaren en te blijven ervaren.


==Samãdhi bhãvãna==
Sinds de jaren tachtig heeft de Vipassana-beweging plaatsgemaakt voor de grotendeels geseculariseerde '[[mindfulness|mindfulness]]'-praktijk, die zijn wortels heeft in [[zen]] en vipassana- meditatie, en de populariteit van vipassana-meditatie heeft overschaduwd.  In de laatste benadering is mindfulness, opgevat als "het bewustzijn dat ontstaat door doelbewust aandacht te schenken, in het huidige moment en niet-oordelend", de centrale beoefening, in plaats van vipassana.


De eerste 3 dagen van de retraite leer je de Samãdhi bhãvãna: concentratiemeditatie. We richten ons op de ademhaling middels de ãnãpanasati, het neutraal observeren van de ademhaling. Om dit te kunnen volbrengen hebben we drie eigenschappen nodig:
==Meditatie technieken==


* zuivere concentratie
De vipassanā-beweging legt de nadruk op het gebruik van vipassanā om inzicht te krijgen in de drie kenmerken van het bestaan als het belangrijkste middel om wijsheid en het begin van ontwaken te bereiken en een stroom-invoerder te worden of zelfs volledige bevrijding te bereiken. De praktijken zijn gebaseerd op de Satipatthana sutta, de Visuddhimagga en andere teksten, met de nadruk op satipatthana en naakt inzicht.
* zuivere neutraliteit
* zuivere observatie


De samãdhi bhãvãna gaat altijd voor de vipassana bhãvãna of anders gezegd; de concentratiemeditatie gaat altijd voor de inzichtmeditatie:
De verschillende bewegingen omarmen vormen van samatha en vipassanā-meditatie. De verschillende vipassana-leraren maken ook gebruik van het schema van de inzichtkennis , stadia van inzicht die elke beoefenaar doorloopt in zijn voortgang van meditatie. De basis voor deze vooruitgang is de meditatie over het ontstaan ​​en verdwijnen van alle overwogen verschijnselen (anicca), wat leidt tot een begrip van hun onbevredigende (dukkha) aard en inzicht in niet-zelf (anatta).


* je begint altijd met het observeren van de ademhaling
==Birma==
* vervolgens observeer je de verschillende gewaarwordingen binnen de ademhaling
* als er veel gewaarwordingen zijn (wat een teken is van een zuivere inspanning en opmerkzaamheid) maak je het observatiegebied kleiner, uiteindelijk observeer je de in- en uitademing in de neus
* ga over naar de puntgerichte meditatie door het punt te observeren daar waar de ademhaling als eerste de neus aanraakt. Observeer het centrum van dit punt
* ga als laatste naar je li-pin punt toe.


De ervaren beoefenaar kan in enkele seconden dit proces voeren. Is de inspanning en opmerkzaamheid zwak doordat je veel onrust in je hebt (houding, gedachten, gewaarwordingen) dan kan het allemaal wat langer duren. Ongeacht waar je zit in de meditatie of wat je observeert, het is goed. Het observeren van het li-pin punt is niet beter dan het observeren van de gehele ademhaling. Maak er dus geen wedstrijd van en wees niet teleurgesteld als de ene meditatie minder diep en effectief is (lijkt) dan de voorgaande. Vergelijk de sessies niet met elkaar. Dit zorgt enkel voor frustratie en dat is altijd onterecht. Forceer de meditatie ook niet. Ga je niet richten op het li-pin punt als je al moeite had de ademhaling in de neus te ervaren. Onthoud dat de meditatie doelloos is.
Het hedendaagse Birmese Theravāda-boeddhisme is een van de belangrijkste makers van de moderne vipassanā-beoefening, die vanaf de jaren vijftig aan populariteit heeft gewonnen.
Het enige wat je doet is de Dharma van wie je daadwerkelijk bent ontdekken en dat kan op alle niveaus.


==Dag 4==
===Ledi Sayadaw===
[[File:Abbot of Watkungtaphao-Luang Phor Somchai.jpg|thumb|Mooie houding in inzicht-meditatie]]
Ledi Sayadaw (1846-1923) bereidde de basis voor de popularisering van meditatie door een lekenpubliek, door de beoefening van meditatie opnieuw te introduceren, gebaseerd op de Abhidhamma.  
[[File:Abbot of Watkungtaphao in Phu Soidao Waterfall.jpg|thumb]]
Op de 4e dag wordt daadwerkelijk met vipassana begonnen. In de voorbije dagen heb je zelf ondervonden dat je gewaarwordingen hebt. Deze gewaarwordingen zijn overal en ze komen op en vergaan weer. Daarnaast heb je ondervonden dat door de zuivere inspanning, opmerkzaamheid en concentratie je in staat bent gerichter en scherper te observeren. Het zijn deze eigenschappen welk we nodig hebben bij de vipassana.
De gewaarwordingen beperken zich niet tot het gebied van de ademhaling. Overal zijn gewaarwordingen, over het gehele lichaam. Tijdens de vipassana gaan we al deze gewaarwordingen observeren. Dit doen we stapsgewijs omdat als we het gehele lichaam als observatiegebied nemen, we alleen de grovere en duidelijk aanwezige gewaarwordingen zullen opmerken. De kleinere gewaarwordingen worden overschaduwd door de grotere en komen niet aan bod en zodoende trainen we onszelf niet in het scherper worden. Uiteindelijk moeten we de kleinste van de kleinste gewaarwordingen moeten opmerken.  


Maak het observatiegebied dus kleiner. Begin bijvoorbeeld met het aangezicht en benader dit op dezelfde manier als voorheen bij de ademhaling en de gewaarwordingen binnen de ademhaling. Observeer het aangezicht en als je binnen dat gebied een gewaarwording ervaart, observeer deze dan. Komt er een andere gewaarwording, observeer deze, en de volgende. Maak geen volgorde, doe het niet volgens plan, ga niet van boven naar beneden en maak het niet logisch voor jezelf. Observeer alleen de gewaarwording welk je opmerkt. Blijf ook niet lang bij een gewaarwording hangen, je hoeft alleen maar op te merken. Hoe lang moet je naar een boom kijken om op te merken dat het een boom is? Ga van de ene gewaarwording naar de andere.
===SN Goenka===
Mocht het zo zijn dat het observatiegebied nog te groot is en dat er teveel gewaarwordingen zijn, maak het gebied dan kleiner. Doe eerst de linkerzijde van je aangezicht en dan de rechter. Blijf het gebied observeren net zolang tot je alle gewaarwordingen hebt aanschouwt.
SN Goenka (1924-2013) was een bekende Indiase lekenleraar in de Ledi-lijn die les kreeg van [[Sayagyi U Ba Khin]] (1899-1971). Volgens SN Goenka zijn vipassanā-technieken in wezen niet-sektarisch van aard en universeel toepasbaar. Men hoeft zich niet tot het boeddhisme te bekeren om deze meditatiestijlen te beoefenen. Meditatiecentra die de vipassanā onderwijzen, gepopulariseerd door SN Goenka, bestaan ​​nu in Nepal, India, andere delen van Azië, Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Australië, het Midden-Oosten en Afrika. In de traditie van SNGoenka richt de beoefening van vipassanā zich op de diepe verbinding tussen geest en lichaam, die direct kan worden ervaren door gedisciplineerde aandacht voor de fysieke sensaties die het leven van het lichaam vormen, en die het leven van de geest voortdurend verbinden en conditioneren. [25] [26] De beoefening wordt gewoonlijk onderwezen in retraites van 10 dagen, waarin 3 dagen worden besteed aan de beoefening van anapanasati, bedoeld om de consistentie en precisie van de aandacht te vergroten, en de rest van de tijd wordt besteed aan vipassanā in de vorm van 'body sweep'-oefening waarbij de mediterende in secties of als geheel door het lichaam beweegt, aandacht schenkend aan de verschillende sensaties die opkomen zonder erop te reageren. Volgens Bhikkhu Analayo is "deze vorm van meditatie inmiddels uitgegroeid tot wat waarschijnlijk de meest onderwezen vorm van inzichtmeditatie ter wereld is."


==de bodyscan==
===andere leraren===
Zolang je bezig bent met het observeren van je aangezicht is elk ander deel van het lichaam niet van belang. Je kunt sterke gewaarwordingen in je voet voelen, accepteer dit. Je bent bezig de ware aard van je Zijn te observeren en als je iets opmerkt in je voet dan is dat zo. Ga dat niet wegduwen of negeren. Accepteer datgene er is. Dat wil niet zeggen dat je er iets mee moet, je moet er namelijk niets mee. Het is er, klaar. Blijf met je observatie binnen het gebied van meditatie, in dit geval het aangezicht. Observeer elke gewaarwording en ook daar hoef je verder niets mee te doen. Observeer het alleen, dat is alles. Je observeert het omdat je nu bij het aangezicht bent. Je bent niet bij je voet, dus observeer je die gewaarwording nu niet. Was je met je observatie bij je voet geweest, dan had je die bewuste gewaarwording kunnen observeren en had je gewaarwordingen in je aangezicht alleen maar geaccepteerd voor wat het is en verder niets.
Zo ook in het dagelijks leven. Ga niet tegelijk meerdere dingen doen. Autorijden en schoenen strikken gaat niet samen. Begin er niet aan. Rij auto en merk op dat je schoenveter los zit. Je accepteert het als zijnde een gegeven en als je tijd hebt voor je schoen ga je de losse veter strikken. Dat zal zijn als je niet met autorijden bezig bent. Zo simpel is het.


We gaan nu een ronding c.q. circulatie maken over het lichaam waarbij we steeds stilstaan bij een observatiegebied om vervolgens in dat gebied de verschillende gewaarwordingen neutraal te observeren.
Ruth Denison (1922-2015) was een andere senior docent van de U Ba Khin- methode. Anagarika Munindra studeerde bij zowel SN Goenka als Mahasi Sayadaw en combineerde beide lijnen. Dipa Ma was een leerling van hem.
Zie het als een scan welk je op jezelf uitvoert. De volgorde van observatiegebieden zijn :


* vooraangezicht
==De Mahasi-methode ("Nieuwe Birmese")==
* rechterzijkant hoofd
* achterzijde hoofd
* linkerzijkant hoofd
* voorkant nek (hals)
* rechterzijkant nek
* vachterzijde nek
*  linkerzijde nek
* bovenkant romp (schouders, borstgebied)
* middenstuk romp (zwaardvormig aanhangsel, schaambeen, flanken)
* voorzijde bekkengebied
* perineum
* achterzijde bekkengebied, billen
* onderrug
* middenrug
* bovenrug (schouders)
* via de schouder tegelijk beide armen in. Vind je dit verwarrend, doe dan om en om. Ga als een hoepel om je arm heen en observeer aan alle kanten de bovenarm, elleboog, onderarm, pols, handen, vingers.
* Via de handen de benen in, ook weer tegelijk of één voor één. Bovenbeen, knieën, onderbeen, enkel, voet, tenen.


Je hebt nu het gehele lichaam gescand en de verschillende observatiegebieden nauwkeurig op gewaarwordingen geobserveerd. De komende 2 dagen ben je bezig met dit scannen en dat doe je steeds van boven naar beneden. In eerste instantie zal je waarschijnlijk 1 scan in 1 meditatiesessie doen. Soms kom je niet eens klaar met 1 scan in 1 sessie. Ga niet te snel, dit zal een valkuil zijn waardoor je scherpte verliest. Laat je niet verleiden alleen de duidelijk aanwezig en grove gewaarwordingen te observeren, juist de kleine en subtiele gewaarwordingen sla je dan over. Gun jezelf de tijd om ook die te observeren.
De "Nieuwe Birmese Methode" benadrukt het bereiken van vipassana, inzicht, door het beoefenen van satipatthana, met veel aandacht voor de voortdurende veranderingen in lichaam en geest. Gil Fronsdal schreef hierover:
Gaandeweg zal het sneller gaan en raak je gewend aan deze nieuwe manier van mediteren. Mediteren klinkt heel rustgevend, maar je bent hard aan het werk. Neem tussen 2 sessie even een pauze, strek de benen, loop even naar buiten.  


Op dag 6 zal je de scan vlugger kunnen maken. Eigenlijk maak je de scan niet, de scan maakt zichzelf, jij volgt enkel met je observatie. Vanaf nu gaan we ook een hele scan maken, ben je bij de voeten aangeland dan maak je dezelfde scan in tegenovergestelde richter terug naar het aangezicht. Dus aangezicht – voeten – aangezicht is 1 hele scan.
''Een belangrijk kenmerk van de "Mahasi-benadering" is het afzien van de traditionele voorafgaande praktijk van vaste concentratie of kalmering (appana, samadhi, samatha). In plaats daarvan beoefent de mediteerder vipassana uitsluitend tijdens intensieve perioden van stille retraite die enkele maanden kunnen duren met een dagelijks meditatieschema van 3:00 uur tot 23:00 uur. Twee sleutelelementen in Mahasi's methode voor het ontwikkelen van mindfulness zijn de zorgvuldige etikettering van iemands onmiddellijke ervaring samen met het cultiveren van een hoog niveau van aanhoudende concentratie, bekend als "kortstondige concentratie" (khanika samadhi).''
Je zult steeds meer gaan merken dat de scan zichzelf begeleid. Jij volgt alleen maar. De scan van de armen en de benen is anders en we gaan nu op dezelfde manier het hele lichaam scannen. Alsof een hoepel met aan de binnenkant jouw observatie langzaam over je lichaam gaat vanaf de kruin naar beneden. Je scant dus tegelijk voor én achterzijde én linkerzijde én rechterzijde. Ter hoogte van de armen scan je tegelijk alle zijden van de romp en alle zijden van de linkerarm en alle zijden van de rechterarm. Zie ze niet als individuele onderdelen van je lichaam, zie het als 1 geheel. Doe de scan langzaam en rustig, je hebt alle tijd.  


Nu we al enige dagen bezig zijn met deze vorm van meditatie gaan ons dingen opvallen. De gewaarwording is de ene kant van de medaille, de gevolgkant. Maar wat bevindt zich aan de andere kant; de oorzaakkant? Als het fysieke lichaam een klankbord is voor blokkades op het energetische lichaam dan heeft elke fysieke gewaarwording een energetische oorzaak. Je kan je dat nu bij elke gewaarwording gaan afvragen. Doe dat niet. De afgelopen dagen ben je meer en meer uit je ratio gekomen. Ga er niet opnieuw in met deze niet te beantwoorde vragen. Kwel je er niet mee want het is niet nodig en het heeft geen zin. Het klopt dat elke gewaarwording een oorzaak heeft, maar het is niet nodig de oorzaak te kennen. Een vlek op een broek heeft ook een oorzaak, maar je gaat niet elke vlek dusdanig analyseren om het oorzakelijk verband ervan te kunnen herleiden. In de wasmachine ermee en klaar. Hou je gedachten schoon van deze vraagstellingen. Dit is een belangrijke valkuil en Gautama de Boeddha wijde daar zijn 7e pad aan: zuivere gedachte.
Nyanaponika Thera bedacht de term 'blote aandacht' voor de mindfulness-oefening van de 'nieuwe Birmese methode'. Toch merkt Robert H. Sharf op dat de boeddhistische beoefening gericht is op het verkrijgen van een "juiste visie", niet alleen "blote aandacht":


==vanaf dag 9==
''Mahasi's techniek vereiste geen bekendheid met de boeddhistische leer (met name abhidhamma), vereiste geen naleving van strikte ethische normen (met name het kloosterleven) en beloofde verbazingwekkend snelle resultaten. Dit werd mogelijk gemaakt door sati te interpreteren als een staat van 'kaal bewustzijn' - de onbemiddelde, niet-oordelende perceptie van dingen 'zoals ze zijn', niet beïnvloed door eerdere psychologische, sociale of culturele conditionering. Deze notie van mindfulness is in verschillende opzichten in strijd met premoderne boeddhistische epistemologieën. Traditionele boeddhistische praktijken zijn meer gericht op het verwerven van een "juiste kijk" en een behoorlijk ethisch onderscheidingsvermogen, in plaats van op "geen mening" en een niet-oordelende houding.''


Schoonheid is slechts een millimeter dik. Je kijkt naar de huid van een persoon en het oordeel is daar. Bij het scannen observeren we het gehele lichaam, maar tot nu toe beperken we ons tot de buitenkant. De binnenkant is vele malen groter. De gehele inhoud van ons lichaam met al die organen, bloedvaten, spieren, botten, meridianen, chakra’s en nog veel meer dient ook aan een grondig onderzoek blootgesteld te worden. En daarom pakken we de scantechniek van enkele dagen hiervoor er weer bij en breiden deze uit. We gaan nu niet alleen de oppervlakte scannen, maar we gaan, als een plaat van observatie, dwars door ons heen:
===leraren===


* van vooraangezicht naar het achterhoofd en terug
De "Nieuwe Birmese methode" werd ontwikkeld door U Nārada (1868-1955) en gepopulariseerd door zijn leerling, [[Mahasi Sayadaw]] (1904-1982). Het werd geïntroduceerd in Sri Lanka in 1939, maar werd populair in de jaren 1950 met de komst van Birmese monniken, waar het grote populariteit verwierf onder de leken, maar het werd ook zwaar bekritiseerd vanwege zijn veronachtzaming van samatta. De meeste senior westerse vipassana-leraren (Goldstein, Kornfield, Salzberg) studeerden bij Mahasi Sayadaw en zijn leerling Sayadaw U Pandita. Nyanaponika Thera (1901-1994) wijdde al in de jaren vijftig en droeg met zijn publicaties bij aan de belangstelling voor vipassana. Prominente leraar Bhikkhu Bodhi is een leerling van Nyanaponika.
* van de rechterzijkant van het hoofd naar de linkerzijkant en terug
* van de voorkant nek naar de achterkant en terug
* van de rechterzijkant nek naar de linkerzijkant en terug
* van de voorzijde bovenkant romp naar de achterzijde bovenkant romp en weer terug
* van de rechterarm door de romp naar de linkerarm en weer terug
* van de voorkant middenstuk romp nar de achterzijde middenstuk romp en weer terug
* van de voorzijde bekkengebied naar de achterzijde bekkengebied inclusief perineum
* van de rechterkant bekkengebied naar de linkerkant en terug
* van de voorkant benen naar de achterkant en terug
* van de rechterzijkant benen naar de linkerkant en terug


Ook deze wijze zal op den duur vanzelf gaan in een hoepel van kruin – voeten – kruin waar het lichaam als plakjes gescand wordt door het gehele lichaam heen.
Ajahn Tong was een Thaise meester die korte tijd onder Mahasi Sayadaw studeerde voordat hij terugkeerde om zijn eigen Vipassana-lijn te stichten in Chom Tong in Thailand.


==Vipassana zonder ãnãpanasati of scan==
===Mogok Sayadaw===
Mogok Sayadaw (1899-1962) leerde het belang van het bewustzijn van het opmerken van het 'opkomen' en 'vergaan' van alle ervaring als de manier om inzicht te krijgen in vergankelijkheid. Mogok Sayadaw benadrukte het belang van het juiste begrip en dat een mediteerder de theorie van de afhankelijke oorsprong (Paticcasamuppada) moet leren bij het beoefenen van vipassana. De Mogok vipassana-methode richt zich op meditatie van Gevoel (Vedanannupassana) en meditatie op geestestoestanden (Cittanupassana).


Ãnãpanasati is het neutraal observeren van de ademhaling. Dit is wat we de eerste 4 dagen van een retraite doen. Op de 4e dag gaan we de eigenlijke vipassana meditatie in door de observatie los te koppelen van de ademhaling en het lichaam vanuit de scan te observeren. Als er een gewaarwording in de vorm van een emotie, gemoedstoestand, gedachte of fysieke pijn verschijnt dan laten we deze; accepteer het maar doe er verder niets mee, dit alles onder het mom van: overal waar je energie in stopt groeit en overal waar je geen energie in stopt verdwijnt uiteindelijk vanzelf. Deze stelling gaat altijd op maar soms is een dergelijke gewaarwording dermate aanwezig dat het bijna ondoenlijk lijkt om het alleen maar te accepteren en er verder niets mee te doen. Alsof het je gedurende langere tijd voor de voeten blijft lopen tijdens je meditatie. Mocht dit zo zijn, observeer dan deze gewaarwording. Observeer de emotie, gemoedstoestand, gedachte of fysieke pijn op dezelfde manier waarop je een gewaarwording in de ademhaling hebt geobserveerd. Kijk er neutraal naar zonder het te benoemen en al helemaal zonder er een negatieve benoeming aan te plakken.  
===Pa-Auk Sayadaw===
Laten we als voorbeeld een fysieke pijn in de onderrug nemen. Observeer nu deze pijn zoals deze is, niet zoals jij hem ervaart wat deze ervaring is al gekleurd middels interpretatie. Door de neutrale observatie van de “pijn in je onderrug” kom je tot bepaalde inzichten:
De methode van de Pa Auk Sayadaw is nauw gebaseerd op de Visuddhimagga , een klassieke Theravada-meditatiehandleiding. Hij bevordert de uitgebreide ontwikkeling van de 5 jhanas, staten van meditatieve absorptie en focus. Het element inzicht is gebaseerd op het onderzoeken van het lichaam door het observeren van de vier elementen (aarde, water, vuur en wind) door gebruik te maken van de gewaarwordingen van hardheid, zwaarte, warmte en beweging. Westerse leraren die met deze methode werken zijn onder andere Shaila Catherine , Stephen Snyder en Tina Rasmussen.


* het is niet de gehele onderrug die pijn doet
==Vipassana in de Westerse wereld==
* er zit een centrum in de pijn en de rest is uitstraling
* pijn is een algemeen woord, wat voor pijn is het, is het pulserende pijn, trekkende of stekende pijn, voelt het beurs aan, diep in het lichaam of aan de oppervlakte, zijn het spieren of is het huid?
* de pijn fluctueert, is niet constant, de pijn kan ook komen en gaan als golven
* heeft jouw manier van observeren van invloed op de pijn?
* als je de pijn observeert voel je dan ergens anders in het (holistische) lichaam een andere gewaarwording?


Deze vragen dien je in de meditatie te ervaren, je hoeft ze niet aan jezelf te stellen, het ratio doet in deze niet mee. Het zijn inzichten die je ontdekt, de stelling “pijn in de onderrug” blijkt een zeer beperkte stelling te zijn welk eerder niet dan wel klopt. Onderzoek dit.
Sinds het begin van de jaren tachtig is inzichtmeditatie in de westerse wereld steeds populairder geworden en heeft het een synthese opgeleverd van verschillende praktijken en achtergronden, met een groeiend inzicht in zijn wortels en leerstellige achtergrond, en de introductie van andere moderne tradities. Een belangrijke ontwikkeling is de popularisering van mindfulness als een eigen techniek.


==Vipassana in samsãra==
De Westerse leraren hebben de neiging om de religieuze elementen van het boeddhisme, zoals "rituelen, zingen, devotionele en verdienstelijke activiteiten, en leerstellige studies" te minder benadrukken en zich te concentreren op meditatieve praktijk.
Sommige leraren houden zich aan een strikte 'Birmese benadering', waarin meditatie gelijk staat aan kasina (concentratie) meditatie, en vipassana het hoofddoel is. Anderen, zoals Bhikkhu Thannissaro, die een opleiding volgde in Thailand, bekritiseren de Birmese orthodoxie en propageren een integratieve benadering, waarin samatha en vipassana in tandem worden ontwikkeld. Kornfield, die zowel in Birma als Thailand heeft getraind, propageert ook een integratieve aanpak.


Vipassana is een prachtige meditatiemethode. Het is zowel simpel als doeltreffend, niet dogmatisch en het biedt je de mogelijkheid zelf te onderzoeken wat klopt en wat niet. Maar vipassana is geen methode welk zich beperkt tot de zazen, juist ook in samsãra is vipassana zeer goed toe te passen. De vipassana vraagt je namelijk om neutraal te observeren en dat is goed te doen in het dagelijks leven. Anders is het als je een mantra resoneert of een visualisatie doet, deze meditatiemethode is niet doenbaar tijdens een gesprek of als je iets aan het lezen bent. Maar neutraal observeren is altijd mogelijk. Datgene je observeert is wederom de ademhaling. Deze zal onder invloed van alle activiteiten gedurende de dag zeer variabel zijn maar ook het aangeraakt worden in je comfort- en angstzone zal aanleiding zijn tot een verandering in de ademhaling. Observeer dit en leer wat dit alles met het lichaam doet, hoe de reacties zijn.
==Vipassana en Jhana==


Daarnaast kan je ook bepaalde handelingen neutraal observeren. Het is heel goed om dagelijks terugkerende activiteiten van begin tot einde grondig te observeren zoals het traplopen, tandenpoetsen of het aan- en uitkleden. Zorg dat de handeling welk je observeert relatief kort is, slechts enkele minuten en dat je meerdere keren per dag deze handeling doet.
Een belangrijk punt van kritiek op de Birmese methode is het vertrouwen op de commentatorische literatuur, waarin vipassana wordt gescheiden van samatha en Jhana wordt gelijkgesteld met concentratiemeditatie. Thanissaro Bhikkhu benadrukt het feit dat de kasina-methode marginaal wordt behandeld in de sutta's, waarin de de nadruk ligt voornamelijk op Jhana. In de sutta's zijn samatha en vipassana eigenschappen van de geest die samen worden ontwikkeld. Dit punt wordt ook herhaald door Shankman, met het argument dat samatha en vipassana niet kunnen worden gescheiden.
variaties binnen de vipassana


Gautama de Boeddha vertelde in verschillende manieren zijn Dharma lezingen, afhankelijk van zijn publiek. Zo gaf hij lezingen aan schriftgeleerden en aan kinderen, aan de adel en aan boeren. Er zijn vele verschillende soetra’s maar een goede lezer ontdekt dat vele dezelfde inhoud hebben en dat alleen de vorm anders is. Zo is dat ook met de vipassana meditatie. Ook daarin bestaan verschillende stijlen welk door Gautama de Boeddha geïntroduceerd zijn, allemaal qua vorm anders maar qua inhoud hetzelfde. We zullen 4 van deze stijlen gaan bespreken:
Baanbrekend onderzoek naar vroege boeddhistische meditatie is uitgevoerd door Bronkhorst, Vetter,  Gethin, Gombrich en Wynne met het argument dat Jhana de kernpraktijk van vroege boeddhisme, en opmerkend dat deze beoefening geen vorm van concentratiemeditatie was, maar een cumulatieve beoefening die resulteerde in een bewust bewustzijn van objecten terwijl ze er onverschillig tegenover stond. Polak, die voortborduurt op Vetter, merkt op dat het begin van de eerste dhyana wordt beschreven als een heel natuurlijk proces, vanwege de eerdere pogingen om de zintuigen in bedwang te houden en heilzame toestanden te koesteren . Onlangs heeft Keren Arbel, voortbouwend op Bronkhorst, Vetter en Gethin, betoogd dat mindfulness, Jhana, samatha en vipassana een geïntegreerd geheel vormen, leidend tot een alerte, vreugdevolle en medelevende gemoedstoestand en zijn. [5] Polak en Arbel merken, in navolging van Gethin, verder op dat er een "definitieve affiniteit" is tussen de vier Jhana's en de bojjhaāgā , de [[7 factoren van verlichting]].


* neutraal benoemen
==Mindfullness==
* stilte-meditatie
* [[loop-meditatie]]
* [[contemplatie]]


==variatie 1 - neutraal benoemen==
De "blote aandacht" die in de nieuwe Birmese methode wordt gepropageerd, is gepopulariseerd als mindfulness, te beginnen met Jon Kabat Zinn's op mindfulness gebaseerde stressvermindering (MBSR), ontwikkeld in de late jaren 1970, en voortgezet in toepassingen zoals op mindfulness gebaseerde cognitieve therapie (MBCT) en op mindfulness gebaseerd pijnmanagement (MBPM). De Pa-auk-methode is mindfulness van de ademhaling op basis van sutan en visuddhimagga.


Deze variatie wordt ook wel de Thaise methode genoemd, we gaan datgene we neutraal waarnemen neutraal benoemen.
==Prominente vrouwen==
Ook hier hebben we een observatiezone; de buikademhaling. We ervaren en rijzen en dalen van de buik middels de ademhaling. Heb je moeite om deze te ervaren dan mag je een hand op je buik leggen om dit rijzen en dalen te ervaren. Met ieder inademen rijst je buik. Met ieder uitademen daalt je buik. Dit benoem je rationeel en neutraal:


* de buik rijst - rijzen
Vrouwen zijn behoorlijk prominent geweest als leraren in de vipassanā-beweging. Hoewel de formele Theravāda vipassanā-traditie in stand is gehouden door een bijna uitsluitend mannelijke monastieke traditie, hebben nonnen en niet-monastieke vrouwelijke adepten een belangrijke rol gespeeld, ondanks het feit dat ze volledig afwezig waren of alleen werden opgemerkt op de achtergrond van het historische verslag. Deze leraren en beoefenaars breiden het raamwerk van vipassanā uit om de immanentie van het vrouwelijk lichaam en zijn aangeboren mogelijkheden voor verlichting op te nemen door de cycli van zijn fysiologie en de emoties van het huwelijk, kinderloosheid, het baren van kinderen, het verlies van kinderen en weduwschap.
* de buik daalt - dalen


Wat rijst en daalt? De buik rijst en de buik daalt. Maar ga niet in op de details, maak het kort, hou het simpel. Daarom zeggen we: 'rijzen', 'dalen', en je gaat meteen verder. Je hebt geen tijd voor iets anders.
===Dipa Ma===
* ‘rijzen’
De moderne Bengaalse leraar Dipa Ma , een leerling van Anagarika Munindra , was een van de eerste vrouwelijke Aziatische meesters die werd uitgenodigd om les te geven in Amerika. Als een weduwe, alleenstaande moeder, was Dipa Ma een huishoudster (niet-klooster) die een voorbeeld was van bevrijding en vipassanā onderwees als niet alleen een retraite-oefening, maar ook een levensstijl. Haar boodschap aan vrouwen en mannen was dat je je familie niet hoeft te verlaten om een ​​hoge staat van spiritueel begrip te bereiken, en ze leerde een radicale inclusiviteit. Ze moedigde vrouwen die moeders waren van jonge kinderen aan om vipassanā te beoefenen door middel van de dagelijkse activiteiten van het moederschap. Ze zei ooit tegen Joseph Goldstein: "Vrouwen hebben een voordeel ten opzichte van mannen omdat ze een soepelere geest hebben... Het kan voor mannen moeilijk zijn om dit te begrijpen, omdat ze mannen zijn." Toen haar werd gevraagd of er enige hoop was voor mannen, antwoordde ze: "De Boeddha was een man, en Jezus was een man. Dus er is hoop voor jou."
* ‘dalen’
* ‘rijzen’
* ‘dalen’


Dit is wat het is. Er is geen interpretatie, geen mening, geen oordeel en geen verwachting. Datgene je waarneemt is aan geen enkele discussie onderhevig, het is feitelijk en daarmee neutraal. Dit rijzen en dalen is je observatiegebied gedurende de gehele vipassana meditatie.
===Ilaichidevi Goenka===
Wanneer je nu een geluid hoort maak je een mentale notitie: 'horen', 'horen' - Hiermee ontkoppel je de identificatie tussen horen en geluid en ben je bezig je terug te trekken.
De Indiase leraar Ilaichidevi Goenka, de vrouw van de Birmese opgeleide S.N. Goenka en moeder van zes kinderen, begon adhittan vipassanā te beoefenen toen haar jongste kind vier jaar oud was, "Dhammodaya Center - Xinshe, Taichung" . Vipassana Meditatie Centrum . voegde zich uiteindelijk bij haar man op het onderwijsplatform als co-leraar voor duizenden studenten in retraitecentra en gevangenissen in heel India en internationaal. Gevangenen die vipassanā-meditatie doen, ervaren naar verluidt minder gedragsproblemen terwijl ze opgesloten zitten en hebben minder recidive. "Mataji", zoals haar studenten haar liefdevol noemen, leidde ook gezangen met haar man.
Wanneer een gedachte opkomt valt deze buiten het observatiegebied. Zeg eerst 'nee' tegen jezelf, en maak een rationele notitie: 'denken', 'denken', zodat je lost komt van de gedachte die op je afkomt. Je bent niet geïnteresseerd waar de gedachte over gaat, of het een boeiende gedachte is of niet. Wát je denkt doet niet ter zake. Het object voor je opmerkzaamheid is alleen maar je gedachte, zien dat je geest denkt.


Dit kan ook met emoties en gemoedstoestanden. Als deze opkomen zeg dat weer eerst ‘nee’ tegen jezelf en maak vervolgens een rationele notitie: ‘verdriet’, verdriet’ als dit verdriet is of; ‘blij’, ‘blij’ als je blijdschap voelt. Je maakt al deze rationele notities met betrekking tot de zes zintuigen: oog, oor, neus, tong, lichaam en intuïtie. Ieder moment heb je zintuiglijk contact, en daar moet je iets mee doen. Wat kun je ermee doen?
===Shambhavi Chopra===
Je terugtrekken; accepteer dat ze er zijn maar doe er niets mee. Eerst zeg je: 'nee'. Iedere keer zeg je: 'nee'. Je zegt 'nee' om er niet op in te gaan, om je terug te trekken uit het zintuiglijke contact. En terugtrekken uit het zintuiglijke contact is in retraite zijn. Zorg dat het geen vluchten wordt, geen verdrijven of wegduwen. Ga niet vanuit een boosheid ‘nee’ zeggen. Zeg neutraal ‘nee’ en benoem de gedachte of emotie eveneens neutraal, en zonder identificatie. Als je op deze wijze vipassana beoefent hoef je slechts ieder moment bewust en alert te zijn met betrekking tot het zintuiglijke contact. Dat is alles. Je stopt het contact niet, je gaat het contact niet uit de weg.
De Indiase Shambhavi Chopra , een voormalig textielontwerper en gescheiden moeder van twee kinderen die nu mededirecteur is van het American Institute of Vedic Studies, schrijft in haar boek Yogini: The Enlightened Woman over haar 10-daagse vipassanā-meditatietraining in een retraitecentrum in Duitsland en moedigt studenten aan om de beoefening en het meesterschap van vipassanā te onderzoeken als een toewijding aan de Goddelijke Moeder van allen.


Je hebt één observatiegebied maar er zijn vele signalen van binnenuit en van buitenaf.
==Vipassana in gevangenissen==
Bij meditatie zijn wel altijd met één ding bezig, in dit geval het observeren van het rijzen en dalen van de buikademhaling. Er is geen ruimte voor een 2e observatiegebied.
Komt er toch iets op je af, dan zeg je: 'Sorry, ik ben nu niet vrij, ik moet eerst dit afmaken'. Maar als iets zich heel sterk aan je opdringt, dan kun je zeggen: 'Eerst krijg jij aandacht, maar ik hou het kort'.
Deze vipassana is geen wedstrijdje om te zien hoe lang je kunt blijven bij je 1e observatiegebied. Als een 2e zich zeer duidelijk aandient, observeer deze dan, maar zorg dat je die keuze zelf maakt. Jij blijft de baas en niet de signalen welk op je af komen. Wanneer iets opkomt wat heel erg je aandacht opeist, stop je met wat je aan het doen was, en ga je dát benoemen.


Je zit en registreert het rijzen en het dalen, maar je hebt pijn aan je knie, en dit eist veel van je aandacht. Kun je nu altijd bij het rijzen en dalen blijven? Nee, dat kun je niet, je bent ook maar een mens. Er is pijn en er zijn andere gevoelens: je kunt onder deze omstandigheden jezelf niet dwingen om de gehele tijd bij het rijzen en dalen te blijven.
Tradities van de Vipassanā-beweging hebben in sommige gevangenissen meditatieprogramma's aangeboden. Een opmerkelijk voorbeeld was in 1993 toen Kiran Bedi , een hervormingsgezinde inspecteur-generaal van de Indiase gevangenissen, hoorde van het succes van vipassanā in een gevangenis in Jaipur , Rajasthan. Een tiendaagse retraite waarbij zowel ambtenaren als gevangenen betrokken waren, werd vervolgens berecht in de grootste gevangenis van India, Tihar Jail, in de buurt van New Delhi. Vipassana wordt in Gevangenis 4 van Tihar Gevangenissen onderwezen aan gevangenen in twee tiendaagse cursussen, elke maand rond het jaar sinds 1994. Dit programma zou het gedrag van zowel gevangenen als cipiers drastisch hebben veranderd. Gedetineerden die de tiendaagse cursus volgden, waren minder gewelddadig en hadden een lagere recidive dan andere gedetineerden. Dit project werd gedocumenteerd in de documentaire Doing Time, Doing Vipassana. Vipassana-gevangeniscursussen worden routinematig aangeboden in de Donaldson Prison Facility in Alabama via de Vipassana Prison Trust.
Of soms hoor je een sterk geluid. Je kunt niet zeggen dat je het niet wilt horen. Je hoeft dan niet langer bij het rijzen en dalen te zijn, maar bij datgene wat op dat moment je aandacht opeist. Het kan een gevoel zijn of het kan horen zijn. Maar slechts één object tegelijkertijd, vergeet dat niet.
Je kijkt dus naar je knie, je herkent de pijn, en wanneer je mediteert zeg je bij jezelf: 'pijn', 'pijn'. Zou je dit nu niet doen, dan zou je gaan verzitten om de pijn te verlagen. Je bent dan niet meer in meditatie omdat de pijn controle over jou heeft.
Je reageert niet op de pijnprikkel (door te gaan verzitten) maar je maakt een rationele notitie: ‘pijn’, ‘pijn’ en zodoende zal de pijn verdwijnen. Door de rationele notitie te maken voorkom je de identificatie met het signaal. Daarom is het van belang dat deze notitie zo neutraal mogelijk is.  


'Ik heb pijn, mijn lichaam is pijnlijk.' Is een niet neutrale observatie, dit is geen vipassana, geen puur bewustzijn omdat je bewustzijn gemanipuleerd wordt door identificatie. Je bent op dit moment de identificatie tussen het object en het bewustzijn en ziet dit als het ik, de pijn zit in het ik en zodoende identificeer je je ook met de pijn. Benoem het dus alleen als ‘pijn’, ‘pijn’ en dat is wat het is, ga er niet verder over filosoferen. Beschouw het geheel als neutraal en heb ook geen wens tot verlossing van de pijn. Dan zou je alsnog een identificatie maken met de pijn. Daarom noteren en benoemen we in deze meditatietechniek: 'pijn', 'pijn'. Je negeert de pijn niet. Je weet dat er pijn is, je hebt weet van deze gewaarwording in je lichaam: 'pijn', 'pijn'.
==Beroemde Vipassana leraren==
Je ziet de pijn in je geest: 'pijn', 'pijn'. Je vestigt je bewustzijn, je aandacht erop. Zeg 'pijn', 'pijn', iedere keer tot je ziet dat er geen gevoelens meer bij komen. Je hebt voor dat moment volledig gewaarzijn en bewustzijn, omdat je bewustzijn niet gemanipuleerd wordt door je gevoelens. Het bewustzijn welk je hebt, dat je de pijn kunt herkennen, is niet gemanipuleerd door pijn.
===Birma===
Als de manipulatie ophoudt heb je een ander soort bewustzijn, niet meer het bewustzijn dat identificatie heeft met pijn, maar een bewustzijn dat alleen maar pijn herkent. Accepteer dat er pijn of lijden is, dat het werkelijkheid is, en je bent in staat om een tweede aandacht, een tweede bewustzijn te hebben, zonder gevoelens voor de pijn, en ook zonder gevoelens voor iets anders.


Het gebeurt soms dat er geen rijzen en dalen meer is. Op dat moment stop je het noteren en benoemen zoals je het gewend bent. Je blijft met je bewustzijn nauwkeurig bij wat je nu ziet in je situatie, met een zuiver bewustzijn: 'weten', 'weten,' 'zien', 'zien.'
* Bhaddanta Āciṇṇa (geboren 1934), de Pa-Auk sayadaw
Ook als er vreemde dingen met je gebeuren, zoals wanneer je je ziek voelt, of wanneer je je lichaam voelt verdwijnen, blijf je in het gewaar zijn van het zuivere bewustzijn. Voor het verkrijgen van de verlichting is wát je hoort of wát je ziet niet belangrijk. Je blijft gewoon bij het gewaar zijn van wat je hoort of ziet en je verbreekt de band.
* [[Ledi Sayadaw]] (1846-1923) Birmese monnik en meditatiemeester
Totdat je het allemaal echt doet, en dan ben je klaar. Vanaf dan gebeurt het gewaar zijn geheel vanzelf, zonder dat je er iets van meeneemt, zonder dat je er nog pogingen voor onderneemt. Volmaakt. Niets meer om te proberen, niets meer om te vermijden, niets meer om weg te willen krijgen, niets meer om van weg te willen, niets meer om naar toe te gaan.
* Saya Thet Gyi
* [[Sayagyi U Ba Khin]] (1899-1971) Birmese lekenmeditatiemeester
* Moeder Sayamagyi (1925-2017).  
* [[S.N. Goenka]] (1924-2013)
* Anagarika Munindra
* Mohnyin Sayadaw (1873-1964)
* Sunlun Sayadaw (1878-1952)
* [[Webu Sayadaw]] (1896-1977)
* Ajahn Naeb (1897-1983)
* Taungpulu Sayadaw (1897-1986)
* Mogok Sayadaw (1899-1962) Birmese monnik en meditatiemeester
* [[Mahasi Sayadaw]] (1904-1982) Birmese monnik en meditatiemeester
* Anagarika Munindra
* Dipa Ma
* Sayadaw U Silananda (1927-2005) Birmese monnik en meditatiemeester


==variatie 2 - stiltemeditatie==
===Thailand===


Je hebt geleerd je te concentreren op je observatiepunt en deze neutraal te observeren. Je hebt geleerd alle gewaarwordingen buiten het observatiegebied te accepteren en er vervolgens niets mee te doen. Dit gaan we nu beoefenen in een extreme situatie, je gaat gedurende 1 meditatiesessie van 75 minuten deze geheel onbeweeglijk doormaken. Ga zitten zoals je wenst te zitten, zodra je goed zit blijf je in deze houding en mediteer. Beweeg niet, doe niet je ogen open, draai niet je hoofd, krabbel geen jeuk weg, trek niet met je mond, beweeg je benen bij kramp niet, zit helemaal stil alsof je een beeld bent. Doe dit niet vanuit kracht maar vanuit overgave, geef je helemaal over aan de meditatie.
* Ajahn Sobin S. Namto
Dit levert zeer veel op. Kan je normaal moeiteloos een sessie rustig en onverstoord zitten, nu krijg je al binnen enkele minuten jeuk, kramp en pijn. Je wenst te bewegen maar het ‘mag’ niet. Waarom kan je het nu niet en anders wel? En ook als je wel een sessie stil kan blijven zitten, was er dan ook nog sprake van (diepe) meditatie of was je bezig stil te blijven zitten?
* Luangpor Thong
In een retraite van 6 uur meditatie per dag doen we 1 stiltesessie. In een retraite van 11 uur meditatie per dag doen we er 2. Mediteer je thuis eens per dag, doe dit dan 1 á 2 keer in de week. Doe het een hele sessie lang, het heeft geen zin om in 1 sessie een blokje van 10 minuten te creëren waarin je stil gaat zitten.
* Sujin Boriharnwanaket
* Sayadaw U Tejaniya
* Sayadaw U Kundala
* Sayadaw U Rajinda
* Sayadaw U Pandita, Junior
* Sayadaw U Lakkhana
* Sayadaw U Janaka
* Sayadaw U Jatila


==Lezing over meditatie op YouTube==
===Westerse leraren===


<embedvideo service="youtube">https://www.youtube.com/watch?v=XxYhDErd6p8"</embedvideo>
* Christopher Titmuss
* Gil Fronsdal
* Tara Brach
* Jack Kornfield
* Joseph Goldstein
* Larry Rosenberg
* Sharon Salzberg
* Shinzen Young
* Noah Levine
* Matthew Flickstein


==Lees ook==
* [[Vipassana in de moderne tijd]]


[[categorie: boeddhistische meditatie]]
[[categorie: boeddhistische meditatie]]

Versie van 17 nov 2022 12:24

Mahāsi Sayādaw
Sayagyi U Ba Khin (links)
Webu Sayadaw
Ledi Sayadaw
S.N.Goena en zijn vrouw Elaichi Devi Goenka
Wiki-meditatie.jpg

De Vipassana in de 19e, 20e en 21e eeuw wordt kortweg ook wel de Vipassanā-beweging genoemd en verwijst naar een tak van het moderne Birmese Theravāda-boeddhisme die "naakt inzicht" (sukha-vipassana) heet.

Birmese vipassana-beweging

Deze Birmese vipassana-beweging heeft zijn wortels in de 19e eeuw, toen het Theravada-boeddhisme werd beïnvloed door het westerse modernisme en sommige monniken probeerden de boeddhistische beoefening van meditatie te herstellen. Op basis van de commentaren maakte Ledi Sayadaw vipassana-meditatie populair voor leken, door samatha te onderwijzen en de nadruk te leggen op de beoefening van satipatthana om vipassana (inzicht) te verwerven in de 3 grote waarhedendrie kenmerken van het bestaan als het belangrijkste middel om het begin van ontwaken te bereiken en een stroom betreder te worden.

Het werd in de 20e eeuw zeer populair in de traditionele Theravada-landen door Mahasi Sayadaw, die de "Nieuwe Birmese Satipatthana-methode" introduceerde. Het kreeg ook een grote aanhang in het westen, dankzij westerlingen die vipassana leerden van Mahasi Sayadaw, S.N. Goenka en andere Birmese leraren. Sommigen studeerden ook bij Thaise boeddhistische leraren, die kritischer staan ​​tegenover de commentaartraditie en de nadruk leggen op de gezamenlijke beoefening van samatha en Vipassana.

Amerikaanse vipassanā-beweging

De 'Amerikaanse Vipassanā-beweging' omvat hedendaagse Amerikaanse boeddhistische leraren zoals Joseph Goldstein, Tara Brach, Gil Fronsdal, Sharon Salzberg, Ruth Denison en Jack Kornfield.

De meeste van deze leraren combineren de strikte Birmese benadering met de Thaise benadering, en ook andere boeddhistische en niet-boeddhistische ideeën en praktijken, vanwege hun bredere opleiding en hun kritische benadering van de boeddhistische bronnen. En hoewel de Nieuwe Birmese Methode strikt gebaseerd is op de Theravāda Abhidhamma en de Visuddhimagga, hebben westerse leraren de neiging om hun beoefening ook te baseren op persoonlijke ervaring en op de sutta's, die ze op een meer tekstkritische manier benaderen.

Een recente ontwikkeling, volgens sommige westerse niet-monastieke geleerden, is het inzicht dat Jhana, zoals beschreven in de nikaya's, geen vorm van concentratie-meditatie is, maar een training in verhoogd bewustzijn en gelijkmoedigheid, die het hoogtepunt vormt van de boeddhistische pad.

Geschiedenis

Volgens Buswell werd Vipassana tegen de 10e eeuw niet langer beoefend in de Theravada-traditie, vanwege het geloof dat het boeddhisme was gedegenereerd en dat bevrijding niet langer haalbaar was tot de komst van Maitreya. Volgens Braun "hebben de meeste Theravadins en toegewijde boeddhisten van andere tradities, waaronder monniken en nonnen, zich gericht op het cultiveren van moreel gedrag, het behouden van de leer van de Boeddha (dharma) en het verwerven van het goede karma dat voortkomt uit genereus geven. Zuid-esoterische boeddhistische praktijken waren wijdverbreid in de hele Theravadin-wereld voordat ze werden vervangen door de Vipassana-beweging.

De interesse in meditatie werd in de 18e eeuw in Myanmar (Birma) opnieuw gewekt door Medawi (1728-1816), die vipassana- handleidingen schreef. De feitelijke beoefening van meditatie werd opnieuw uitgevonden in de Theravada-landen in de 19e en 20e eeuw en vereenvoudigde meditatietechnieken, gebaseerd op de Satipatthana sutta, de Visuddhimagga en andere teksten, die de nadruk legden op satipatthana en puur inzicht werden ontwikkeld.

In de 19e en 20e eeuw werden de Theravada-tradities in Birma, Thailand en Sri-Lanka verjongd als reactie op het westerse kolonialisme. Ze waren verzamelpunten in de strijd tegen het westerse hegemonisme en gaven een stem aan traditionele waarden en cultuur. Maar de Theravada-traditie kreeg ook een nieuwe vorm, waarbij het Pali-schriftuurlijke materiaal werd gebruikt om deze hervormingen te legitimeren. Ironisch genoeg werd de Pali-canon breed toegankelijk vanwege de westerse belangstelling voor die teksten en de publicaties van de Pali Text Society. Een belangrijke rol werd ook gespeeld door de Theosophical Society, die in Zuidoost-Azië naar oude wijsheid zocht en de plaatselijke belangstelling voor haar eigen tradities stimuleerde. De Theosophical Society begon een lekenboeddhistische organisatie in Sri Lanka, onafhankelijk van de macht van conventionele tempels en kloosters. Interesse in meditatie werd gewekt door deze ontwikkelingen, terwijl de belangrijkste boeddhistische beoefening in tempels het reciteren van teksten was, niet van meditatiebeoefening.

De lekenparticipatie in de Theravada-landen groeide sterk in de 20e eeuw en bereikte uiteindelijk ook het westen. Het meest invloedrijk in deze hernieuwde belangstelling was de "nieuwe Birmese methode" van de Vipassana-beoefening, zoals ontwikkeld door U Nārada (1868-1955) en gepopulariseerd door Mahasi Sayadaw (1904-1982). Uiteindelijk is deze praktijk gericht op toegang tot de stroom, met het idee dat deze eerste fase van het pad naar ontwaken de toekomstige ontwikkeling van de persoon naar volledig ontwaken waarborgt, ondanks de gedegenereerde leeftijd waarin we leven. Dit methode verspreid over Zuid- en Zuidoost-Azië, Europa en Amerika, en is synoniem geworden met Vipassana.

Een vergelijkbare ontwikkeling vond plaats in Thailand, waar de boeddhistische orthodoxie werd uitgedaagd door monniken die de beoefening van meditatie wilden herintroduceren, gebaseerd op de Sutta Pitaka. In tegenstelling tot de Birmese vipassana-leraren, onderwezen Thaise leraren vipassana samen met samatha. De praktische en leerstellige verschillen zijn fel bediscussieerd binnen het Zuidoost-Aziatische Theravada-boeddhisme. Ze hebben ook westerse leraren beïnvloed, die de neiging hadden om een ​​meer liberale benadering te volgen, de nieuwe orthodoxie in twijfel te trekken en verschillende praktijken en doctrines te integreren.

Sinds de jaren tachtig heeft de Vipassana-beweging plaatsgemaakt voor de grotendeels geseculariseerde 'mindfulness'-praktijk, die zijn wortels heeft in zen en vipassana- meditatie, en de populariteit van vipassana-meditatie heeft overschaduwd. In de laatste benadering is mindfulness, opgevat als "het bewustzijn dat ontstaat door doelbewust aandacht te schenken, in het huidige moment en niet-oordelend", de centrale beoefening, in plaats van vipassana.

Meditatie technieken

De vipassanā-beweging legt de nadruk op het gebruik van vipassanā om inzicht te krijgen in de drie kenmerken van het bestaan als het belangrijkste middel om wijsheid en het begin van ontwaken te bereiken en een stroom-invoerder te worden of zelfs volledige bevrijding te bereiken. De praktijken zijn gebaseerd op de Satipatthana sutta, de Visuddhimagga en andere teksten, met de nadruk op satipatthana en naakt inzicht.

De verschillende bewegingen omarmen vormen van samatha en vipassanā-meditatie. De verschillende vipassana-leraren maken ook gebruik van het schema van de inzichtkennis , stadia van inzicht die elke beoefenaar doorloopt in zijn voortgang van meditatie. De basis voor deze vooruitgang is de meditatie over het ontstaan ​​en verdwijnen van alle overwogen verschijnselen (anicca), wat leidt tot een begrip van hun onbevredigende (dukkha) aard en inzicht in niet-zelf (anatta).

Birma

Het hedendaagse Birmese Theravāda-boeddhisme is een van de belangrijkste makers van de moderne vipassanā-beoefening, die vanaf de jaren vijftig aan populariteit heeft gewonnen.

Ledi Sayadaw

Ledi Sayadaw (1846-1923) bereidde de basis voor de popularisering van meditatie door een lekenpubliek, door de beoefening van meditatie opnieuw te introduceren, gebaseerd op de Abhidhamma.

SN Goenka

SN Goenka (1924-2013) was een bekende Indiase lekenleraar in de Ledi-lijn die les kreeg van Sayagyi U Ba Khin (1899-1971). Volgens SN Goenka zijn vipassanā-technieken in wezen niet-sektarisch van aard en universeel toepasbaar. Men hoeft zich niet tot het boeddhisme te bekeren om deze meditatiestijlen te beoefenen. Meditatiecentra die de vipassanā onderwijzen, gepopulariseerd door SN Goenka, bestaan ​​nu in Nepal, India, andere delen van Azië, Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Australië, het Midden-Oosten en Afrika. In de traditie van SNGoenka richt de beoefening van vipassanā zich op de diepe verbinding tussen geest en lichaam, die direct kan worden ervaren door gedisciplineerde aandacht voor de fysieke sensaties die het leven van het lichaam vormen, en die het leven van de geest voortdurend verbinden en conditioneren. [25] [26] De beoefening wordt gewoonlijk onderwezen in retraites van 10 dagen, waarin 3 dagen worden besteed aan de beoefening van anapanasati, bedoeld om de consistentie en precisie van de aandacht te vergroten, en de rest van de tijd wordt besteed aan vipassanā in de vorm van 'body sweep'-oefening waarbij de mediterende in secties of als geheel door het lichaam beweegt, aandacht schenkend aan de verschillende sensaties die opkomen zonder erop te reageren. Volgens Bhikkhu Analayo is "deze vorm van meditatie inmiddels uitgegroeid tot wat waarschijnlijk de meest onderwezen vorm van inzichtmeditatie ter wereld is."

andere leraren

Ruth Denison (1922-2015) was een andere senior docent van de U Ba Khin- methode. Anagarika Munindra studeerde bij zowel SN Goenka als Mahasi Sayadaw en combineerde beide lijnen. Dipa Ma was een leerling van hem.

De Mahasi-methode ("Nieuwe Birmese")

De "Nieuwe Birmese Methode" benadrukt het bereiken van vipassana, inzicht, door het beoefenen van satipatthana, met veel aandacht voor de voortdurende veranderingen in lichaam en geest. Gil Fronsdal schreef hierover:

Een belangrijk kenmerk van de "Mahasi-benadering" is het afzien van de traditionele voorafgaande praktijk van vaste concentratie of kalmering (appana, samadhi, samatha). In plaats daarvan beoefent de mediteerder vipassana uitsluitend tijdens intensieve perioden van stille retraite die enkele maanden kunnen duren met een dagelijks meditatieschema van 3:00 uur tot 23:00 uur. Twee sleutelelementen in Mahasi's methode voor het ontwikkelen van mindfulness zijn de zorgvuldige etikettering van iemands onmiddellijke ervaring samen met het cultiveren van een hoog niveau van aanhoudende concentratie, bekend als "kortstondige concentratie" (khanika samadhi).

Nyanaponika Thera bedacht de term 'blote aandacht' voor de mindfulness-oefening van de 'nieuwe Birmese methode'. Toch merkt Robert H. Sharf op dat de boeddhistische beoefening gericht is op het verkrijgen van een "juiste visie", niet alleen "blote aandacht":

Mahasi's techniek vereiste geen bekendheid met de boeddhistische leer (met name abhidhamma), vereiste geen naleving van strikte ethische normen (met name het kloosterleven) en beloofde verbazingwekkend snelle resultaten. Dit werd mogelijk gemaakt door sati te interpreteren als een staat van 'kaal bewustzijn' - de onbemiddelde, niet-oordelende perceptie van dingen 'zoals ze zijn', niet beïnvloed door eerdere psychologische, sociale of culturele conditionering. Deze notie van mindfulness is in verschillende opzichten in strijd met premoderne boeddhistische epistemologieën. Traditionele boeddhistische praktijken zijn meer gericht op het verwerven van een "juiste kijk" en een behoorlijk ethisch onderscheidingsvermogen, in plaats van op "geen mening" en een niet-oordelende houding.

leraren

De "Nieuwe Birmese methode" werd ontwikkeld door U Nārada (1868-1955) en gepopulariseerd door zijn leerling, Mahasi Sayadaw (1904-1982). Het werd geïntroduceerd in Sri Lanka in 1939, maar werd populair in de jaren 1950 met de komst van Birmese monniken, waar het grote populariteit verwierf onder de leken, maar het werd ook zwaar bekritiseerd vanwege zijn veronachtzaming van samatta. De meeste senior westerse vipassana-leraren (Goldstein, Kornfield, Salzberg) studeerden bij Mahasi Sayadaw en zijn leerling Sayadaw U Pandita. Nyanaponika Thera (1901-1994) wijdde al in de jaren vijftig en droeg met zijn publicaties bij aan de belangstelling voor vipassana. Prominente leraar Bhikkhu Bodhi is een leerling van Nyanaponika.

Ajahn Tong was een Thaise meester die korte tijd onder Mahasi Sayadaw studeerde voordat hij terugkeerde om zijn eigen Vipassana-lijn te stichten in Chom Tong in Thailand.

Mogok Sayadaw

Mogok Sayadaw (1899-1962) leerde het belang van het bewustzijn van het opmerken van het 'opkomen' en 'vergaan' van alle ervaring als de manier om inzicht te krijgen in vergankelijkheid. Mogok Sayadaw benadrukte het belang van het juiste begrip en dat een mediteerder de theorie van de afhankelijke oorsprong (Paticcasamuppada) moet leren bij het beoefenen van vipassana. De Mogok vipassana-methode richt zich op meditatie van Gevoel (Vedanannupassana) en meditatie op geestestoestanden (Cittanupassana).

Pa-Auk Sayadaw

De methode van de Pa Auk Sayadaw is nauw gebaseerd op de Visuddhimagga , een klassieke Theravada-meditatiehandleiding. Hij bevordert de uitgebreide ontwikkeling van de 5 jhanas, staten van meditatieve absorptie en focus. Het element inzicht is gebaseerd op het onderzoeken van het lichaam door het observeren van de vier elementen (aarde, water, vuur en wind) door gebruik te maken van de gewaarwordingen van hardheid, zwaarte, warmte en beweging. Westerse leraren die met deze methode werken zijn onder andere Shaila Catherine , Stephen Snyder en Tina Rasmussen.

Vipassana in de Westerse wereld

Sinds het begin van de jaren tachtig is inzichtmeditatie in de westerse wereld steeds populairder geworden en heeft het een synthese opgeleverd van verschillende praktijken en achtergronden, met een groeiend inzicht in zijn wortels en leerstellige achtergrond, en de introductie van andere moderne tradities. Een belangrijke ontwikkeling is de popularisering van mindfulness als een eigen techniek.

De Westerse leraren hebben de neiging om de religieuze elementen van het boeddhisme, zoals "rituelen, zingen, devotionele en verdienstelijke activiteiten, en leerstellige studies" te minder benadrukken en zich te concentreren op meditatieve praktijk. Sommige leraren houden zich aan een strikte 'Birmese benadering', waarin meditatie gelijk staat aan kasina (concentratie) meditatie, en vipassana het hoofddoel is. Anderen, zoals Bhikkhu Thannissaro, die een opleiding volgde in Thailand, bekritiseren de Birmese orthodoxie en propageren een integratieve benadering, waarin samatha en vipassana in tandem worden ontwikkeld. Kornfield, die zowel in Birma als Thailand heeft getraind, propageert ook een integratieve aanpak.

Vipassana en Jhana

Een belangrijk punt van kritiek op de Birmese methode is het vertrouwen op de commentatorische literatuur, waarin vipassana wordt gescheiden van samatha en Jhana wordt gelijkgesteld met concentratiemeditatie. Thanissaro Bhikkhu benadrukt het feit dat de kasina-methode marginaal wordt behandeld in de sutta's, waarin de de nadruk ligt voornamelijk op Jhana. In de sutta's zijn samatha en vipassana eigenschappen van de geest die samen worden ontwikkeld. Dit punt wordt ook herhaald door Shankman, met het argument dat samatha en vipassana niet kunnen worden gescheiden.

Baanbrekend onderzoek naar vroege boeddhistische meditatie is uitgevoerd door Bronkhorst, Vetter, Gethin, Gombrich en Wynne met het argument dat Jhana de kernpraktijk van vroege boeddhisme, en opmerkend dat deze beoefening geen vorm van concentratiemeditatie was, maar een cumulatieve beoefening die resulteerde in een bewust bewustzijn van objecten terwijl ze er onverschillig tegenover stond. Polak, die voortborduurt op Vetter, merkt op dat het begin van de eerste dhyana wordt beschreven als een heel natuurlijk proces, vanwege de eerdere pogingen om de zintuigen in bedwang te houden en heilzame toestanden te koesteren . Onlangs heeft Keren Arbel, voortbouwend op Bronkhorst, Vetter en Gethin, betoogd dat mindfulness, Jhana, samatha en vipassana een geïntegreerd geheel vormen, leidend tot een alerte, vreugdevolle en medelevende gemoedstoestand en zijn. [5] Polak en Arbel merken, in navolging van Gethin, verder op dat er een "definitieve affiniteit" is tussen de vier Jhana's en de bojjhaāgā , de 7 factoren van verlichting.

Mindfullness

De "blote aandacht" die in de nieuwe Birmese methode wordt gepropageerd, is gepopulariseerd als mindfulness, te beginnen met Jon Kabat Zinn's op mindfulness gebaseerde stressvermindering (MBSR), ontwikkeld in de late jaren 1970, en voortgezet in toepassingen zoals op mindfulness gebaseerde cognitieve therapie (MBCT) en op mindfulness gebaseerd pijnmanagement (MBPM). De Pa-auk-methode is mindfulness van de ademhaling op basis van sutan en visuddhimagga.

Prominente vrouwen

Vrouwen zijn behoorlijk prominent geweest als leraren in de vipassanā-beweging. Hoewel de formele Theravāda vipassanā-traditie in stand is gehouden door een bijna uitsluitend mannelijke monastieke traditie, hebben nonnen en niet-monastieke vrouwelijke adepten een belangrijke rol gespeeld, ondanks het feit dat ze volledig afwezig waren of alleen werden opgemerkt op de achtergrond van het historische verslag. Deze leraren en beoefenaars breiden het raamwerk van vipassanā uit om de immanentie van het vrouwelijk lichaam en zijn aangeboren mogelijkheden voor verlichting op te nemen door de cycli van zijn fysiologie en de emoties van het huwelijk, kinderloosheid, het baren van kinderen, het verlies van kinderen en weduwschap.

Dipa Ma

De moderne Bengaalse leraar Dipa Ma , een leerling van Anagarika Munindra , was een van de eerste vrouwelijke Aziatische meesters die werd uitgenodigd om les te geven in Amerika. Als een weduwe, alleenstaande moeder, was Dipa Ma een huishoudster (niet-klooster) die een voorbeeld was van bevrijding en vipassanā onderwees als niet alleen een retraite-oefening, maar ook een levensstijl. Haar boodschap aan vrouwen en mannen was dat je je familie niet hoeft te verlaten om een ​​hoge staat van spiritueel begrip te bereiken, en ze leerde een radicale inclusiviteit. Ze moedigde vrouwen die moeders waren van jonge kinderen aan om vipassanā te beoefenen door middel van de dagelijkse activiteiten van het moederschap. Ze zei ooit tegen Joseph Goldstein: "Vrouwen hebben een voordeel ten opzichte van mannen omdat ze een soepelere geest hebben... Het kan voor mannen moeilijk zijn om dit te begrijpen, omdat ze mannen zijn." Toen haar werd gevraagd of er enige hoop was voor mannen, antwoordde ze: "De Boeddha was een man, en Jezus was een man. Dus er is hoop voor jou."

Ilaichidevi Goenka

De Indiase leraar Ilaichidevi Goenka, de vrouw van de Birmese opgeleide S.N. Goenka en moeder van zes kinderen, begon adhittan vipassanā te beoefenen toen haar jongste kind vier jaar oud was, "Dhammodaya Center - Xinshe, Taichung" . Vipassana Meditatie Centrum . voegde zich uiteindelijk bij haar man op het onderwijsplatform als co-leraar voor duizenden studenten in retraitecentra en gevangenissen in heel India en internationaal. Gevangenen die vipassanā-meditatie doen, ervaren naar verluidt minder gedragsproblemen terwijl ze opgesloten zitten en hebben minder recidive. "Mataji", zoals haar studenten haar liefdevol noemen, leidde ook gezangen met haar man.

Shambhavi Chopra

De Indiase Shambhavi Chopra , een voormalig textielontwerper en gescheiden moeder van twee kinderen die nu mededirecteur is van het American Institute of Vedic Studies, schrijft in haar boek Yogini: The Enlightened Woman over haar 10-daagse vipassanā-meditatietraining in een retraitecentrum in Duitsland en moedigt studenten aan om de beoefening en het meesterschap van vipassanā te onderzoeken als een toewijding aan de Goddelijke Moeder van allen.

Vipassana in gevangenissen

Tradities van de Vipassanā-beweging hebben in sommige gevangenissen meditatieprogramma's aangeboden. Een opmerkelijk voorbeeld was in 1993 toen Kiran Bedi , een hervormingsgezinde inspecteur-generaal van de Indiase gevangenissen, hoorde van het succes van vipassanā in een gevangenis in Jaipur , Rajasthan. Een tiendaagse retraite waarbij zowel ambtenaren als gevangenen betrokken waren, werd vervolgens berecht in de grootste gevangenis van India, Tihar Jail, in de buurt van New Delhi. Vipassana wordt in Gevangenis 4 van Tihar Gevangenissen onderwezen aan gevangenen in twee tiendaagse cursussen, elke maand rond het jaar sinds 1994. Dit programma zou het gedrag van zowel gevangenen als cipiers drastisch hebben veranderd. Gedetineerden die de tiendaagse cursus volgden, waren minder gewelddadig en hadden een lagere recidive dan andere gedetineerden. Dit project werd gedocumenteerd in de documentaire Doing Time, Doing Vipassana. Vipassana-gevangeniscursussen worden routinematig aangeboden in de Donaldson Prison Facility in Alabama via de Vipassana Prison Trust.

Beroemde Vipassana leraren

Birma

  • Bhaddanta Āciṇṇa (geboren 1934), de Pa-Auk sayadaw
  • Ledi Sayadaw (1846-1923) Birmese monnik en meditatiemeester
  • Saya Thet Gyi
  • Sayagyi U Ba Khin (1899-1971) Birmese lekenmeditatiemeester
  • Moeder Sayamagyi (1925-2017).
  • S.N. Goenka (1924-2013)
  • Anagarika Munindra
  • Mohnyin Sayadaw (1873-1964)
  • Sunlun Sayadaw (1878-1952)
  • Webu Sayadaw (1896-1977)
  • Ajahn Naeb (1897-1983)
  • Taungpulu Sayadaw (1897-1986)
  • Mogok Sayadaw (1899-1962) Birmese monnik en meditatiemeester
  • Mahasi Sayadaw (1904-1982) Birmese monnik en meditatiemeester
  • Anagarika Munindra
  • Dipa Ma
  • Sayadaw U Silananda (1927-2005) Birmese monnik en meditatiemeester

Thailand

  • Ajahn Sobin S. Namto
  • Luangpor Thong
  • Sujin Boriharnwanaket
  • Sayadaw U Tejaniya
  • Sayadaw U Kundala
  • Sayadaw U Rajinda
  • Sayadaw U Pandita, Junior
  • Sayadaw U Lakkhana
  • Sayadaw U Janaka
  • Sayadaw U Jatila

Westerse leraren

  • Christopher Titmuss
  • Gil Fronsdal
  • Tara Brach
  • Jack Kornfield
  • Joseph Goldstein
  • Larry Rosenberg
  • Sharon Salzberg
  • Shinzen Young
  • Noah Levine
  • Matthew Flickstein